yazarların yaşadığı en büyük şanssızlık

küçükken cami duvarına işemek zorunda kalmıştım.


pişmanım arkadaşlar...

yaz okuluna kaldığımda hoca derste "kendimi camdan atayım mı şimdi bunu da mı bilmiyorsunuz dönem içinde derste işlemiştim" gibi bir cümle kurmuştu. her ders buna benzer şeyler diyordu ve sinirim bozuluyordu bilsek o güzel yaz günlerinde okulda işimiz ne değil ama bende duymaz diye düşünüp "at" dedim. yanımda oturan arkadaşım bana dönüp bakınca da "atıyorsa atsın her ders aynı şeyi yapıyor bilsek burada işimiz ne gider tatilin keyfini çıkarırdık" dedim. galiba hoca beni duymuştu çünkü tüm yaz okulu boyunca sürekli bana bakarak ders anlattı. sonra ki dönem de şansıma dersi vardı ve yine sık sık bana bakarak ders anlatıyordu.

doğum saatimi öğrenmek için cimerden bilgilendirme istedim. fakat doğum belgemin başına gelmeyen kalmamış. çatının akması, kalorifer peteklerinin patlaması sonucu ıslanmış ve su içerisinde kalmışlardır, yazmışlar bir de.
kalbim çıt, gözyaşım pıt.

şiirlerimin şiir yarışmalarına yollayıp hala kazanamamış olmam boktan şiirler 1 numara şaka gibi

ygs ye hazırlanırken final dershanesine gidiyordum orada kendi sınıfımdan bir kızla tanıştım sevgili olduk sene sonu geldi ikimizde üniversiteyi kazandık ama kızın babasının tayini çıktı başka bir şehre gitti. eğer bu olay olmasaydı kesin onunla evlenirdim fakat mesafe falan girince istemeyerek ayrılmak zorunda kaldım. kızda çok güzeldi ikna edene kadar canım çıkmıştı gel de üzülme. sorry.

tatilimin 2. gününde ayağımın uzerinden araç gecmesi.
hastanelik olmam ve yapilan mudahaleler sonucu ezilme tanısı koyulması ve suan evde kremlerle, jellerle bütünleşmiş olmam.
o son tatil storysini atmayacaktim.
nazara geldim zannımca.

onca çabaya rağmen dünyaya gelmişim.
sanki dünyayı ben kurtaracağım.
halâ bu şanssızlığın kahrını çekiyorum, keşke olmasaydım.

95 aldığım matematik sınavı sınıfın kopya şüphesiyle tekrarlandı. sorular değişti, psikoloğum bozuldu. tekrarlanan sınavdan 70 almıştım. resmen 25 puanım kuş olup uçmuştu.

3 yıl üst üste üniversite sınavına girmeyi unutmuştum... ailem de ''yeter artık ne sorumsuz biri oldun'' demişti. ondan sonraki 4 yıl boyunca çok çalışarak * kazanmıştım.

şimdi en büyük şanssızlığımı (aslında salaklığımı) anlatıyorum. bir barda tuvalete gidilir tabii telefonumu pantolonumun arka cebine koyduğum için, anladınız tabi klozetin içine düştü. neyse ki alafranga olduğu için hemen alıp, pirinç vs telefonu kurtardım. komik olan ertesi gün okulda tuvalete girilir ve yine telefon pantolonun arka cebindedir. ama bu sefer telefon kurtarılamamıştır çünkü tuvalet alaturkadır. ve yazar giden telefonun ardından bakakalır. aynı hata ikinci kez 24 saat dolmadan yapılmaz ama dime. bu şanssızlık değil, bildiğin salaklıktır.

ankaradan iş teklifi aldım fakat üç gün içinde taşınıp yerleşemeyeceğim için işi kaçırdım. hayallerimin şehrinde çalışmak için can atarken sürenin kısıtlı olması, yaşadığım yere çok uzak olması ve gelsem bile belirli bir ikametimin olmaması hayallerimin önüne taş koydu.

ayağıma taş değdi.

doğmak

yazlık kıyafet giyerim kış olur
kışlık kıyafet giyerim yaz olur.

hangi birini anlatım bilemedim ki. daha bir ay önce balkonda akrabalar ile otururken benim oturduğum sandalye kırıldı pat yere düştüm belimin üstüne, birde orada 100 kiloluk kişiler varken 50 kiloluk benim sandalyenin kırılması şanssızlık değilde nedir. ağrılarımdan duramadım zor bela mr çektirdim omugam kaymış bi bu eksikti.malesef şans diye bişey bana hiç uğramadı nasıl bişey bilemiyorum.

metro denen değerli ulaşım aracına binerken ayağım boşluğa takılıp oldukça kalabalık bir saatinde metronun ortasına düşmüştüm. (aslında insanların üstüne)

moskova-domodedovo havalimanı kapısından çıkıp, ilk defa rusya'ya ayak bastığım an gerçekleşmiştir, kendimi bir anda bir kavganın içinde buldum.
lanet akrabalarımın olaysız geçen günleri pek olmadığını sonraları öğrendim. ama anlamıştım, rusya serüveni daha ilk dakikalarından, ilerisini belli etmişti ve öyle de oldu.

8.sınıf teog'a çalışmışız evimizin dibindeki sağlık lisesini istiyoruz. okulun puanı 386. benim teog sonucum 385.50. o zaman başladı her şey. kütüphaneye gitmeye başladım kütüphane kapandı bilen bilir esk de kütüphane 6 yıldır açılmıyordu ben şimdi şehir dışındayım ya geçen açıldı. damla sakızlı nescafe içerdim her sabah üretimden kalktı, makarneks vardı bilir misiniz? ben sevdim, artık yok. hadi bunun gibi sevdiğim yiyecek içecekler kalkıyorda, abi oturduğum parktaki bankı bir hafta sonra yerinde bulamıyordum sinir oluyordum bir baktım parkı da yıkmışlar. her zaman gittiğim kitap cafe kapandı, her zaman kumpir yaptırdığım yer battı. daha fazla yazamayacağım sinirlerim bozoldo.

doksanlı yılların sonunda doğmak.
akp rejimine denk gelmek.