yediğinin içtiğinin fotoğrafını çekip paylaşan insanlar

görgü kurallarına riâyet etmez.

bu da bir şey mi? insanlar yüzünün fotoğrafını çekip paylaşıyor. ayıp, olan var olmayan var. ülkede yüzsüz çok.

sosyal medyanın hepsinde kişiye engelle hadi en olmadı sessize al seçeneği var. hoşunuza mı gitmedi kullanın bu seçenekleri gitsin. sonuçta onun kişisel hesabı, elinden telefonu çekip alıp "napıyom olm sen!?" demeyi ben de isterdim ama diyemem çünkü banane. o yüzden kullanmak lazım bu seçenekleri.*

yediğinin içtiğinin başkalarının umurunda olacağını sanan insanlardır.

hayatı o kadar dardır ki, aklı bunu çok normal bir şeymiş gibi düşünüyordur.

insanları sıradanlaştırıp tek tip haline getirme isteğinizden vazgeçin artık. herkes sizlerin istediği gibi olmak zorunda değil. isteyen yediği yemeği atar isteyen yüzünü atar isteyen yaptığı alışverişi atar ve üzgünüm ki kimse buna karışamaz zira sizlere rahatsızlık veriyorsa tek bir tuş ile takibi bırakabilirsiniz. gerçekten bazen olaylara nasıl bu kadar sığ bakabiliyorsunuz inanamıyorum. birisi diyor şarkı atmasın birisi diyor yemek atmasın birisi diyor kendisini atmasın. ne atsın o zaman bu insanlar?

t: pandemi döneminde yapması gerekeni yapıp evde duran kişilerin hesabını boş bırakmamak amacıyla hesaplarına attığı storylerdir. utanması gerekenler yemek storyleri atanlar değil pandemi döneminde dışarıda eğlence storyleri atanlardır.

yapılmaması gereken bir davranış bence küçükken bile annem dışarıda herhangi birşey yedirmezdi. biri görür canı çeker diye 22 yaşıma geldim hâlâ dışarıda birşey yiyemem. kaldı ki milyonlarca insana yediğini göstermek bana saçma geliyor.

gayet olağandır. eğer böyle şeyler görmek istemiyorsanız arkadaşlıktan çıkın, engelleyin. bütün aklımı size mi vereyim yahu?

bir insanla ilişkiyi bitirmek için yeterli sebep sunandır. özgürsün git zıkkımlan ve paylaş dilediğince. benden uzak ol ama.

günde 10 öğün noodle yiyorum. nesini paylaşayım anasını satayım? lanet olsun böyle hayata.

benim paylaşmaya başka hiçbir şeyim yok yediğim kadarım diyen insandır. kimisi yer kimisi yedirir işte yazık.

sonradan gurmedir. bir alt versiyonu kahve bardağı fotosu paylaşmaktir.

bunlar daha iyi günlerimiz

sadece bizim ülkeye özgü bir duyar kasma konusu mudur bu yoksa diğer ülkelerde de var mı merak ettiğimdir. gerçekten canınız mı çekiyor? bu ara millet tatillere çıkmaya başlamış benim canım da tatil çekiyor ne yapalım şimdi? tam olarak neyi paylaşmak görgüsüzlük değil mesela? kim neyi önemsiyorsa onu paylaşmakta bence. ben mesela bir tiyatroya konsere gittiğimde mutlaka biletimi paylaşırım çünkü çok severim. biletten adını bile okumuyorlardır eminim. yaşım dolayısıyla çoğu arkadaşımın küçük bebekleri var çılgıncasına paylaşıyorlar. içim bayılıyor bebek görmekten sessize alıyorum tavsiye ederim paket çin yemeği görmek istemeyenler veya şezlongda ayak görmek istemeyenler için.

takip ettiğim bir arkadaş her gün bu storylerden defalarca atıyor arada düşünüyorum ben o evde yaşasam beni kolestrol mü öldürürdü damar tıkanıklığı mı yoksa kalp krizi mi diye sanki her dakika bir altın günü yapılıyor o evde şaka gibi

yemeklerinin yada sunumunun farklı olduğunu zannetme yanılgısıdır. hayır sen özel değilsin ve daha önemlisi ilgilenmiyoruz

adabı muaşeret kurallarına uygun düşmeyen harekettir. misal çocuğu olmayanın yanında çocuktan konuşulmaz, yokluk içinde olan insan yanında varlıktan konuşulmaz, bunlar ancak naif ruhlu ve ince düşünceli insanların yapabildiği şeylerdir.

b.k yesinler...

benim bu.
ama bildiğiniz gibi değil.
bir anlamda iş.
ne iş diyebilirsiniz.
anlatayım işimiz yöresel ürünler araştırmaları.
bu şeftali de olabilit, soğan da, abdigör köftesi de olabilir, adana kebabı da.
arşatırma konusu ne olursa olsun, gittiğimiz her yerde yöresel ürünleri yiyoruz. dolayısıyla fotoğrafları, yapılma şekilleri, içerikte kullanılan malzemeyle falan da ilgileniyoruz.
şimdi şuraya abdigör köftesinin yapılma süreci ve nihai ürün fotoğrafı koyabilirim tabii ama çok eleştieilmiş, sontadan gurme falan denmiş. eleştiri oklarının hedefi olmayalım, durup dururken linç yemeyelim.

“aç insanlar var” dayatmasıyla haksız yere linç yiyen insandır.
bu sosyal mecralar insanların her şeyini paylaştığı yer ama nedense yalnızca yemek fotoğrafına triggerlanıyor insanlar. bu mecralara bacağı kesik insanlar da giriyor ama yürüyüş videosu atan da var arkadaşlar ne yapalım şu an? ben sümsük gibi evde otururken it ayağı yemiş gibi ziv ziv ülke gezdikleri fotoğrafları paylaşanlar var.

zaten ne paylaşılınca memnun kalacaksınız ben onu da anlamış değilim. anneler günü olur, annesiyle fotoğraf atanlara vay efendim annesi olmayanlar var. kar yağar, kar fotoğrafı paylaşılır, vay efendim tamam anladık kar yağdı. sevgililer günü olur, vay ben samimiyetsiz fotoğraflarınızdan kustum bilmem ne. kapatıp gitmek 10 saniye birader neyini bu kadar dert belleyebildin anlayamıyorum. ama yok radikal davranmak yerine senden güçsüz olduğuna karar verdiğin insanlar adına alınganlık göstermek -which is vicdan mastürbasyonu- prim yapıyor değil mi? dikkat ederseniz kimse “görüyorum canım çekiyor” demiyor, hep bir “onu bulamayan” :dd ya hadi birader.