balık,köfte,kızartma gibi kokan ve ocağı batıran yiyecekleri balkonda yapmamı sağlayan nesne.
pikniklerde bunu taşıyan hep aynı kişidir istisnasız.ucuz ve taşınması kolay olduğundan vazgeçilmezdir.

bazen aynaya bakmaya korkuyorum, içeride avaz avaz acı çığlıklar atan beni görmemek için.
o an kulaklık full ses, hareketli bir şarkı var bedenimin müziğe uygun figürler sergiliyor görünürde oysa gerçek bambaşka, hadi kolaysa gözlerine baksana...

çocukken iple çektiğim günlerdi.

öncelikle sakin olalım sevgili yazarlar. devlet memuru falan değilim, bilakis özel sektörün her türlü alavere dalaveresini görmüş, bilfiil yaşamış bir yazarım yalnızca.
-medeni ülkelerde bugün işçi sınıfı mutluysa bu işverenin ehlileştirilmesinden kaynaklı. türkiye'de özel sektör rabbena hep bana kafasından vazgeçmez, çünkü devlet özel sektöre muhtaçtır, yeri gelir vergisini affeder, yeri gelir ithal ürüne kota koyar, yeri gelir işçiyi nasıl hangi şartlarda çalıştırdığını görmezden gelir, sendikaları baltalar, tepelerine truva atları yerleştirir. bu şımarıklığa elverişli ortam insan doğasından kaynaklı özel sektörü bugünkü gibi bencil, açgözlü birer piyasa oyuncusu haline getirir. maaşlar kuş kadardır, beklentiler dağ. beyaz yakalı diye tabir ettiğimiz tabakaya geçebilen kesimde de aslında durum farklı değildir. görece iyi şartlarda yaşar, ama emeğinin karşılığını alamadığını bilir. oyun taktiği bir gün yükselip çok para kazanabileceği ümidini diri tutmak üzerine kuruludur, nitekim aralarından yükselenler olur ve maaşları artar. diğerleri bilirler ki oraya çıkmak için ya yukarıdakini aşağı çekeceksin ya da çok çalışacaksın.

- devlet memurlarının bir kısmı bugün diyelim ki 4.500 tl-5.000 tl bandında işe başlarlar. ama 1/4 tabir ettiğimiz zurnanın son deliğine ilerlediğinde dahi, o maaş bugünkü şartlarla 10.000 tl olmaz. belli başlı bir kaç meslek hariç. (2021'de tuğgeneral maaşı 11.000 tl civarında olacak örneğin) burada koçun motivasyon taktiği her zaman az maaş ama garanti maaştır. yani hayaller umutlar falan yükseltilmez. memur işini yapar, o günkü iktidarla ve sicilini elinde tutan amirleriyle iyi geçinirse şef olur, müdür olur, üst banta biraz daha hızlı yaklaşır. hayalleri düşük olan insanı motive etmek zordur, dolayısıyla yan haklarla desteklenir, ufak tefek mesaiden kaytarmalara göz yumulur. esnek çalışma saatlerinin türevi. bu da sonuç olarak verimliliği düşürür, verimin düşük olduğu yerde 3 kişinin yapacağı işi 5 kişi yapar.

bu kadar cümleyi niye yazdık? ben bunu yorumlamak yerine hercule poirot'a bağlayıp tanımı soruyla bitireyim. sizce asıl suçlu kim? bu paradokstan nasıl çıkarız?

dalgınlık veya unutkanlık sonucunda oluşan yanlışlıkla yapılan anlamına gelir.

bugün cuma arkadaşlar dayanın az kaldı! günaydın sözlük!

fenomen olmak için sözlüklerde saçmalayanlarla ölümüne kapışacak grup.

bu tür çabalar nerede olursa olsun gülünç ve anlamsız gelir bana.

tek yaşayan benim son birkaç aydır yaptığım eylemdir. oturma odasında vakit geçiriyorum zaten yatağa gitmek zor geliyor..

ilk zamanlar yanından geçerken küçük oğlum ağlıyordu korkudan. sonra zamanla alıstık. yesildere'de ki atatürk heykeline dünyanın lafını edenler bunun için hiç bir şey söylemedi ya en çok buna üzülüyorum. neticede ikisi de heykel ve ikisine de gerek yok. bu kadar geniş bir alanın bu kadar boş bir yığınla heba edilmesi güzel izmir'in tercihi.

antik yunan'da kutsal sayılan ağaç. çoğunlukla devlet malıydı; dolayısıyla ne kesilebilir ne de yakılabilirdi.
athena ile poseidon, atina'nın yönetimini üstlenmek amacıyla bir rekabet içindedir. zeus, insanlığa en değerli ödülü veren hangisi olursa yönetimin de onun eline geçeceğini söyler. bunun üzerine poseidon, üç dişli mızrağını akropole saplayarak tuzlu bir göl oluşturur. athena ise şehirde bir zeytin ağacı yetişmesini sağlar ve bu bitkinin insanlığa olan sayısız faydasını anlatır. böylece rekabetten galip çıkarak atina'nın yönetimini eline alır.
tanrıçanın o vakit yerden fışkırtmış olduğu kökten çıkan on iki filize m.ö. 5. yüzyılda hala tapıldığı söylenir.

şimdi bir hobinin olması için para lazım ve çoğunluğun da maalesef hobiye ayıracak parası yok. hayattan zevk alınması lazım ki bir de hobi edinebilsin insan ama o da yok.

en yaratıcı kullanıcı adlarından birine sahip sıcakkanlı yazar.

miktarı önemli olmayan kavramdır.

bereket getirdiğine inanılır.

siftah yapılacak ürün için pazarlık yapılmaz.

bu nasıl tasvir etmektir ya. sanki gidip gördüler. canları ne istiyorsa, onu anlatıyor olacak diye. bunlar kadınla, seksle kafayı bozmuşlar, din adı altında zihniyetlerini örtmeye çalışıyorlar. sonra en ufak şeyden tahrik oluyorlar, kendilerini suçlu görmek yerine, kadını suçluyorlar.
bir de neden cennette hep sadece erkekler zevk alıyor her şeyden? hayır gideceğimden/gidebileceğimden değil de, bu nasıl çifte standart?

cehaletin övüldüğü bir toplumda az bile. sen bunlara bakma hocam. senin arkanda binlerce yetiştirdiğin bilim insanı var. onların arkasında yedikleri haram lokmaları, haksız kazançları, emeksiz makamları var ve tutuşmaya başladılar. bizim hep aklımız hür, vicdanımız hür, irfanımız hür olacak.

yemek yemediğimiz durumlarda kurtarıcı işlevini görür. ilk çiğ köfteci dükkanı açıldığı zaman önünden geçtiğimde bir baktım, açılış yapılmış, balonlar, çiçekler, çelenkler vs. içimden dedim fazla uzun sürmez, yakında kapatır gider, mevsimlik çiçekler gibi ömrü kısa olur diye ama yanılmışım. hatta o dükkanın sahibine de itiraf ettim aklımdan böyle düşüncelerin geçtiğini. o dükkan şimdi dokuzuncu senesine girdi herhalde. ilk öncüsü orası oldu ve ardından diğer markalar da pıtrak gibi şube açtılar. arz oluyorsa talep de geliyor.

hz ali diyor ya; "asla sahip olmadığın şeyler için üzülme! kısmetinde varsa, onlar seni bulur zamanı gelince"
"her şey gelip geçici ey gönül. bak az önce aldığın nefes bile geldi geçti."

"nasıl ki kafa sayısı kadar düşünce çeşidi varsa, kalp sayısı kadar da sevgi çeşidi vardır."

anna karenina- l.n. tolstoy

tam olarak bu çalıyor şuan.