nostalji

dilimize girmiş ve son yıllarda sıkça kullanılan bir kelime. bu kelime yaşadığımız ama artık geçmişte kalmış herhangi bir şeye aşırı sevgi ve özlem anlamına gelir.

geçmiş dönemlere duyulan özlemi ifade eden fransızca kökenli sözcük.

gündedün, diyor türkçe karşılık olarak tdk. en çok parçalar yaşatıyor olmalı ki “pal nostalji” diye bir radyo kanalı var.

fransızca nostalgie "sıla hasreti, eskiye duyulan özlem" sözcüğünden alıntıdır.

türkiye'de 80' li yılların ikinci yarısından sonra andrey tarkovski' nin nostalghia (1983) filmi ile bu terim kullanılmaya başlanmıştır. daha önceleri çok bilinen bir terim değildi.

tıp öğrencisi olan johannes hofer, 1688 yılında, yurt dışında görev yapan isviçreli paralı askerlerin, yaşadığı şiddetli vatan hasretinin, onlarda iştahsızlık, yüksek ateş ve halüsinasyon gibi belirtilere neden olduğunu tanımladı.

(bkz: nostalji hastalığı)

eve, yurda, baba ocağına özlem anlamına gelen kelimedir. kelimelerin manalarını tam anlamıyla öğrenmek, o kelimenin sizde olan etkisini anlamanızı daha iyi sağlıyor. mesela ben, bugünkü modern hayatı zerre sevmeyen biri olarak, gerek gözlerimi açtığım 90'lı yılları, gerekse de her ne kadar o dönemleri yaşamasam da daha eski yılları özlüyorum. çünkü aradığım saflık, insani değerler, masumiyet ve sıcaklık o dönemlerde kaldı. dolayısıyla da o dönemleri hatırlatan şeylere büyük ilgi duyup onlara yönelmeye çalışıyorum. bir taraftan ciddi bir özlem hissederken, diğer taraftan da bir burukluk ve huzur karışımı bir şey hissediyorum. dolayısıyla, nostalji kelimesinin içinde yatan anlam benim halimi çok çok iyi anlatıyor.

hissedildiği zaman hafif bir hüzün kaplar. bir müzik, bir dize, bir bakış beklenmedik biçimde geçmişe götürür.

bazen geçmişteki bir insanı özlemek bazen ise eskiden olduğun insanı özlemek.
bazen hayat öyle bir çarpıyor ki yüzüne, oturduğun yerde kalakalıp eskiyi özlüyorsun. olduğun insan, eskiden taşıdığın umutlar ve artık pek sık uğramayan neşe...
dönüşüm yaşıyorsun ve bunu yaşarken nostalji çöküyor üstüne, dalıp gidiyorsun uzaklara neden böyle oldu, niye böyle dağıldım diye düşünüyorsun. hayat böyle böyle güçlü yapıyor, biliyorsun ki yıkılmayacaksın. sonuna kadar gideceksin bu yaşamak denen işin, ama kalbin kırık. gözlerinde yaşlar birikmiş, soracak bir sorun dahi yok. soruların cevapları tatmin ediyor mu ki? durduruyor mu yaşanacak olayları?

17. yy da isviçreli bir doktor, johannes hofer tarafından yazılan bir tıp tezinde kullanılmıştır.
1688’de nostalji hatalık olarak nitelendiriliyordu. geçen bu süre içinde, bir duygu durumu olarak nitelendirilmesi çok ilginç değil mi?
www.sabriburhanoglu.com/nos...

maziyi anmak

ya bana böyle nostaljik 70ler 80ler 90lar günlük elbiseler satan bir yer varsa ya da guzel elbise modelleri atabilir misiniz konuyla alakasiz olabilir ama cok hosuma gidiyorlar ve bulamadim tesekkur ederim

ilk telefonlarimdan birinin kutusu. hâlâ kullanirim. asker kunyem, birkac eski bozuk para, deniz kabuklari, lisedeki maymuna benzeyen yuzumun oldugu ogrenci kimliklerim, lise rozetim ve daha bir suru ufak tefek sey icinde bulunur.

90'lı yılların şarkılaı ve alkol eşliğinde hatırlanması keyifli olandır.

bu gece imajica başlığına yazarken hissettiğim. ne de güzel şeysin sen nostalji. acı olmayan bir özlemsin. ah ah içim parçalandı resmen.

nostalji denilince aklıma ilk gelen şey yeşilçam filmleri

en son alalı 7-8 yıl olmuştur,bakkala girince biraz nostalji yapayım dedim.lakin her şeyin mi kalitesi düşer ya * sakızı yüzde 50 azaltmakla kalmamışlar üstüne enlemesine inceltmişler.eski tadı bile yok.fiyatıda 6tl ,ilk ve son nostalji deneyimim oldu. *

geçmişe özlem duyup duygulanmaktır.

hayatın durmak bilmez akışına kapılmış bir şekilde yaşayıp gidiyorum işte herkes gibi. bir mola vereyim bari , bu gece de çocukluğuma doğru bir yürüyüş yapayım dedim. salına salına yürüdüm müziğim eşliğinde. ilk durak: anaokuluma gittim. kapısında kalakaldım dakikalarca. ne kadar keyifliydi ama! diye düşündüm, ah.... annemin elinden tutup sadece eğlenmeye gittiğim durduraksız günler... ilkokulumun önünden geçerken çocuk olmayı istedim tekrar. idrak edememek istedim. beynimin köreldiğini hissettim bu gece. yıllarca yürüdüğüm yolları yürüdüm tekrar, yavaşça. gözümden yaşlar süzüleverdi karanlık sokaklarda. yaşadıklarımı tekrardan yaşadım, güldüğüm şeylere tekrar güldüm, üzüldüğüm şeylere tekrardan üzüldüm bu gece, yıllar yıllar sonra. ben bu hissin iyi mi kötü mü olduğunu bilmiyorum ama yaşattığı acı tebessümün gerekli olduğunu hissediyorum. yaşadığımız her an mâziye karışıyor, hissederek yaşamamız gerekiyor.