her yıl tatile para vermektense dağların, güneşin ve denizin bulunduğu canım köyüme gidiyorum. evet bazı hayvan turleriyle hasir neşir olmak zorunda kalabiliyorum hatta telefon bile çekmiyor ama insan alışıyor. tatil isteğimi giderdiği icin sorun yok.
tanim: güzel bir aktivite.

bir rus halk şarkısıdır. tam düpedüz çevirirseniz ''çayırlarım'' manasına gelmektedir. 1933 senesinde lev knipper tarafından bestelenmiş, victor gusev tarafından da sözleri yazılmıştır.

akıllara eski cumhurbaşkanımız abdullah gül'ün bir tweetini getiren olaydır.

dışarıda milletin gtüne bakarak dolaşan yazar beyanıdır.

(ben bakmam hiç. leğenmiş, kovaymış farketmez. farketmez derken banane anlamında. bakmam ya hani o açıdan.)

ilk çıkıştan çıkın derim.
instagram zaman kaybından başka bir şey değil.
insanlar yaşamadıkları hayatı yaşıyormuş gibi gösterip hem kendilerini hem de karşısındakileri kandırıyor.

benim şarkım çıkınca justin bana hii dedi diye bağıracağım sanırım. programın moduna çok girdim.

kendi moralimi bozabilirim durduk yere.

paramı az çar çur etmedim sana turkcell.

+ 10.000 sms'i o dönem sevgilimle karşılıklı alırdık hatta ben aynı zamanlarda almaya çalışırdım. ben bir ayda 2 paket yani 20.000 sms paketi alıyorum diye benim onu aldattığımı falan sanıyordu o derece deli günlerdi hihihi.

saçma sapan şeyleri bahane edip mesaj atıyorsa, sürekli konuşmak istiyorsa yüzde yüz hoşlanıyordur yani. bir insan anasıyla babasıyla bu kadar sık konuşmak istemez en nihayetinde dimi?

her ne kadar kötü bir şeymiş gibi algılansa da getirileriyle güzel bir süreçtir. insan yaşlandıkça bir şeyler anlamını yitirir, anlamını yitiren şeyler de genelde sırta yük bindiren şeylerdir. örneğin kafanızda dönüp duran rezil bir anınız üzerinden seneler geçtikten sonra eski yıkıcılığını yitirir, silik bir anı olarak yer edinir zihninizde. ayrıca gençken ölüm fazla akla gelmediğinden her dert ağırlaştıkça ağırlaşır üzerimizde. yaşlılık ölüme olan yakınlığıyla bu dertlerin yükünü de hafifletir diye düşünüyorum.
yaşlanmayı çok güzel tanımlayan bir cümleyi paylaşmak istiyorum sizinle:
" yaşlanmak insanın artık geçmişinden korkmamasından başka bir şey değildir."

peşimizden sürüyerek geldiğimiz, ayağımıza görünmez prangalar takan geçmişimizden kurtulmak çok güzel şey olsa gerek. yani yaşlanmak çok korkulacak bir şey değil canlar.*

ortaokul yıllarımda arkadaşlarım ile birlikte mobil versiyonunu oynadığımız oyundur.

gayet güzel bir oyundu.

söylediklerine göre sonsuza kadar güncelleme yapılacakmış.

bir hüsnü arkan / erkan oğur düetidir.

bahçeler içinde canım ezerler narı
sen o nardan dinle ah ile zarı.

öyle bir zamana vardık ki, benim de bir fikrim yok artık. hayata, insanlara, yaşanan bu düzene, hatta aşka dair bir fikrim yok.



ahirim varmış… fikrim yok.

(bkz: genelleme yapmanın mantıksızlığı)

(bkz: kuzey ışıkları)

şu güzelliğe bi bakar mısınız? şurada yaşamak mı? var işte yine bi hayalimiz be…

#selahattindemirtasonurumuzdur şeklinde açılmıştır. şu tweetlerde onursuzları görüyorum, şeref yoksunlarını görüyorum, vatan hainlerini, çocuk katillerini, dağda vurdukça şehirde üreyen soysuzları görüyorum. soyunuzun, nefesinizin kesilmesi dileğimle.

he birde, ne yapacağız bu içimizdeki açık açık dolanan hainleri?

adına marş yazılmış, ilk grekoromen güreşçimizdir.

polisi ara görevini yerine getir dediğim başlıktır.

"içine girdiğin küçük kaygan deliği yeni ve büyük bir dünya mı sandın?"

şebnem bunları süha yavuz kendisini ebru gündeş'le aldatınca yazmış.

genelde samimi olduklarınız için kullanılır. ancak hadi canım cümlesini hiç tanımadığınız birine de söyleyebilirsiniz.

yeğenim biraz bana çekmiş. baktığı duyduğu şeyleri pek unutmaz. niye bunu yazdım? geçtiğimiz gün telefondan sözlüğü gösterdim, kafa yazıyoooo dedi. ondan sonra yine geldi kafaaa deyip deyip gitti. yemin ediyorum telefonu orta yerde bırakmaya ürküyorum. herkes sevgilisinden/eşinden çekinir ben yeğenimden. kızım bak git.