yediğinin içtiğinin fotoğrafını çekip paylaşan insanlar

konuşulup, tartışılmaması gereken kuralların su yüzüne çıkmasına sebep olan insanlardır.

herkes tabi ki istediğini, gönlünden geçeni konuşup, tartışıp paylaşabilir.

fakat unutmamak lazım ki -istediği kadar moda/trend olsun- bazı şeyler biraz zorlama/abartı/gereksiz/çiğ kaçmaktadır.

sadece bir rating/oy/like/tık/click uğruna insan hayatındaki taşınmazları mobilize hale getirmeye çalışmak, şahsen sanki o ana videoda müdahale edip "pause" tuşuna dokunmak gibi bir hissiyat vermektedir.

bu da rafine, özel, dolu dolu ve analog bir hayat felsefesi ile bağdaşmamaktadır.

takip etmeyerek ne paylaştığına maruz kalmaktan kurtulabileceğiniz insandır.
kolayı var takip etmeyin, arkadaşlarınızdan çıkarın bitsin gitsin. böylece çirkin ve bayağı bulduğunuz bir paylaşıma maruz kalmasınız.
en doğrusu ise sosyal medya hesaplarını kapatmak. hepsi çirkinlik dolu. evet ben yaptım.

başkalarının adına utandığım anlardan biri. yediğin yemeği de paylaşmazsın ya.

sessize alarak kurtulabilinecek insanlardır.
teknolojide her şeyin bir çözümü var.
sosyal medyayı eğlence maksatlı kullanan insanlardır.
hiç bir şey paylaşmayıp tüm gün stalklayandan daha masumdur.
açık bir insandır.
herkesin eğlencesi kendine eğlenceli.

gösteriş merakının görgüsüzlükle birleştiğinde demek ki böyle oluyormuş demenin kanıtı. gün yapıp sofradakileri isanın son akşam yemeği tablosu gibi paylaşanlar da cabasıdır.

ben yemek paylaşımını selfie paylaşımından daha anlamlı buluyorum açıkçası, en azından mekanı ve konsepti görüyorum yakınım sevdiğim zevkine güvendiğim biriyse ben de gidiyorum ben yeni bir yer keşfettiysem paylaşıyorum vs..

ilave olarak; her paylaşımın bana göre anlamı var ufak detaylarım var. bunu yapıyorum ve sadece ben biliyorum o minik ayrıntıyı hatıra oluyor

insanlar kimseye bir şey ispatlamaya çalışmıyor sadece düşünmeden paylaşıyorlar bu kadar büyütmeyin nefret edecek yer aramayın.

görgü fukarasıdır net nefret ediyorum hepsinden

devlet bahçelinin bir konuşmasını hatırlatır bana nedensizce.. 'benim de bir çukulatam olsa benim de bir püskevitim olsa diyor çocuk, anne bana niye almıyorsunuz diyor, bizde niye yok diyor.' ahsjahdlakdla canı isteyen paylaşsın, görmekten rahatsız olan takipten çıksın. özgür mecralarda özgürce paylaşım yapan insanlara karışmaya hakkımız yok sonuçta. yaptıkları hoş olmasada, görgüsüzde olsalar karışmaya hakkımız yok yani. niye karışalım canım. bize ne.

yemek yapmaya ve yemeye bayılan biri olarak kendimin de yaptığı bir davranış.

görgüsüz insanlardır.

benim hoşlanmadığım eylemdir. gecenin bir vakti baklava paylaşan var. gerçekten öyle bir canım çekti ki bir keresinde ve o an ona ulaşmam mümkün değil. ben başka zaman ulaşabilirim belki fakat bir başkasının durumu olmayabilir. gereksiz duyar kasmak mı dersiniz geri kafalılık mı bilemem fakat ben yıl 2312 de olsa paylaşmayalım derim sanırım.

ne yazikki kendine yetmeyen sürekli birilerinin beğenisini takdirini yorumunu bekleye insan tipi

aynı zamanda kendi fotoğrafını özlü sözle paylaşan tiptir

yediğini içtiğini paylaşan görgüsüzdür. yaptığını paylaşan mesaj veriyordur. becerikliyim beni istemeye gelin olur, kaynana bak senden iyisini yapıyorum olur... nihayetinde bir dert anlatıyordur birilerine. filtrenin dibine vurup kendini paylaşan da öyle. gittiği yerleri paylaşan da öyle. oysa bu insanlar bir dönse içlerine. bir kendilerinde arasalar huzuru, onaylanma ihtiyaci duymadan. belki yaşarlar . bir insan surekli fotoğraf kaygısı guderek ne kadar yaşayabilir ki?

aklımdan hep "ya o yiyecekleri alamayacak insanlar gördüğünde nasıl hissediyordur?" diye geçirdiğim durumdur. pandemi ile nasıl hissediyorlar sorusunun cevabını bizzat yaşadığımdır. o yemekleri yiyebilmek istedim, sonra ufak ufak gelen öfke büyümeye başladı. pandemi uzadıkça artan yoksulluğum ile öfke de arttı.. arttı arttı arttı.. (bkz: sosyal medyada sürekli yediklerini paylaşan insanlar)

sanırım böyle bir şey.

arabada video çekip atan insan görgüsüzlüğüyle kapışır.

eğer ki yemek fotoğrafçısı değilse görgüsüzdür. ama sanmayın ki her yediğini paylaşıyor bu arkadaşlar. mesela benim bir arkadaşım var, sadece çin yemeği sipariş etmişse paylaşıyor. çok kültürlü bir insan olmalı. hiç kuru-pilav yerken paylaşanını görmedim şimdiye kadar. herkes mi sürekli teriyaki soslu tavuk yiyor?

sıradan insanlardır. yemek fotoğrafına misyon yüklemek ya da yaşam tarzı reklamı zannetmek toylara özgü bir bakış açısı bence. hem fotoğrafı yayınlayan hem de fotoğrafa bakanlar, üzerinde fazla düşünüyorlar. eskiden denk gelinirdi, geçerken uğranırdı, bir araya gelindiğinde anlatılırdı şimdi de aynısı fotoğrafla yapılıyor.
fotoğraflarla hayatımızı paylaşıyoruz sosyal medyada. ben, merak ediyorum eşim dostum neler yapıyor, fotoğraflarını görmekten hoşlanıyorum. onların da benim için aynı şeyleri düşündüğünü sanıyorum. tabii bizimkiler popülariteye yönelik, takipçi sayısının fazla olmasıyla övünülen hesaplar değil. hatta iyice arkadaş olmamız lazım yoksa elin adamı niye benim hayatımı görsün, değil mi?