günün şiirini paylaştığımız başlıktır.




orhan veli kanık.

gündüz ayrı gece ayrı çorap giymek.
hem zenginim hem de 4 mevsim üşüyebilirim.

arabanın motorunda bulmuşlardı, daha 1 aylık bile diildi. veteriner fazla yaşamaz bu dedi. gene de aldım eve getirdim. daha kendi bacağına sıçıyordu. mamayı havanda dövüp verdim, şırıngayla besledim. 2 hafta sonra 1. senemiz doluyor birlikte. şu dünyada yavru bir kediden daha sevimli çok az şey vardır.

ne demek sevmemek? duymayayım bi daha şöyle şeyler üzülüyorum.

kendimi ciddiye alıp almadığımı bilmek benim için imkânsız. ilgisizliğin felaketi, ilerleyişiyle kestirilemez. bir çölde ilerleriz ama nerede olduğumuzu asla bilemeyiz.

emile mihai cioran

kendi içindeki sorunu hep dışarıda arayacak olandır. hiçbir zaman hiçbir kimseyi gerçekten sevemeyecek insandır. kendisi gibi davranmayacak, bu yüzden hiçbir zaman gerçekten sevilemeyecektir. sevilse bile kendisi kendisini sevmediği için sevildiğine hiçbir zaman inanmayacaktır.

kendini sevmek kendini tanımaktan geçiyor. gerçek seni tanıyıp kendini her halinle kabul etmeyi öğrendiğin zaman başlar kendini sevebilmek. içindeki insandan bihaber ve o insanı sevmeyen insanların da bir başkasını tanıyıp gerçekten sevebilmesi mümkün değildir.

pandemi bittikten sonra gerçekleştireceğim eylem.
4 sene almanya’da okudum, 6 ayda amerika’da yaşadım. pandemi olmasaydı hayatta dönmezdim. türk olduğum içinde hiçbir şekilde sıkıntı yaşamadım.

bugün yıldönümü hiçbir insanın cesedi katır sırtında taşınacak hale gelmemeli. battaniyelerin içinde o kadar insanı yan yana dizmişler römorkun içinde üst üste bırakmışlar yazarken kötü oldum.
"oğlumu cesetlerin arasında aradım, en kısa olanını gösterdiler. oğlum uzun boyludur dedim, beni öperken hep eğilirdi” demiş vefat edenlerden birinin annesi. tarifisiz bir acı!

şehrin bilindik yerlerinde buluşma sözü verir ve o gün o saatte orda olurduk. kimse teyit etmek için birbirini arama ihtiyacı hissetmezdi.

televizyon programlarına katılmak için fax ile mesaj gönderirdik.

tekel el değiştirmeden öncesi içenlerin marlboro ile kıyaslığı sigara markası.

el değiştirdikten sonra o da nispeten ucuz sigaraların arasında yerini aldı.

(bkz: zimbardo deneyi)olarakta bilinir.
tanrının bir mesleği olsa ne olurdu diye bir anket başlık açsam herhalde psikologlar veya psikiyatristler derdim. dünyamızı baştan aşağı değiştirebilirler.
bu deneyin filmi de yapılmıştır efem...ekranı sarsıp ''olm bunlar sadece deney'' demek istiyorsunuz izlerken... öyle bir etki bırakıyor bünyede..
www.imdb.com/title/tt0997152/

affınıza sığınarak bir yorumda bulunacağım ama bazı hocaların geri zekalıya anlatır gibi ders anlatması sizin de sinirlerinizi bozmuyor mu? sonuç olarak takipçileri en azından üniversite bitirmiş insanlar ama kanalda konuların anlatımı sırasında bebeğe verirmiş gibi yersiz örnekler verilebiliyor. benim de çok başvurduğum bir kanal ama izlerken sürekli "konuyu anlat geçsene be kadın!" diye bağırma ihtiyacı duyuyorum.

birileriyle sohbet ederken 'ne' yerine dediğim sözcüktür.

kendinize bu tip sorular soruyorsanız etrafınızdaki kimsenin vazgeçilmezi olmayacaksınız demektir. çok şey yapmayın kendiniz olun. vazgeçmek istemeyen zaten hissettirir.

caddeden gidip eşe dosta tanıdık birine denk gelirim düşüncesi ile ara sokaklari tercih edip uzatılan yoldur. eskiden sokak köpeklerinin çok olduğu sokaktan geçmez evin taa arka kısımlarından geçtiğim içinde yolum uzardı. kışın ise kar yağdığı zamanlar yokuş inmektense çıkmanın daha kolay ve güvenli olacağını düşünür, yokuş çıkarken mecburiyetten yolu uzatmış olurdum.

saramago'nun hayranlık uyandıran bir başka "what if" romanı. insanlar, başlarına ne gelecek olursa olsun, ister kaza geçirsinler, ister hasta olsunlar, isterse yaşlansınlar, ölmeseydi ne olurdu? kısıtlı hayal gücümüzle bunun harika bir şey olacağını sanırız ve kimse bizi, 1998'de nobel aldığında hayal gücüyle methedilen saramago'nun zihninde canlananları düşünemediğimiz için suçlayamaz. kitabı okuduktan sonra bunu belki biz kendi kendimize yaparız, "neden bunun çok güzel bir şey olduğunu düşündüm ki" diyerek kendimizi ayıplarız. tıpkı körlük'te olduğu gibi, bu romanda da usta yazar, toplumdan çeşitli kesitler sunarak karşımıza bir kara komedi çıkarır, olabilecekleri adeta yüzümüze çarpar. bazı eleştirmenler der ya, en detayına kadar karakter tahlili ve tasvir, okuyucunun kahramanları daha iyi tanımasını, onların hissettiklerini daha iyi anlamasını sağlar diye... işte bu saramago için geçerli değil; o, detaylara girmez, kişileri isimlendirmez, portrelerini çizmez, sadece ve sadece bir ülkenin nasıl kaosa sürüklendiğini anlatır, üstelik bunu incecik bir kitapla yapar. bu arada, daha önce saramago okumamış olanlara bir uyarı: endişelenmeyin, kitapta baskı hatası yok; sadece orjinaline bağlı kalınarak paragrafsız, noktasız, virgülsüz çevrilmiş. kendisi, noktalama işaretlerini, çok fazla kullanıldığında dikkatimizi dağıtıp yola konsantre olmamızı engelleyen trafik işaretleri gibi görürmüş.

'aa gitmiş mi?' moderatörü.

bir iki kere muhabbet etme fırsatım olmuştu kendisiyle. pek tatlı dilli ve merhametli bir arkadaşımızdı. yav dur olmadı böyle.

pek tatlı ve merhametli, ekstra yardım sever, şeker mi şeker bir birey kendileri. heh bu oldu.

yine gelir işleri yoluna koyunca. sen gel biz bekleriz. 2 sene olsun 5 sene olsun fark etmez. akedemine zeval gelmesin civcivim.

kalbinin güzelliği hayatına işlerine yansısın emi? o güzel enerjinle her türlü işin üstesinden gelirsin, gelirsin değil mi?

pek sevgiler, çok sevgiler...
biz buralardayız yine gel.
çok çok öptük. *

önüne geldiği ifadenin niceliğini belirten ''her'' ve ''bazı'' sözcüklerine niceleyici denir.

iki tane niceleyici vardır:

1) (bkz: varlıksal niceleyiciler).

2) (bkz: evrensel niceleyiciler).

düşük iq belirtisi turnusolu olarak rick and morty diyenleri alabilirsiniz. dizideki ince nüansları anlamayan kişiler için geyirik ve küfürden başka bir şey değil tabi.*