yemek yemeyi unutmak

zaman zaman başıma gelen hadise. gün boyunca ağzıma kahveden başka bir şey koymadığımı az önce fark ettim. mide asidim sağolsun, hatırlattı.

3 saat sonra: üzerinden 3 saat geçtiği halde hala bir şey yemedim. çünkü yine unuttum. yatar uyurum artık. yarına hepsini toptan yerim *

ya çok mutluluktan, ya da aşırı yıkılmışlıktan başa gelen durum.

gel onu boğa burcuna anlat. abi kendimi unuturum yemek yemeyi unutamam diyenlerdenim. büyük başarı diyorum.

son üç gündür musallat olan şey. ellerim titremeden anlamıyorum yemek yemeyi unuttuğumu, işin garibi hatırladığım zaman yine de açlık hissim gelmiyor. mısır gevreği yiyip geçiştirmek en güzeli.

bu saatte eve girince ekmek alacak bir yer bile bulamadığım için bir süredir yemek yemiyorum. sabah çıkarken evin yanındaki çorbacıdan bi ezogelin içiyorum. öğlen bazen sipariş veriyorum bazen bisküvi kahve falan takılıyorum. akşamları da aynı şekilde geçiyor. yine hunharca kilo vermeye başlamışım. tartılacak vaktim de olmadığı için kaç kilo verdiğimi bilmiyorum. ama vücut bir iki hafta acıkmamaya alıştıktan sonra iki gün falan kahveyle hayatta kalma evresine geçiyorsun. acıkmıyorsun ve akşına dahi gelmiyor yemek yemek. arada birilerini yerken görünce lan ben ne zaman yediydim en son diye bi düşünüp bişeyler yiyorum bazen o da düşüp bayılıp kalmiyim bi yerde diye.

günde 5 öğün yediğimden mütevellit ben onu unutsam o beni unutmaz.

bizim için saat fark etmez baba

nasıl unutabiliyorsunuz ya akşam yemeği yerken sabah kahvaltıda ne yesem diye düşünüyorum... bende resmen obez kafası var, obez vücudu yok.

bir süredir yaşadıgım durum. kafamın dağınıklığından yemek aklıma gelmiyor bile.

ben bulaşık yıkamayı unutuyorum.

mezara girince gerçekleşecek olan. çünkü en mutsuz anımda bile yemek yerim.

unutmam

yemek yemeye vakit bulamamak şeklinde güncelleme alabilecek unutkanlık tipi.

karın guruldaması bile duyulmayabiliyor. bence bunun da kendi içinde bir öğrenilmiş çaresizlik baskılanması var, susuyor garibim.

alkol sorunu yaşadığım dönem 6 ncı gün çorba içmiştim. 5 gün tertemiz içmiştim. hiç bir şey yemeden. iç sız olayı.

sık sık kendime ben bugün yemek yedim mi diyerek ve cevap veremeyerek yaşadığım durum

saate bakıyorum. anlık bir farkındalık geliyor. "lan ben bugün yemek yedim mi" diyorum. sonra soruya gülüp mutfağa gidiyorum.

darısı başıma inş.

günde dört öğün yemek yiyorum. adımı unuturum yemek yemeyi unutmam.

sizin unuttuğunuz yemekleri de ben yerim sorun değil.

mümkansız unutkanlık.

mehmet;
-abi ben yemeğe gidiyorum sen yedin mi?
-bilmem, yedim mi memo?
-abi hastasın sen
-gelirken bira al