yılmaz erdoğan

bazı güçlerin desteği ve ittirmesiyle bir yerlere gelmiş vasat aktör.

kıymetli alpinçayı'na itiraz etmeye geldim. yüce gönüllü davranıp vasat demiş.
vasat bile olamayan ektördür. evet ektör.
otlu peynir ektörü.
rahmetli ferhangi şeyler'in bir bildiği var mıymış eyy alpinçayırı?
varmış.*
edit: aynı yazı dostlarımızla geleceğiz namlı yazar için de geçerlidir. geç fark ettim.

düşüncem o ki, aslında bir "hayal kırıklığı" bile değil. yılmaz erdoğan'da gerçekte bir başkalaşma yok, o baştan beri "bu"ymuş, onu gerçekte olduğu gibi görememek, bize ait bir eksiklik. (kürt mantolu maradona, betimlemesi yaparken bu gerçeği vurgulamaya çalıştım. biz kürk mantolu madonna çağrışımında yürekli ve tutarlı bir sabahattin ali yapıverdik onu, öyle olacağını öngörecek kadar zekiydi ve bizi yanıltabildi. oysa kürtlüğü kürk olarak kullanabilecek, madonnalığı çakma maradona özentisinden ibaret sıradan bir magazin ikondu o. kendi düşlerinde de.. başardıktan sonra da sahne makyajını silip, kendisini göstermekten artık çekinmiyor.
koyverelim rahvan gitsin, sözcüklerle oynamayı ferhan ustadan, şiirleri ahmet ariften esinle uyduruyordu zaten. kendine dair gerçek/sahici hiç bir yaratıcılığı katkısı da yoktu bence. bir sinemacı da değil. onun hedefi para/şöhret idi.. toplum ve gençlik olarak stand up söylemli mizahla tanışılan yılların da ekmeğini yedi. şanslıydı. hepsi bu. datlısesi de ayağında gunduralı halk müziği sanatçısı sanmamış mıydık..?
kendi aşağıladığı fadıl fıdıllıoğlunun yılmaz 'erdoğanoğlu' versiyonu imiş. 'cumhur' abisine hayırlı olsun..