kimsenin umrunda olmayan gelişmedir. 30 kasım'da yayın hayatına başlamış ve 123 çalışanı olan bir medya kuruluşunun baskılar sonucu kapatılmasıdır.

sizi mutlu eden şeyler aslında sizi daha çok korkutuyor.

mutluluğun adrenalini *

adıyaman kahta'da bir gün gerçekleştirmek istediğim eylem.

hayatımda ne varsa reklamlarda o var. aratmam bile gerekmiyor. konuşmak hatta bazen düşünmem bile yetiyor.*

alın size en az dört tane yepiş yeni kedi.
arkadaşın kedisi yavrulayacak.
yavrular akşam sabah doğar.
bana teklif edildi en önce.
hiç benlik iş değil dedim.
kedi severim, ama kediyle yaşayacak kadar değil.
ankaralı kedi severler
ya da ülkenin her yerindeki kedileri sevenler.
ne dersiniz bu işe?
önce alın, sonra da resmini atarsınız bu başlığa.

inananlar için bir fırsat.. inanmayanlar için ise bir değeri olmayacaktır..

bir türk aydını. yazar, müzisyen, siyasetçi tanımları, yaptığı işlerin üç ana başlığı dersek yanlış olmaz zannımca. 1993 yazında nerden duyduysam yeni çıkan 'saat 4...yoksun' albümünü almıştım. sesini ve müzikte dile getirdiklerini ilk o albümle keşfetmiştim. uzun yıllar boyunca vatan gazetesinde yazılarını okudum. albümlerini ve kitaplarını aldım. 1994 yerel seçimlerinde istanbul'da shp'nin belediye başkan adayı olurken sol partiler karşısına bir halt edeceklermiş gibi dünyanın belki de en onursuz duruşunu sergileyerek her biri birer aday çıkarıp zülfü livaneli'nin oylarını kuşa çevirmişti. oyları bölerek toplamda kendilerinden çok daha geride olan refah partisi'nin adayı rte'nin siyaset sahnesine çıkışını sağladılar. özellikle uzan medyasının ipe sapa gelmez iftiraları, yıldırma politikaları ile o dönem livaneli'yi karalamaya çalıştılar. elleriyle yaptıklarının sonucu olarak; türkiye'nin 30 yıllık kaderi sağ ve solun ortak ahmaklıkları neticesinde belirlenmiş oldu. acaba 1994 istanbul büyükşehir seçimlerinde zülfü livaneli seçilmiş olsaydı türkiye'nin yazgısı bugün daha farklı olur muydu? bence yüzde yüz olurdu.

kendisi hakiki bir sanatçı olarak siyasetle doğmamıştı; kaybedince de sadece türkiye adına üzüldü ama sonuçta makam ve mevki peşinde değildi ve sevdiği işlere, uğraşlara geri döndü ve birbirinden güzel şarkılar ve kitaplar yazdı. müziklerini ve sohbetlerini dinlemekten; yazılarını okumaktan her devirde büyük haz duydum. türkiye'nin yaşayan en değerli sanatçılarından biridir. umarım bu aydın aklından ve sanatçı vicdanından türkiye hakkıyla yararlanabilsin.

kızılay'a 10 lira bağışlayacağıma bunlara 1000 lira bağışlarım.

giyininde biraz da biz izleyelim..

dağlar dağlar ve aynalı kemer.

kendisi genel kültür seviyesi yüksek, görmüş geçirmiş bir yazardır. muhabbet etme şansımız oldu ve birçok noktada farklı bakış açıları edinmemi sağladı. iyi ki aramızda.

henüz kitabın önsözü bitmemişken, sonunu konuya dahil edene öfkeyle bakmak için geldim.
biri bunu yapmalı değil mi? kesinlikle...*

asabı bozuk olanların kurduğu bir partidir. parti kurucusu besim tibuk böyle niteler.

her gece, bir adet destmont ile mücadele ettiğim rahatsızlığım.

mutlu olabilmenin sevgiliye bağlı olmadığını bilen insandır.

hiçbir şey için asla yapmam dememek, zira hayat önünüze getiriyor asla dediğiniz şeyleri.

gün itibariyle 96 yaşında hayata veda eden, sadece yunan müziğinin değil çağdaş yunan kültürünün de en büyük isimlerinden.
müziği kadar politik çıkışlarıyla da sürekli gündemde kaldı, ancak son zamanlarına en büyük sevdası müzikten vazgeçmedi.
yunan müziğine evrensel bir çehre kazandırdığı için hiç unutulmayacak.

edit: her biri ayrı anlamlı onlarca şarkısı var ama bir tanesini, dinleyeni en olmadık hayallere götürenini şuracığa bırakayım istedim.
καλό ταξίδι μίκη, μεγάλε δάσκαλε!

günaydın sözlük,

bugün yeni hayatımın ilk günü. laf olsun diye değil harbiden bir dönüm noktasındayım. yeni bir eğitime başladım. korkuyorum ama kendime sözüm vardı;
(bkz: yazarların 2021 hedefleri)
laf olsun diye yeni bir eğitim yazmıştım, gerçek oldu. kalbim küt küt. acaip tırsıyorum beynim yetmez diye. yine yarım bırakırım, sonu gelmez diye.
kahvem yarım kaldı, aklım orada...