yediğinin içtiğinin fotoğrafını çekip paylaşan insanlar

hiç haz etmiyorum sürekli her alanda engelledigim insan grubu. ye iç eğlen eyvallah da paylaşma milletin gözüne sokma . ılmi açıdan da makul değil insani açıdan da meslek edineni de bu işi işte gurmeyim vs yapanida sevmiyorum. bir yer iyiyse iyidir halk gider sen tanıtma anlatma çekme video vs rızkı veren belli değil mi ?

çok güzel yemek ve tatlı yaptığım için, ayrıca çok iyi kokteyller hazırlayıp müthiş bir içki zevkine sahip olduğum için, bunun yanı sıra yemekte ve sunumda estetik anladığım için kıskançlıktan çatlayıp patlamanız için yapıyorum.

ama öyle çok da değil. o da üzülmeyin diye. aslında gıcık bir insanım ama özünde pamuk gibi kalbim var valla bak.

sosyal medya bu kadar aktif ve yoğun şekilde kullanılmadan önce yani 2007 den önce bir şey anlatırken yediğin içtiğini.. söylemesi ayıp diye başlanırdı. ya da yediğin içtiğin senin olsun gezdiğin gördüğün yerleri anlat denirdi. şimdi sanki idrar yarıştırır gibi. bunun inançla alakası yok bu edep ile alakalı . eskiden ramazan da oruç tutmayanlar insanları karşısında bir şey yemez içmezdi ya bunu inanç yönünde farklı insanlar bile dikkat ederdi. çok değişti çok. sonra herkes birbirinden saygı sevgi bekliyor...

isteyen istediğini paylaşır.
sosyal medya denen mecra için bu çok normal.

bu nedenle bizzat kendi arkadaşım olan insanlardan soğudum. hatta instagram kapatıldığında herhalde bu duruma en çok sevinen bendim.onların o zıkkımlanma hallerini paylaşamamaktan dolayı yaşadıkları travmayı izlemek paha biçilemez.sırf sosyal medya da bu tarz paylaşımları yayımlamak için yiyip içtiklerini bile düşünüyorum. geldiğimiz bu nokta da arkadaşım olarak bildiğim kişilerin %90 üstü kısmının boş insan olduğu sonucu çıkıyor ki üzücü bir durum neresinden bakarsanız bakın.. bir de çocuğu üzerinden bunu yapanlar var. tabağın %80 ini foto çekene kadar mideye indirmiş tabakta kalan patatesleri daha yeni gelmiş bir nizama sokup ekseriyetle evin bahçesinde patates keyfisi dondurma keyfisi vs. diye yazarlar ki fırıncı küreği ile bir tane vurasınız gelir..offf ne dolmuşum arkadaş acayip terapi oldu bu yazı...

asla anlam veremediğim insandır. yediğiniz içtiğiniz sizin olsun, hayatınızdaki önemli anları anıları paylaşın ki insanlarda antipati uyandırmak yerine sizin anılarınıza sizinle birlikte sevinsinler, mutluluğunuzu paylaşsınlar.

sozlukte de var oyleleri.

devir değişti sanırım. eskidenmiş o yediğini içtiğini saklama devri. eskiden alamayan görür canı çeker falan denirdi. bu öyle çok uzak yıllar da değil. şimdi millet istakoz paylaşıyor.

gorgusuz insanlardir

sozlukte de cok var

ya ben acken fotografina denk gelsem nolacak. dusunmuyomusun bunlari sefil kopek! evet.

ee ne olmuş. internette her bok var.

herhangi bir yerde herhangi bir fotoğraf paylaşmak başlı başına bir gereksizlik olsa da her gördüğünü ya da duyduğunu canı çeken insanların var olması da bir o kadar garip geliyor bana. şu güne dek hiç yemek fotoğrafı görüp de keşke yesem demedim. tanımadığım bir his. önümde biri yemek yerken rahatsız olursa canımın çekmesinin ihtimal dahilinde olmadığını ispatlamak için elli saat açıklama yapıyorum. ve buna ihtimal vermesi dahi beni rahatsız ediyor. sezercik miyiz lan biz? pişen tavuklara bakıp dilimizi dudaklarımızda gezdirelim falan?

cinsiyetten bağımsız olarak görgüsüz bir ayıdır.

sıklıkla yapılması görgüsüzce ve saçma olabilir ama arada yapılabilir bence. ben yapıyorum, güzel bir servisle önüme gelen hoş görünen bir yemeği paylaşabilirim, hesap benim canım ne istersem yaparım isteyen istediğini düşünsün zaten kompleksi olmayan art niyetli düşünmez.

mevzubahis rakı sofrasıysa her türlü paylaşırım arkadaşlar, geriye kalanlara ise gerek yok.

kimse için değil kendisi için yapıyordur. hikayeler arşivlendikçe yaa şu gün şuradaydık şu kişiyleydik falan diye anar. aynı zamanda güzel estetik foti çektiğine de inanmışlardır.

insanlar aç artık arkadaşlar. biz burada eğleniyor, dişilere gülücük atıp kırıtıyoruz. utanmıyor kimse bundan. boşanıp yeni bir özgürlüğe merhaba diyen dul dostlarımız, deve gibi kayık tabaklarda hazırladıkları salataların ucuna salatalıkla gülen surat çizmekte zorlanıyor artık. salatalığın kilosu olmuş 100 lira. ya gözünün teki eksik kalıyor gülen suratın, ya da dişleri olmuyor şarapçı chatroulette dayıları gibi. millet artık yemek için bile dometes bulamıyor. pandemi öncesi, meyve tabaklarına en dıştan muz veya ananas döşenirdi. şu an mandalina ile çevrilen meyve tabaklarının iç kısmında, kurtlu amasya elmaları var. çırpınıyor öğretmen ve düzeyli dişilerimiz ama maalesef bu tabaklarla koca değil hacı bulunur anca. evlenme programlarında herkesle evlenmek isteyen, "insan olması yeter hanımgızım" diyen hacı amcalar bu tabaklara teşekkür eder. bunu ancak, bağlama çalan avam tiktok tayfası favlar. bakın ben abazan olarak bilinirim. doğrudur. bulaşık eldiveni ile kadına benzeyen şeyler yapıyorum evde pet şişeyle. o kısımlar özelim. bu halimle bile, ben bu tabaklara bakmam. ben kaliteli bir sapığım. eğitim doluyum. kalite nedir anlarım ben. öküz diyemez kimse bana. çerez paylaşmış kadın, üstte 3-5 fıstık var, gerisi leblebi. temel atar gibi leblebi işe döşemiş oraya sınıf öğretmeni dul kimse. neden bu kadınla evleneyim mesela? neden gece gündüz çalışıp kazandığım paracıklarımı bu kadınla paylaşayım? arkadaşlarımın önünde köylü gibi leblebi dökse, cemiyette insan içine çıkamam. yooo sınıf öğretmeni hocam yooo, o kadar da aç değilim.

açıkçası görgüsüzlük olarak görüyorum. bi insan neden yediklerinin resmini atar ki? gittiğin yerleri çekip atabilirsin, kendi öz çekimlerini atarsın, aile/arkadaş toplantıları atılır da yemek nedir yaa.

açıkçası sokağın ortasında nasıl yemek yemiyorsam sosyal medyada da paylaşmam. nadiren, güzel bir anı, güzel bir sofrada yanımdaki insanları hedef alarak paylaşırım evet ama direkt yediğim şeyin görselini paylaşmayı tercih etmem.

evet, ben de tabaklar hazırlamayı, sunumlar yapmayı, güzel şeyler yemeyi, güzel sunumlar görmeyi severim. ama göz hakkıdır. alabilen, ulaşabilen var; ulaşamayan var. kimsenin ne maddi durumunu ne de ulaşılabilirliğini bilebiliriz. maddi manevi bir sıkıntısı olup iç geçirse, o lokma boğazınızdan geçmez, haktır. bu ne zaman normalleşti bilmiyorum, bence normalleşmemeliydi. ailem bana böyle terbiye verdi, başkalarına gösteriş yaparak yiyip içemem.

arada kahvaltı tabağımı paylaşıyorum. benim minik tabağımı görüp içlenecek insan da yoktur bence.