yıllık izin

insanlar yıllık iznini kullanıyor, emeklilik planları yapıyor. ben, tüm izinlerimi evde kullanıp atanmadan emekli olacağım.

bunu kullanmanız hayrınızadır.

kullanmadığınız takdirde, işten çıkarken günleriniz sanki ayda 30 gün çalışıyormuşsunuz gibi hesaplanır.

18000 üzerinden hesap yapalım. diyelim ki yıllık 20 gün izniniz vardı ve kullanmadan ayrıldınız.

o zaman, 18000 / 30 yapılır ve size gününüz için 600 tl, yani totalde 12000 ödenir.

ama eğer bu günleri kullansaydınız, çalışmanız gereken günde tatile gidecektiniz ve tam ödeme alacaktınız. basit olması için pazartesi başladığınızı düşünün, ve 30 gün çalıştınız. 4 haftanın sonunda 2 gün daha çalışıp ayrılırsanız, o ay tam ödeme alırsınız. yani 18000. evet.

hele bir de ayın 30 gün olduğunu ve cumartesi başladığını düşünürseniz, bu ay gibi, 20 gün izinle tamamen boşa çıkarırsınız. o yüzden, izinlerinizi kullanın.

oh be.

uzun zamandan sonra ilk kez olmasına karşın aşırı yerinde kullandığım şey.

alarmlarımı kapattım.
grupları sessize aldım.
marmara denizini aştım.

recharging mode: on.
* *

türkiye'de satışını yaptığımız italyan bir marka bunu 3 ya da 4 hafta ağustos ayı ve 2 hafta christmas dönemi olarak uyguluyordu. fabrikayı kapatıp gidiyordu adamlar. şu şu tarihler arasında yokuz, ölüyorum deseniz su yok, varsa bir ihtiyacınız şimdiden haber verin diye bir ay önceden haber veriyorlardı. gerçekten hiçbir maile falan da dönmüyorlardı. mis gibi.

yıllık izin dediğin böyle bir şey olmalı bence. bizim gibi 15 gün için sekiz takla atmak zorunda kalmamalıyız.

çalıştığım kurumda 22 yıllık memur olduğum için yasal 30 günlük yıllık iznimizin 10gününden sonrasında günlük 1.500 tl kesiyorlar. zaten devlet üçkağıtçı maaşın yarısını ek ödeme şeklinde veriyor. bu ek ödemeyi de çalışan günlerde çalışan alır diyip yasal iznimizde ve raporda dehşet kesinti yapıyor.

mehmet şimşek in zenginleri bakanı olduğunu biliyorduk bu usul ve esas yazısı ile ayrıca emekçi düşmanı olduğunu kanıtladı.

dava açtık maliyeden görüş isteniyor. sendikada ilgileniyor. kazanmamız gerekli. iyice sapıttılar.

43 gün var kullanamiyorum.

35 günde bende var bu ay birazcık daha kullanacağım inşallah...

1 yıl köle gibi çalıştıktan sonra kazanılan kısacık bir tatil hakkı....

atama öncesi son kez kullandığım detay.

alarmları kapatıyoruz.
kendimize geliyoruz.
geceleri acıkıyoruz.

bu sene hunharca harcadığım izin türü. 2025 mayıs ayına kadar silke silke iş başı yapacağım gibi duruyor. gerçi çeşitli yollarla hâlâ kaçış yöntemlerim var ancak onların da dibini sıyırmak üzereyim.

hiç kullanamadığım izin türü. esnaf olunca, bu hakka sahip değilsin.

anayasal haktır; amirin iznine tabi değildir. ama uygulamada böyle olmaz tabii. ben de yıllık izinlerim durduğu halde mazeret izni alabildim, onun için de ufacık bir mücadele vermem gerekti. güzel ülkemin sıradan halleri işte.

atölye şefiyim, 10 gün iznim kaldı ama kullanamıyorum. neymiş işi takip edecek birisi lazımmış e tamam alın şefliği siz takip edin diyorum ona da yanaşmıyorlar.

bu gidişle aralığın son haftası ancak olur gibi, vermezlerse rapor alacam yeter lan.

üst üste aldım hiçbir şey de yapamadım. yine de evde para kazanmak hoş. işe dönmek çok koyuyor şu an. bugün okulun ilk günü gibiydi ağlamak istedim

istikrarlı bir çalışan olmanın ekmeğini en çok bu konuda yedim. aynı yerde 10 yıl çalıştım. 5.yıldan sonra 21 iş gününe çıkan yıllık izni hunharca kullandım. yazın 15-20 gün tatil yapıp döndükten sonra, sizi bekleyen 1 hafta daha izninizin olmasını anlayamazsınız. öyle tarif edilemez bir his.

buzluktaki dondurma kabından gerçekten dondurma çıkması gibi, uzun süreden beri giyilmeyen kıyafetin cebinden euro çıkması gibi bir şey. gerçek olamayacak kadar güzel geliyor di mi? öyle çünkü.*

haftaya cuma 1 aylık yıllık iznim başlıyor.

sol şeridi boşaltın enayinin teki yine 1 ay tatil yapıp 6 ay borç ödemeye geliyor.

everything that kills me make me feel alive.

le’s go. *

özel sektörde yıllık 14 gün olan izin.

evlenmeden önce tatil yapmıyordum, şimdi eşimle kısa kısa tatiller yapıyoruz ancak sık iş değiştirdiğim için iznim yok.

ilk şirketimde tam 2 sene çalıştım, biraz sıkıntılı bir yerdi, bu yüzden ayrılırken izinlerim yandı.
2. şirkette 6 ay çalıştım, izin hakkım yoktu.
3. şirkette 3 sene çalıştım, en rahat şirketim buydu, ayrılırken 15-20 günlük iznim vardı, parasını verdiler.
sonra ilk şirketime geri döndüm, yine tam iki sene çalıştım, izinlerimin bir kısmı yine yandı.
yeni şirketim, aralarında en kurumsal olanı. 3 ay sonra ikinci yılım doluyor, şu an 6.5 günüm var. bu sene 4-5 gün dahi kullansam yeni izin gelince 14 gün olacak.

(izinlerimin nasıl yandığını anlatayım, biliyorsunuz işten ayrılırken ihbar süresi denen bir şey var, şirket eğer zıkkım bir şirketse diyor ki ihbar süreni yıllık izinden düşelim, erken ayrıl. böyle bişey aslında yok. çünkü o izinleri kullansam dahi bana parasını vermesi gerek. çünkü ücretsiz izin değil, ancak nasıl uğraşacaksın? mahkemeye verip uğraşmaya değecek bir şey değil. sonuç olarak izinlerim böyle böyle yandı.)
şu an burada kalıcı gibiyim, evime çok yakın ve düzgün bir şirket.

tamam ya ölmedin sakin ol demek için verilen izindir. bu hakkını kullanmak için dahi kırk tane kişiyle konuşuluyor ve bir lütuf gibi sunuluyor.

bu hak: gününü geçirme hakkı yani mecburen gün geçireceğiz sonuçta doğduk yaşıyoruz vsvsvs

+lütfen 14 gün köleniz olmadan rahat bir nefes alabilir miyim?
-bi düşünmem lazım.

yeni başlayanlara bile senelik 1 aydan aşağı olmaması lazım. 14 iş günü yetmiyor maalesef.

ülkede devlet memuru olmak gerek...