bu ülkede cinsel yönelimleri yüzünden kaç insan öldü. keşke böyle günlere gerek kalmasa herkesin özgürce yaşadığı bir yer olsaydı. gününüzü kutlarım.

(bkz: yine seks hikayesi mi yazıyorsun feridun abi)

sosyal adalet savaşçılığına her yerde karşı olduğumdan söylemek isterim ki; kısıtlarım hem de 3. kişiye zerre bunu sormam. her şey iki kişi arasındadır. ayrıca kendimin de kısıtlanmasına izin veririm. sevgili olma durumu biraz da taviz işidir. açıkça söyleyeyim şunları;

kız arkadaşımın giyimine karışırım.
kız arkadaşımın benim başka kızlarla iletişime geçmeme sinirlenmesine bir şey demem.
iki kişi de halinden memnun olduğu durumda problem ne ? bitti. sen üçüncü kişi olarak kendi fikir mastürbasyonunu yapabilirsin.

kıskançlık adı altında kişiler birbirlerine bazı çizgileri çekebilirler. sizin amaçsız ve güldüren, zorla modernize olarak göstermeye çalıştığınız safsataları uygulamak zorunda değil kimse.

saat 14:30'da dark cabaret'imsi falan garip guraba playlistimle buradayım. az (muhtemelen hiç) anons bol şarkı. görüşürüz.

başörtüsü maduriyeti küçümsenemez bir durum. bu konuda özgürlüğüme kavuşalı on yıl olmadı ve hala denen şey ne bitmez sorunmuş mu!? evet, bitmez bir sorun, bu yüzden okuyamayan, bir işte çalışamayan insanların olduğu, zamanında çok bu sebeple çok aç kalan insanların olduğu bir durum bu. günümüzda çok medeni denen ülkeler bile başörtüsü konusunda saçma saçma kararlar almaya onu yasaklamaya çalışıyor. kaldı ki türkiye bir islam ülkesi değil ve bu konuda gelebilecek yeni bir yasağa yeniden kılıf uydurulabilir, ben bundan çok korkuyorum. başörtüsü benim özgürlüğüm ve kimliğim. yeniden yasaklanırsa benim elimden hayatım alınmış olacak çünkü şartlar ve koşullar ne olursa olsun başörtüsü allah'ın emri. ben sadece bir dine inanıyorum diye benim elimden eğitim hakkımın, çalışma hakkımın, başörtüsüyle seçim odasına giremediğim için seçim hakkımın alınması hiç mantıklı değil. biz laik bir ülkeyiz, bunun bilincinde bir hayat çizgimiz olmalı.

oğuz atay'ın, tehlikeli oyunlar adlı eserinde yer alan bir bölüm. (15 olması lazım.)
''sevgili bilge, bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı. sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım. bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.''


(bkz: oğuz atay)(bkz: tehlikeli oyunlar)

(bkz: eser)
(bkz: kıçla gülmek)

ayrıca bu kitabı kendi yazdıysa ben de t-rex'im.

seni gozumde çok büyütmüşüm

eskiden burada 2 yıl yaşayan bir arkadaşa "orhun anıtları ve ötüken oradaymış, eski türk yurduymuş" dediler.
adam dediki "ya bırakın yurdu, murdu şimdi, kışın - 30, - 40 derece, şapkanı unutur takmadan çıkarsan adamın kulağı donup yere düşüyor, dedelerimiz iyiki oraları bırakıp buralara gelmiş" dediydi.

mavi göz bazen itici gelebiliyor ama yeşil göz'ün itici geldiğini hiç görmedim.
oyumu yeşil göz'den yana kullanıyorum.

(bkz: deyim değildir o atasözüdür. deyim olsa duramazsın)

yangın ekoloğu olan ismail bekar ile youtube canlı yayını yapan kanal

"hayat, birine seni seviyorum demenin kararsızlığını yaşamak için çok kısadır."
sarah jio

geceleri düşünceler doluşmaya başladığında müziği son ses açıp kafanın içindeki sesleri yok etme yöntemi.

sevdiğim şiirlerden. ataol behramoğlu şiiri.


yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

insan saatlerce bakabilir gökyüzüne
denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
kopmaz kökler salmaktır oraya

kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

insan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

insan balıklama dalmalı içine hayatın
bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına
çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana

kolay kolay hiçbir şeye şaşıran biri değilim ama ne kadar çok insanın bunalımda olduğunu görmek beni her gün bir kez daha şaşırtıyor. çok önemli bir itiraf değil, hatta belki itiraftan bile sayılmaz ama gerçekten şaşırıyorum bu kadarına.

biz ne dayanıklı nesilmişiz diyorum bazen. tabii ki bizim nesilde de var böyle insanlar ama yeni nesilde bu oran aşırı derecede yüksek. konuşacak kimseleri yok çoğunun. birilerinin kendilerini dinlemesi için canlarını verecek durumdalar. arkadaş ortamı herkeste olmak zorunda değil ama çoğu ailesinden de uzak. fiziksel olarak olmasa bile ruhen uzak. nasıl ilişkiler yaşar hale geldi insanlık aklım almıyor.

rehin alınan görevliyi tutuklamasalar iyi.

rehin alan, il binasını yakan silahlı saldırgana gösterilen şefkat
edit: saldırgan, rehin aldığı partinin üyesi deniz poyraz’ı öldürmüş.
edit: ayrıca bu hdp binasının önüne polis çadır kurmuş. binaya girenleri tespit etmek, takip etmek için. ama ne hikmetse saldırgan elini kolunu sallaya sallaya girmiş. hiç şaşırtmadılar. katilsiniz

bence olması gereken bir haktır.
bazı yazarların nickaltı şeytan taşlama mekanı gibi.