yazarların yaşadığı en büyük şanssızlık

yıllar önce rektoskopi olurken başımda bi temizlik görevlisi vardı. "sen ne bakıyorsun" diye çok sinirlenmiştim. sonra dedim ki "amaaannn nerde görecem sonuçta bi daha"

yıllar sonra aynı kurumda işe girdim karşımda o görevli.

dün akşam trafik kazası geçirmem.
dün anteramandan çıkışta bizi götürecek otobüsün karşı istikametten gelen kamyon ile kafa kafaya çarpışması. istanbul dün yağmurluydu ve yollar kaygandi. şoför de yolu boş bulunca gaza bastı kamyon da öyle hızlıydı. şoför ne yazik ki öldü. hepimiz ölümden döndük. benim de sol bacağım da iki kemik ezilmiş darbeye bağlı olarak. takım arkadaşlarımın çoğu hastane de şu an. hayata yeniden tutundum

00.01 puan ile atamayı kaçırmıştım. 1 puanı çok duymuşsunuzdur kesin ama bu beni depresyona sokmuştu. toparlanıp kpss' de derece yaptım sonra.

anlamsız insanlara denk gelmek onları anlamaya çalışmak. sürekli kötülüğe bulaşan insanlarla karşılaşmak. en iyi ben olayım, beni iyi sansın, onun hakkında başkalarının yaptığı ve söylediği her kötülüğü ona ileteyim ki iyilik yaptım sansın. geçen böyle birine öyle bir patladım ki. sen bana iyilik yapmıyorsun ki. biri benim hakkımda kötü düşünmüş kötü konuşmuş. arkamdan. bunlarin hepsi ona ait. bana taşıma. ben bunu duymamışım. niye bana iletip beni zehirliyorsun. ne demişse demiş. bana ne. belki de yalan söylüyorsun kendini iyi göstermek için. ya da birinin yaptığı kötü şeyi ilan etmek korumak mı, iyilik mi? iyi olacağım derken kötülük çukuruna düşmek. bir de manasızca yalan söyleyenler var. çok anlamsız. buna ihtiyacın yok ki seni seviyorum ilgileniyorum ya da mutluyum zaten. yalanlara uydurmalara ihtiyacım yok. ikiyüzlülük de çok anlamsız. birinin arkasından aman ne gerek var hediye almayın diye alacağımız 3 kuruş hediyeye karışıp şov yapar gibi yüksek pahada hediye alana da şaşırıyorum. niye hayatıma anlamsız davranan manasız insanlar denk geliyor. büyük şanssızlık.

orta okul futbol takımındaydım. işte ilçedeki grup maçlarında namağlup gidiyoruz, rehavete girmişiz. ben de son haftadaki antrenmanı salladım (hafta sonları da oluyordu antrenmanlar) diye hoca o hafta yedek başlattı beni. ama maça garip bir şekilde bir sürü seyirci gelmiş, çoğu da kız. ama bizim okuldan bir kızı da ben özellikle davet etmiştim. tabi ergeniz, kızlara hava yapmak istiyoruz oynayarak ama hoca oyuna almıyor bir türlü!

son 15 dakika falan, hocam oyuna almayacaksanız ben gideyim artık soyunma odasına diye tribe girdim. tamam hadi git ısın dedi... ben de hatunların olduğu tribünün (evet tribün) oralara gidip, yalandan ısınıyorum, çaktırmadan da bizim kıza göz kırpıyorum. şimdi onla olmazsa diğerleriyle olan muhtemel şansı da kaçırmak istemiyorum, öyle de göt bir kişiliğim var. birkaç dakika sonra geldim, hocam ısındım dedim... yürü git lan adam gibi ısın öyle gel dedi, bir daha gittim, yine takılıp geri geldim. ibnenin evladı, tekrar yolladı beni... böyle 2 3 kere gönderdi geriye... en sonunda tamam dedi (o zamanlar değişiklik kağıdı yazılıyordu, onu 4. hakeme veriyorsun falan) yazdı kağıdı verdi elime. gittim 4. hakemin yanına, krampon kontrolü vs yaptı, oyunun durmasını bekliyoruz ki ben gireyim... yavşak orta hakem doğru düzgün kenara bile bakmadan, kolları kaldırdı bitirdi maçı. evet bildiğin göt gibi kenarda kalakaldım öylece. zaten o hatunla da olmadı, diğerleriyle de olmadı.. hiçbiriyle hiçbir zaman olmadı ahahaha.... yok yok neyse, bu da böyle bir anımdı. aslında daha büyük şanssızlıklarım var da onları yazıp da kendimi daha fazla üzmek istemiyorum, canım kendim.

yapmakta olduğum mesleği tercih listeme yazdığım gün.

sonrasının adına hayat denmesi için biraz daha renk gerekiyor zira seçemiyorum.

türkiye'de doğmuş ve yaşıyor olmaktır.

normal sözlük’te birden fazla kişiyi rastgele artılamış olmam.

çok korkuyorum. neyse sakinim.

bugün yaşadığım var. %70 salaklık %30 şanssızlık.

bugün karayollarının henüz kullanıma açmadığı yola girdim. yolun başına toprak dökmüşler kimse girmesin diye de ben köy içinden bir yol bulup girdim. yolun çıkışına da toprak dökmüşler tabi. ben buradan geçerim a** dedim. geçemedim. araba askıda kaldı. arkadaşın arabasıyla çekelim dedik. çekerken ip koptu. yolda bakım yapan karayolu ekibi bizim halimize görüp acıyıp geldi. benim arabamı çektiler de çıktık gittik.

çok fazladır, hangisini saysam ki?

dünyaya gelmek.

erkek olarak dünyaya gelmek. bende şans olsa anamdan kız doğardım.

yanlış kişiye aşık olmak

izne giderken uçağa binebilmek için yaptırmam gereken covid testinde, yerime örnek aldırdığım elemanın testi pozitif çıkmıştı. akşama uçağım varken ekipler karantinaya almak için peşime düşmüşlerdi. kısa bir köşe kapmaca sonrasında düzelttik hadiseyi.

benim ki şanssızlık değil de salaklık.
sırtımı yasladığım kişilerin bir kısmı pandik atıyor. :\

en büyük bir tane mi olmak zorunda diye düşündürdü beni

doğmuş olmak.

lise hazırlıktaki almanca öğretmenim.
kadının hayatta olması başlı başına bir şanssızlık iken, olduğum sınıfa denk gelmesi bir de beni kara listesine alması, tüm lise hayatımı hayli zora soktu.

kadına öyle temennilerde bulundum ki 2 sene sonra kanser oldu geberdi gitti. hala aklıma geldikçe bir küfür sallarım.

yaşıtlarım patır patır evleniyor, ben hâlen avatar aang izliyorum. iş güç sahibiyim, param da var ama niye evlenmedigimi bende anlamıyorum.

doğmak *