sınavda sınıfta sürekli gezen, hiç oturmayan öğretmen gibiler; en az biri hep nöbette. online listesinde moderatörün olmadığı bir ana hiç denk gelmedim. bizi bi salın ya, ders boş diyelim bi.

kimin kulağını kesiyoruz?

eski fotoğraflarda gözlerimin içi gülüyormuş hep,ne zaman baksam şuanki halime üzülüyorum.

tutunamayanlar'ı bize kazandıran yazar.

selim ışık'ın da dediği gibi;

“yatağımın karşısında bir pencere var. odanın duvarları bomboş. nasıl yaşadım on yıl bu evde? bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? ben ne yaptım? kimse de uyarmadı beni. işte sonunda anlamsız biri oldum. işte sonum geldi. kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.”

sağlıklı olması.

buyrun benim. daha ben denk gelmedim ankara'da yaşayana.

lisedeyken rusya temel bilimler olimpiyatı biyoloji dalında derece alıp mülakata çağırıldım. canım okulum başka bir ilde gerçekleşecek olan mülakata beni hazırlamak şöyle dursun sınav haftasıyla çakıştığı için yoluma taş koymuştu.

ayıp hareket, gerçi hayvan düzelecem diye kaslanıp gelip gece yatağınıza yanaşıp sizi ters yatırmasın. *

kimsenin takmadığı bir sözlükte, yazar olmak ya da olmamak.. işte bütün mesele bu.

akıl yürütme yöntemlerinden biridir.

diğer adı (bkz: dedüksiyon)dur.

tümel bir önermeden tümel veya tümelden tikel bir önermeyi çıkaran akıl yürütme yöntemidir.

tümdengelim, öncüller doğru olarak kabul edildiğinde sonucun zorunlu olarak çıktığı tek akıl yürütme biçimidir.

hava nuri bilge ceylan olunca bir karamsarlık çöküyor. bir de ortada hiçbir sebep yokken pazar akşamüstleri bir kararıyorum.

oo daddy issues, alırım bi’ dal.

babamı gömdüm ben. daha doğrusu onlar gömdü ben gömemedim önce. herkes başka türlü yaşıyormuş yasını, acısını. bunu anlayamadım, algılayamadım başlarda. özlemedim ben daha babamı diye geçti kafamdan, bundan daha uzun seyahatlere çıkıyordu daha kaç gün oldu ki diye düşündüm. ağladılar, özlediler, dövündüler ben durdum öyle. acı, sızı hatta öfke vardı ama özlem, yok. keder, hayır. depresyon, standart dışı. kimseye tutarlılık yemini etmedim. 32 yaşımda duydum bu lafı ilk olarak. çok etkilendim. evet, etmedim. hiçbiriniz de etmediniz. hislerinizle savaşmayın. ve çelişkilerinizle de.

sonra zaman geçti, onlar normalleşti ben dağıldım. hatta hala da dağınığım. daha uzun süren seyahatleri yok bundan. özlemenin güzel bir yanı yok ölüyü. gelmeyecek eli kolu dolu bir yerlerden bir daha. “bıktım valla bu işten bi’ daha gitmeyeceğim bir yere, gerekirse basarım istifayı” diye sızlanıp daha üç ay dolmadan yine düşemeyecek yollara. gitmeyi seviyorsun işte havan kime? sanki biz bilmiyoruz. ama ölmeyi sen de istemedin. daha erkendi. daha mezar yerini bile almamıştın. “sizi bunlarla uğraştırdığım için özür dilerim kızım.” önemli değil baba. bırak da bir şeyleri kızların halletsin.

babam üç kız çocuk büyüttü. belki annemden daha çok ayakları yere basan, ne istediğini bilen, kimseye eyvallahı olmayan kadınlar olmasını isteyerek büyüttü çocuklarını. başardı da. ama ceremesini de en çok kendi çekti. biz böyle kadınlar olacakmışız ama onun da sözünden çıkmayacakmışız. nasıl olacak o tam olarak anlatsana bir? hayır anlamıyorum ki, bana haksız yere ceza verdiğin bir gün, ben tek ayak üstünde yüzüm duvara dönük durup cezam bitince de inadımdan ayağımı yere indirmedim diye benimle gururlanan, “aferin, haklı olduğunu düşünüyorsan kimseye, babana bile ezdirme kendini” deyip duygulanan adamsın sen, yetişkinliğimde seninle tartışmalarımda bana cevap verme nasıl diyebiliyorsun yani? ben mi büyüttüm beni böyle? sorarlar adama. sordum da zamanında. ah deli çağlar... “valla benden memnun değilsen aynaya bak baba, kırıp dizini oturacak, vur kafasına al ekmeğini biri değilsem sorumlusu sensin.” sanki adam yaşadığı kadar daha yaşayacak gerizekalı... bırak çelişkileriyle baş başa onu, he de geç. mutlu mesut yaşasın. ama yok, olmaz. illa söylenecek. illa adam o sorgulamaya sokulacak.

sal baba. boş ver. kimseye tutarlılık yemini etmedin.

yani adam 1075 yıl 3 ay sonra elini kolunu sallayarak aramızda dolaşacak.

yazar görüşü : yapılan mizah söz konusu kişinin aldığı ceza ile ilgili değil, verilen hapis cezası ile ilgili. hukuk sistemi ile ilgili ahkam kesemiyorum, aramızda hukukçu arkadaşlar varsa, derinliği onlarda saklı. ama bunun yerine müebbet hapis dense uygun düşmez mi?

istanbul - kasımpaşa:
buradan.

beyaz futbol'da, rasimin karşısında yorumcu olmak- ilahiyat fakültesi.

ne çok sınavdan geçtik ve geçiyoruzdur şu ömrümüzde. bu yolculukta başımızdan illa ki tuhaf olaylar geçmiştir. lisede deneme sınavında başıma tuhaf bir olay gelmişti. yatılı okuldayız, üst baş rezil dalmışım sınava. o esnada içeri müdür ve ekibi girdi. herkes kendini topladı falan. yatılı okullarda bilen bilir müdür ilah gibidir. benim ismim söylendi. dedim ki tam zamanıydı dayak yemenin. neyse beni aldılar müdür odasına. bir yandan üstümü düzeltiyor diğer yandan saçımı tarıyorlar. yakışıklı bir dayak atacaklar diye düşünürken ildeki şiir yarışmasında birinci olduğumu söylediler. ödülü vali verecekmiş. ben iyice şok. gittim aldım ödülümü. sınav da yalan oldu ancak benim için güzel bir anı oldu.

okumayı, düşünmeyi bir tarafa bırakıp; bakmayı, izlemeyi tercih etmesidir.

ırkçılık yapan insanların genelinin daha düşük zekâ seviyesine sahip olduğunu biliyor muydunuz?
ahan da kaynak:
www.mynet.com/irkcilar-daha...


twitter.com/ulvisaran/statu...

daha çok itfaiye erlerinde gördüğümüz, zehirli gaz ve dumanlardan korunmak için kullanılan bir maske çeşidi.