yazarların yaşadığı en büyük şanssızlık

1999 senesinde koşulan adana yarislarinda altilida 22 atın koştuğu tabela ayağında (5.ayak) kuponuma 18 at yazdim. yazmadigim 4 attan biri 1. oldu diğer üçü de 2.4. ve 6. oldu. 1. gelen at recep manav'in bindigi gold magnum idi. altılı o zamanın parasıyla 400 bin lira verdi. o gün kazansaydim o parayla mersin'den 4 tane ev alabiliyordum.

lise sondaki ilk aşkımı yıllar boyunca arayıp evlendikten 4 sene sonra kendisiyle karşılaşmak.

çok var yaşantım adeta bir şanssızlıklar serüveni fakat ilk entry aklıma şu hatıramı getirdi, aklını peynir ekmekle yemiş gibi süper loto oynadığım bir dönemde büyük ikramiye çıkan numaraların hepsi benim numaralarımın bir üstüydü. yani benim kuponum:

7-12-23-25-41-43 olsun.
büyük ikramiye numaralarıysa:
8-13-24-26-42-44 tü.

bu artık tanrının benimle alay ettiğine kesin olarak kani olduğum bir vaka olmuştu ve bu işin peşini bırakmaya itmişti. zira bu kadar tesadüf(!) fazlaydı. bu tip onlarca olay yaşayınca kesinlikle bu hayatta karma, enerji, kader artık adı her ne ise böyle bir mefhum olduğuna ikna oldum. tek problem insanla alay ediyor olması. karmadan bir hayır görmedik.

dünyaya gelmem

türkiye de doğmak.

sevdiği bey tarafınďan sevilmemek

bu sözlükte yazar olmak ve bunca vasatlığa şahit olmak.

yarışta galip gelen sperm olmam

normalde kyk'da kalıyordum ve ailevi sebeplerimden ötürü okulu uzatmak zorunda kaldım. normalde kyk yurtlarında normal öğrenim sürenizden 1 sene fazla kalabiliyorken bilin bakalım bu kural kimin okulu uzattığı sene değişti? elbette benim. şuan yurtsuz ve evsiz kaldığım için okulu tamamlayamama ihtimalim bile var. teşekkürler kyk

doğmuş olmak...

pansiyona hep soldan gitmeye çalışmak...



soldan gidersen sıçtın. çık babam çık, dön anam dön. sağdan git beya. sağdan giçten giçten, jandarmayı görcen, oradan sağa döncen, hemen artemis gelir karşına, dön soluna, çık yürü biraz, pansiyondasın beya...

abi diyor, sen takıl burada. çıkarken kapat tahta kapıyı. mekan senin. yok birlikte kalkarız yahu.

scarlett johansson ile tam sevgili olacaktık iskenderun'a tayinim çıktı.

yaşadığım tüm şanssızlıkların bir tür şans olduğuna inananlardanım. bir sene doğum günümde (aynı zamanda tatilin ilk günü) düşüp elimi çatlattım. oranın doktoru basit bir atel verip yolladı. iki gün sonra deprem oldu ve geri büyükşehirdeki evime dönmek zorunda kaldım. rutin kontrol için büyükşehir hastanesi'ne gidince doktor verilen atelin yetersiz olduğunu, elimin alçıya alınması gerektiğini söyledi ve bir ay boyunca alçılı gezdim.

deprem olmasaydı, o basit atelle tedavi olmayı boş yere umut etmeye devam edecektim.

hangi birisini sayayım.

çok çalışmak, araştırmak, emek vermek ancak verdiğin emeklerin karşılığını hiç alamamak

okul okumak

doğmuş olmam.*

o kadar çok var ki hangisini yazsam diğerine ayıp olmaz diye düşünüp içinden çıkamadığım durumdur. balık olsam vapur çarpar be.

köpeklerden kaçarken telefonunu düşürmek arkasından çaturt diye bir ses duyup telefonun bir araba lastiği altında paramparça olduğunu anlamak. ilk telefonumu böylece bir hav hava kurban etmiş oldum.

zamanında 0.25 matematik neti ile odtü kamuyu
0.017 puanla boğaziçi tarih i kaçırmak.