yılmaz erdoğan

severim, bayılırım, her işini de ilgiyle takip eder, bekler, izler, okur, dinlerim...
ama en çok da kızarım...
evet, yılmaz erdoğan'a çok kızarım...
umarım denk gelir bir gün de okur bu yazdıklarımı...

ölüm var yılmaz hocam, ölüm var!
üret...
daha çok üret...
hep üret...
ölene kadar üret be...
şiir üret,
oyun üret,
film üret...
üret işte...

en çok duygusallığını severim, o komedyenligin arkasında koskoca bir hüzün var sanki.

/ ama hala çok güzel hakkında konuşmak senin
ben senden bahsediyorum yine
kime darlansa kalbim kimin kılığında
ne zaman aklım çıksa yerinden
tuzu ayarında gözyaşlarıyla /

demiş adam, kime / kim için / neden demiş bilinmez, sorulmaz da, bu saatten sonra önemi de yok. ama demiş, sonra izmirli dingilin biri yine başka izmirli ama çok güzel bir yarı dingil hakkında bağıra bağıra söylemiş bunu içinden, tüm basmane duymuş, duymazdan gelmiş, benden öte kaçmış çaresizliğimin acısına saygısından, bir duble kocaman anason kokusu yatıştırır bunu demişler vermişler elime emzik gibi, ne o kokuya kar olmuşum ne içime çare, alışığıma dönmüşüm vakit bu vakit, hem de moderatör tasdikli, tüm site onaylı, ruh tuhaf, iç kor, yüz güleç, türkan az ötede ben ne yapayım uykusunda, sen bilmiyorsun orada, ben unutmuyorum burada.

90larda bir demet tiyatro ile,
2000lerde vizontele ile
2010larda çok güzel hareketler bunlar ile
kelebeğin rüyası, neşeli hayat, organize işler, ekşi elmalar gibi filmler ile bir şekilde hayatımıza sızan oyuncu, yazar, senarist, yönetmen ve öğrenci yetiştiren esaslı bir öğretmendir.

en saygı duyduğum yönü, ibrahim, eser, oğuzhan, bülent emrah, ersin, büşra, ayça, şahin gibi soyadlarını o zamanlar bilmediğimiz öğrencilerini yıllar içinde yetiştiren, kendi kanatları ile uçana kadar kollayan tiyatro emekçisi olmasıdır. bugün bu isimler başlı başına bir filmi, bir oyunu götürecek kıvama gelmişlerdir.

yılmaz erdoğan şairdir aynı zamanda, senaryolarında da bu yönünü cömertçe sergiler zaten. bana bir şeyhler oluyor, sen hiç ateşböceği gördün mü, otogargara gibi kapalı gişe oynayan oyunlarda da şairliğinden izler açıkça görünür.

yılmaz erdoğan biyolojik olarak iki çocuk babasıdır ama manevi olarak onlarca gence seve seve babalık yapmaktadır.

trt deki öğrence programını izlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum. o programı izleyerek onun öğrencisi olabilirsiniz. yazar olmak isteyen arkadaşlar hiç zaman kaybetmesin.

önceleri tek kişilik gösterileri, şiirleri, tiyatro oyunları ile türkçe'nin eğlenceli ve sihirli yollarında gezen kaliteli ve belli bir seviyeyi koruyan eserler uretirdi. zamanla genç kesimin düşünmekten ve sorgulamaktan ziyade eğlenmek ve eziklemeyi sevdiğini farketti ve direksiyonu bu yana kırdı diye düşünüyorum. her ne kadar kelebeğin rüyası, ekşi elmalar hatta ve hatta vizontele gibi filmleri ile bir siyasi ve ideolojik duruş sergiliyor, ahlakı ve dürüstlüğü övüyor gibi görünse de, hatta genç oyuncuları desteklemek için çok güzel hareketler bunlar gibi yayınlara ciddi para emek ve zaman ayırıyor olsa da; bu tür yayınlarla küfür, türkiye için gerçekçi olmayan kadın erkek rolleri, aile üyelerine ve aile büyüklerine saygısızlık, toplumun bazı alt kültürlerini aşağılamak gibi yollara giriyor ki, bir nuri bilge ceylan filminde oynamış,bana bir şeyhler oluyor ya da sen hiç ateşböceği gördün mü? gibi oyunlar yazmış bir santaçıya tüm bunlar hiç yakışmıyor. kendim izlerken zaman zaman kahkahalar ile güldüğüm çok güzel hareketler bunlar programının çocuklarıma, çocuklarımıza nasıl bir rol model çizdiği ve ilk bölümleri ile son bir yıl içindeki küfür ve cinsellik övücü hali arasindaki farkı görmek gerçekten üzücü. sonra bir bakıyorsun trt2 de öğrence programı ile gayretli bir öğretmen profili çiziyor. bir dönem siyaset meydanlarında (bence terör yanlısı ve pkk sempatizanı), kendince tutarlı tavır izlerken bugün apolitik ve ılımlı tavır sergileyeceğim diye kendini parçalarken sanatçılığı sevimli gelemiyor bana. oyunculuğu için lafım yok açıkçası. bence hiç bir karakterinde tekrara düşmüyor ve kendi icinde inandırıcı kişilikler olusturabiliyor. en sevdiğim karakteri ise bir zamanlar anadolu'da filmindeki komiser naci.

toplumu politize etmeye yönelik işler yapan sanatçılardan nefret eden biri olarak, yılmaz erdoğan'dan da nefret ediyorum.

izlemekten, okumaktan asla bıkmadığım şair, oyuncu, yönetmen, senarist ve öğretmen. hepsinde de ciddi emek ve kaliteli birikim sahibi.

bkm'nin bugün de bu kadar işleyen bir mekan olmasının başrolü.

siyasi havada rüzgar nereden eserse oraya dönen kişilik. yetmez ama evetçi de oldu zamanında, çözüm sürecinde akil adam da oldu. şimdi de muhalif takılıyor.

türkçe'yi en iyi kullanan yazardır belki de. şiirleri, oyunları ve filmleri efsanedir evet ama omurgasızdır işte. onu da öyle kabul etmek lazım.

filmleri, kitapları muhteşem bir kişilik.

devrimci oldu, yandaş oldu, sosyalist oldu, akil insan oldu, patron oldu, liberal oldu, muhalif oldu, kapitalistin kralı oldu, vegan bile oldu. hepsinden ayrı ekmek yedi

disney plus'la sağlam bir anlaşma yapmış.

dizi ve film yapacakmış bu platform için.

organize işler'i dizileştireceklermiş mesela...
kadroda da, russell crowe, andy garcia, cem yılmaz gibi isimlerin olacağından bahsediliyor.
kaynak haber...

mükremin abi.

komediden tutun yazarlığa her şeyi barındıran isveç çakısı gibi insandır.

yılmaz erdoğan, vizontele'de şöyle diyordu;

ama biz biliriz ki bir yerde mutlu mesut olmanın ilk şartı orayı sevmektir. burayı seversen, burası dünyanın en güzel yeridir. ama dünyanın en güzel yerini sevmezsen, orası dünyanın en güzel yeri değildir.

haklıydı. haklıdır da. düşündüm de pek çok konuda haklı bu keltoş. yüzüne karşı keltoş desem kızar mı acaba? bence kızmaz ya. gülerdi kesin. hıyarlarin muhallebi olmak istemesi konusunda da çok haklıydı.

insanlar değişir, hıyarsa cacık olur ama muhallebi olmaz. baktığın zaman her hıyar muhallebi olmak ister ama çok zor demiş mesela bir filminde. baya baya haklı bu adam ya.

ben giderken en çok seni götürdüm. aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları. yardan düşmüştüm, yaralarım yardan armağandı.. kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası. ben sevmeyi beceremedim, belki de sevilmeyi... benim sevmeye engel evcil acılarım vardı. şehre bir yağmur yağdı, ben ağladım...

(bkz: ekşi elmalar) filmi de dahil her eserine bayıldığım insan.
(bkz: kahve içmek isteyeceğiniz ünlüler) listeme ekledim.
mükremin abim.

"baba o çektiğin kulak 30 yaşında. ayıp olmuyor mu?"
hey gidi mükremin abi.

1967 hakkari doğumlu kürt asıllı türk oyuncu, şair, yazar, yönetmen, senarist.

istanbul teknik üniversitesinde inşaat fakültesi okusa da tiyatroya geçiş yapmıştır.


vizontele tuuba
organize işler
çok güzel hareketler bunlar
ekşi elmalar
kelebeğin rüyası en bilinen filmlerindendir.

yağdı yağmur çaktı şimşek sende mi şair oldun be...