sevgilimin gay olduğunu öğrendiğim bir başlık olmuş. teşekkürler, hemen ayrılmaya gidiyorum.

aldatmak karakter meselesi değildir. psikolojisi düzgün olmayan insan davranışıdır. hayatında yanlış olan bir şey vardır ama ne olduğu hakkında fikri yoktur. aldatan gerçekten de kendini aldatır. içindeki boşluğu farklı insanlarla kapatmaya çalışır. tedavisi vardır ama önce kendisi meselenin aldatmak olmadığını kabullenmelidir. eğer aldatıldıysanız henüz kendini tamamlayamamış bir insanla berabersiniz demektir. tedaviyi kabul ederse hala bir şansınız olabilir, yok etmezse o içindeki boşluk hiçbir zaman kapanmayacaktır.

evet, o ana kadar tanım üstüne tanım girilmiş başlığa tanımımı girerim ve başlık tarihin tozlu sayfalarına gömülür. nedir bu gudubetlik? bazen kendimi masumlar apartmanında olaya en son müdahil olan evin babası gibi hissediyorum. yok bir şey sen odana git diyorlar ve konu kapanıyor.

sonsuzluk mavi gökyüzü
bütün sevinçlerim bahar
hırçın bir rüzgârda uçuşan
hayallerime el sallar
sensiz kalmadım hiç
her uçuşan masal
seni hatırlatır
şarkılar söyleyen rüzgâr.

acı biber. yani acıya denk gelip "ulan bu zehirlidir" deyip nasıl vazgeçmediniz ya.

500'e yakındı. iyi bir şey değil ama.

tek yazardan gelmesi iyi bir şey değil. beğeni sınırlamasıyla tarih oldu zaten.

azıcık eğlenmek isteyen insan.

ben yapıyorum bunu. şimdiye dek pek de hüsrana uğramadım.

adam kelimesinin karşılığı. çok severim kendisini

hoşça kal, bir veda sözü.
///
aşağıya bakıyorum. bir kadın bedeni. kalp atışını zar zor duyabiliyorum. biraz yavaş ama belirli bir ritim ile. yüzünü süzüyorum, bir his arıyorum . huzur, hüzün... duygusuz, belirsiz. siyah dağınık saçları beyaz çarşafın üzerinde bir tezat oluşturmuş. vücudu biraz kırılgan, güçsüz geliyor.
dokunmak istiyorum. uzatıyorum parmaklarımı boşluğa dokunur gibi oluyorum.
hafifçe göğe yükseliyorum. bu beden, benim. biraz daha uzaklaşıyorum. hafif bir serinlikle gelen ürpermeye benzeyen bir hissi yaşıyorum. garipsiyorum. ilk kez bu kadar özgürüm. bir kalıbım yok. şeklim de, sınırlarım da. kahkaha atıyorum. ses yok. ama kahkaha atıyorum. içimden gülmek gibi bir şey bu.
kendimden uzaklaşırken ferahlık duygusu artıyor. ne çok hapsetmişim, ne kalın bir duvar örmüşüm diye düşünüyorum. uzaklaşıyorum, kahkahalarım artıyor. hızla bir yerden başka bir yere gidebiliyorum. sınırım yok. aklıma uzun zamandır görmediğim, sesini duymadığım insanlar geliyor. bir bir ziyaret ediyorum. hayatlarını eşeliyorum. onlar fark etmiyor. bir yerde mutluyum, bir yerde huzurlu, birinde kıskanç, birinde öfkeli. hala hissedebiliyorum. bir o yana, bir bu yana dağılıyorum. yapmadığım, yaşamadığım, deneyimlemekten korktuğum her şeyi izliyorum. okyanusu görüyorum, kuzey ışıklarını, aşık olduğum insanları, kalbini kırdıklarımı, çocukluğumun yara izlerini, masallı gecelerimi , ailemi, dostlarımı, eşimi...

belirsiz bir zaman diliminde yaşarken birden kendimi özlüyorum. sınırlarımı, hayatımı. özgür olmak güzel de bensizken değil, diyorum. 'bir beden, kalıplara hapsolmak ama izlemek yaşamak değil ki...' diyorum. kendimi arıyorum. korkuyla dolanıyorum. var olmayan kalp atışlarım, hızlanıyor. korkuyorum. ya hiç bir daha ben olamazsam diye endişe ediyorum.
yolunu kaybetmiş ruhum, bu kez acı çekiyor; yeni bir sanrı oluşuyor.

birden bir sıcaklık hissediyorum. yaklaştıkça artıyor. arttıkça ona doğru çekiliyorum. işte orada. bu, benim. yaklaşıyorum. kalp atışlarım sanki biraz silikleşmiş. yüzüm biraz daha yorgun. belki de bezgin, bilmiyorum. ruh eksik olunca beden de bunu hissetmiş midir, diye merak ediyorum. sonra uzanıyorum kendime dokunmak istiyorum. başaramıyorum. ruhumu, benin içine sıkıştırmaya çalışıyorum; olmuyor. her şey gibi bedenimin içinden de geçiyorum. ruhumu, yüreğime oturtamıyorum. uğraşıyorum. üzülüyorum. bekliyorum. hiçbir şey değişmiyor. zaman geçiyor, belki de hiç geçmiyor. ruhum, bedenimin refakatçisi oluyor. ama bütünleşemiyor. bir müddet sonra belki biraz daha önce... artık vazgeçiyorum.
söylemek istediğim birçok şey var. keşkelerimden yeni bir duvar örüyorum ruhuma. çok sözüm var kendime. ama zamanı geçmiş. duymuyor.

vazgeçiyorum sonra. dilimde kalan son kelime dökülüyor, "hoşça kal."

takipçilerimin takip etmediğine yemin edebilirim ama kanıtlayamam. mesela birinin gönderisini beğeniyorum sonra o kişi gelip benim son 3 ya da 4 gönderimi beğeniyor. okumadan beğendiklerine yemin edebilirim ama kanıtlayamam.*.
instagramda da vardı aynı olay ben senin fotoğrafını beğendim sen benimkini beğenmedin. şimdi bakıyorum burda da aynı çukura düştüm. beğeniyorsam okuyorumdur. takip ediyorsam beğeniyorumdur.
illa takipçi mi istiyorsunuz, son gönderileri beğen takip et, dönerse senindir dönmezse hiç senin olmamıştır.
sevgili yazarlardan ricamdır, ben beğeniyorum diye dönüp beğenmek zorunda değilsiniz. bırakın ben 3-4 beğeni ile de mutluyum. *
sözüm asla bazı yazarlara değildir. sözüm gerçekten meclisten dışarıdır.

film-kitap-genel kültür üçlüsünün vücut bulmuş hali olan kıymetli yazarlardan biridir. özellikle okumuş olduğum bir kitap ya da izlemiş olduğum bir film hakkında yaptığı yorumlara biraz daha vakit ayırmaya özen gösteriyorum, yeni farkettiğim bazı noktalar bulduğumda da seviniyorum kendimce... o yazmaya devam etsin, bizler de keyifle okumaya devam edelim...

ben yine de kıraç'ı endamın yeter, bir garip aşk bestesi, gönül şarkılarının bestecisi olarak hatırlayacağım.yapılan o kadar güzel işleri varken kimse kusura bakmasın linçleyemeyeceğim. bir dönem gaza getirip bütün dizi müziklerinide kıraç'a yaptırmışlardı.ilk yaptıkları güzeldi sonrasında reaksiyon alamadı müzikler hep aynı tarz kendini tekrarladı. marş tarzı beste'de çok yaptı.hatta en son yaptığı 19 mayıs marşı gayet güzeldi. ama ülkedeki bütün marş'larıda sen yapamazsın kıraç.
hadi giy deri ceketi dön o yoldan.* en son bir tanrın bir gitarın vardı. şimdi ordu toplamışsın.

olmadı gülüm dönmedi şansın
olmadı yürek nasıl dayansın
bırak her şey kendince kalsın
altı üstü sen de insansın...*

'çok sevilen bir şeyden ayrı kalmak' anlamına gelen sözcüktür.

türünün en iyisi kabul edilen gezi kitabı strolling through istanbul'a göre, her istanbul turunun başlangıç noktası olması gereken muhteşem kule.

tepesinden o kadar güzel bir görüntü vardır ki istanbul'un bütün landmark'larını panoramik haritadan işaretlercesine görebilir, yanınızdakine gösterebilirsiniz. bölge olarak da fazla sis almayan bir alan olduğundan sürekli tarihi yarımada, süleymaniye, haliç, eyüp, pierre loti, haydarpaşa, boğaz, sarayburnu, taksim, eminönü, karaköy vb. manzarası vardır.

dünyanın, konumu ve estetiği açısından en orijinal, en güzel kulelerinden biridir.

yenilen kazığın büyüklüğüne göre değişir.

not: çok tecrübeli biri*

paralel evrenlerde ifşa gruplarına düşme ihtimali barındırır.

bir youtuber. ruhi çenet'in kız kardeşi. ruhi çenet videolarını da seslendirmektedir. abisinin "ruhi çenet videoları 2" kanalını abi kardeş ortaklaşa büyütmeleri sonucu yaklaşık 750 bin takipçiye ulaşınca kanalın ismi sümeyra çenet videoları olarak değiştirilmiş olup kendi videolarını çekmeye başlamıştır. 2020 aralık ayı itibariyle güncel takipçi sayısı 995 bindir.

edit: 2021 şubat ayı tarihiyle güncel takipçi sayısı 1.15 milyondur.

lucius malfoy ya da police academy'deki teğmen harris gibi bastonla gezmek isterdim.bir de üstümde tenet ya da kingsman'deki gibi havalı takım elbise.kızlara da göz kırpmak falan...*bastonu havalı havalı kolumun altına koyup kafasını silmek,kızların yollarını onunla kesmek...*

(bkz: cambridge üniversitesi)