duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme
başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme
sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme
çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme
ey ay felek harab olmuş alt üst olmuş senin için
bizi öyle harab öyle alt üst ediyorsun etme
ey makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun etme
sen yüz çevirecek olsan ay kapkara olur gamdan
ayın da evini yıkmayı kastediyorsun etme
bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun etme
aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme
ey cennetin cehennemin elinde olduğu kişi
bize cenneti öyle cehennem ediyorsun etme
şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
o zehiri o şekerle sen bir ediyorsun etme
bizi sevindiriyorsun huzurumuz kaçar öyle
huzurumu bozuyorsun sen mavediyorsun etme
harama bulaşan gözüm güzelliğinin hırsızı
ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun etme
isyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil
aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme

''dünyada yalnızım... insanlar bana değmeden geçiyor yanımdan. etrafımda havadan başka şey yok. kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki, üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum...''

insanı dumur eden şeylerin başında gelir. sınav önemli bir sınavsa içinizden bağıra bağıra ağlamak geçer. küfürler yağdırırsınız içten içe.

izmir, karşıyaka’da bir esnaf abimiz, dükkanı çeviremeyince bu ekonomik ortamda, dükkanı çalışanlarına bırakmış... harçlıklarını çıkarsınlar bari çalışanlar diye... mesele artık hayatta kalmak. izmir ses ver? destek olak mı? ınstagram *kahveperest_karsiyaka
adres: karşıyaka girne bulvarı no.64
instagram sayfasına gider

siz kendinizin ne dediğini anlamazken o şıp diye sizi anlar.

+burası mı ağrıyor?
-hhhığğğr oğğğn yağndahii.
+hmm tamam bu mu?
-eeğğt.

futboldan soğumuş bir hoca daha. ülkedeki futbol atmosferi o kadar politik ki, hangi takımın şampiyon olacağını değil rivadaki var merkezi bildiğin ankara belirliyor. örneğin bu sene her sene olduğu gibi malesef fenerbahçenin de içinde ve merkezinde olduğu bildiğin kurmaca olaylar etrafında dönen bir süper lig izliyoruz. örneğin beşiktaş , şikeyle zorla birinciliğe kadar getirildi, ardından her sene olduğu gibi falatasaray (aslanımız) bildiğin içten içe çökertilmeye çalışılıyor, bütün sonucu yarın ki fenerbahçe maçı belirler. fener maçı alırsa şampiyon ilan edilir ve 2 haftada beşiktaş dağıtılır. hal böyleyken hala (büyük resmin en anlamlı olduğu ilk entry) olayı anlayamayanlar var. ali koç iktidara oynadığı her sene bu böyle gider. aziz yıldırım iktidara değil tff ye oynuyordu ama malesef (onlara göre malesef) hala bağımsız bir kurum. o yüzden ya fb ya bjk şampiyon. gsnin şansı varsa kalan tüm maçlarında eşek gibi yüklenip bir şekilde 2.liği alması lazım, çünkü şampiyon yapılması engellenen tek takım bildiğin anlamda. bunu tek bir maçtan örnek verirsem olayı anlarsınız. bildiniz. gs-bjk maçı. bildiğin anlaşmalı bir maçtı. gs bjk ye yatmadı sadece önünü açtı ve şunu dedi, siz şampiyon olun bizim olmamız zaten zor kardeşler.

ersun yanala gelince, maçtaki bitik görüntüsünün bana hatırlattığı entrydir bu. adam bildiğin futbolu bile sallamış. 2 sene içinde herkes bu ülkede futbolu bitirsin kafasında...

yakup peygamber'in, yusuf peygamberi kaybetmekten korkması ve sürekli düşünüp, onu kimseye emanet edememesi, akabinde erkek kardeşlerinin onu kıskanmaya başlaması ve tabii hz. yakup'un korkusunun gerçek olması olayına konu olan korku ve endişe hali..

kıssayı çoğumuz biliriz. o yüzden uzatmayacağım: hani abileri yusuf'u kuyuya atmıştı da yusuf önce köle, sonra mısır'a sultan olmuştu... ancak onu bulamayan hz. yakup, endişeden ne uyku uyuyabilmiş ne de yemek yiyebilmişti
.
işte kıssada anlatılan, yakup as.'ın yusuf as.'ı kaybetmeden önce ve kaybettikten sonra yaşadığı kaygı, korku ve endişe hali, dilimize yusuf yusuf etmek olarak yansımış ve bugüne kadar kullanılagelmiştir.

halk arasında böyle endişe eden birine yusuf yusuf etme, allah'a teslim ol ve ona güven gibi telkinlerde bulunulur.
nitekim yüksek endişe halinde yapılması gereken tek şey gerçekten de, endişeyi yola koyup alınacak önlemi alıp gerisini yaratıcıya bırakmaktır. ötesi; günümüz dünyasında, paranoya ve şizofreniye varabilen, sancılı psikolojik bulgulara yol açmaktadır.

bir alt bilgi olarak hz. yakup'un bu kaygı hali, daha sonra üzüntüye dönmüş ve gözyaşlarına dayanamayan gözleri kör olmuştur.
yani anlayacağınız bu kadar endişe etmek sadece psikolojimizle bile tüm vücudumuzu bertaraf edebiliyorken, neden boşlayamıyoruz?..
ya bu hal, taa ezelden, insan olma kodlarımıza işlemişse?

kim bilir?..

gojira-another world



korn-coming undone



dio-holy diver



şu üç parça ile güzel halay çekilir zannımca. haa halay çekmeyi bilmiyorum orası ayrı:)

ölü evinde insanlara yemek dağıtılmasından daha saçma değildir. ulan orda millet yakınını kaybetmiş gelene geçene ayran dürüm çay falan dağıtmaktan insanlar acılarını yaşayamıyor. damada tuzlu biberli kahve ikram edilme davası gibi bu da zamanla saçma sapan bir hale dönüşmüş rezil adetlerden birisidir. eskiden ölü evine konu komşu yemek getirirdi o telaşede adam birde yemekle falan uğraşmasın diye şimdi ise milletin karnını doyurmaya uğraşıyoruz. en yakınım olarak kız kardeşimi ve babanemi kaybettiğim dönemde de aynı saçmalıklar yaşandı. durumu olan var olmayan var. kredi çekip mevlüt yemeği dağıtan biliyorum. bu bedavacı şeref yoksunları ayrı bir mevzu konuşmaya gerek duymuyorum.

yeni bir devlet kurulmamıştır, yönetim şekli değişmiştir. osmanlı’dan kalan toprakların düşmanlardan kurtarılabilen kısmında yaşıyoruz. türkiye cumhuriyeti devleti bir bakımdan osmanlı’nın devamıdır.

edit: bir kişi, başka birini sevmeye zorlanamaz. farklılıkları kabul etmeyi ve kişiler hakkında size anlatılanlarla yetinmemeyi öğrenmek gerek.

hunidaşlarımız için gecenin meditasyon şarkısı.

şiki şiki baba hani huni ya ya! biraz kendinize gelin bakayım. üzerinizdeki normal insan toprağını atın! *

tabi ki javascript

monte kristo kontu - alexandre dumas
dün gibi hatırlıyorum. ortaokula başladığım sene kütüphaneyi temizlerken elime geçmişti. o eski bordo ciltli olan seridendi. öğretmenim dersi anlatırken gizli gizli sıranın altında okuyordum. o zamanlar mercedes ismi bana sadece arabayı çağrıştırdığı için tam anlayamıyordum. ama şu güne kadar okuduğum kitapların temelinde o var. kendi seçtiğim ve isteyerek okuduğum ilk roman. iyiki de o gün elime geçmiş.

bu saatte coca cola ya methiyeler düzmemden anlaşılacağı üzere, otomatik olarak kayıt yapılmıştır benim için diye düşünüyorum.

siz birine nezaket gösterip ince/kibar davrandığınızda karşı taraf sizin bu iyi niyetinizi kullanıp sizi zayıf ve enayi yerine koyar. iyi niyeti kullanıp bununla övünen insan çok fazla. aslında bu yaptığı kendi zayıflığı ve ayılığıdır.

bu ben. beğeni aldığım an o yazar gözümde dünyanın en minnoş kişisine dönüşüyor.

ailelerin taş koyduğu şeylerdir. atletizm kısa mesafe yarışmasına gidecektim ortaokulda ancak otur dersine çalış, gitar kursuna gidecektim otur dersine çalış, şarkı söylüyorum otur dersine çalış. içimdeki yeteneği öldürdünüz. :)

geçmişe gitmek tabi. zaten böyle durduğum yerde geleceğe gidiyorum.


bekleme süresini uzatırsak zamanla daha da ileriye gidebiliriz.

hilal kaplan'ın geri zekâlı olduğunu kanıtlamasına gerek yok zaten, yürekten inanıyoruz pelikancının kafasında bir şey olmadığına.

yeryüzünde mülteciydi, yurt bellediği yüreklerden sürgün.