zaman tüneli

biraz yüz bulsalar
doktorluğa dikey geçiş isteyecekler
öyle bir ego

(bkz: julia szczurowska)

çocukken her 24 kasım öncesi babama gidip "baba öğretmenime hediye almayacak mıyız? " diye sorardım. o da "evden bir şeyler sar götür" cevabını verirdi. evden götürdüklerim hep annemin değer verdiği soyut tablolar, lületaşı pipolar, alman bibloları olurdu. 24 kasım akşamı annem evdeki sanat ağırlıklı nesnelerin akıbetini öğrenince evde ciddi bir kavga yaşanırdı. babam bir anda minimalist kesilir, sadeliği savunur; annem isyan ederdi.
24 kasım bana bunları hatırlatıyor.
neyse tüm öğretmenlerin "öğretmenler günü" kutlu olsun...

tam da kendi kendime düşünürken sol framede başlığı görmem iyi oldu. şimdi sesli düşüncem.

baazı şeylerin hem çabasız hem de zamanında gerçekleşmesi lazım, sen yırtınıp kendinden o kadar ödün verdikten sonra elde edeceğin şeyin adı pirus zaferidir, pek bir işine yaramaz.

şu an mesela her şey yolunda gitse ve harika bir ülkeye gidip yeni bir hayat kurmaya başlasam, orada en az 5 sene tutunma mücadelesi vereceğim ve bu zaman diliminde türkiye'de yaşadığım zorlukların daha büyüklerini yaşayacağım. neyse her şeyi yoluna oturttuk desem bile 30larımda olacağım ki o dakikadan sonra gelecek saadetin de tadını sürebileceğimi pek sanmıyom çünkü ben zaten oraya gelene kadar bi ton açlık sefalet görmüşüm anladın mı. hem kendi ülkemde hem senin ülkende yolsuz kalmışım. o ülkede doğup büyüyen bir çocuğun kaygısızlığıyla, hayata bakış açısıyla benimkisi bir olamaz artık. o depresifliği ben kendi içimden söküp atamam. o kaygısızlığı, o yüzeyselliği edinemem.

bu bir hayata geç kaldım tribi değil elbette hayatta çoğu şey için geç değildir. sadece keyfini sürmek istiyorsan hayatta bazı şeyler çabasız ve kendiliğinden olmalı diyorum. buna maddi gücün de dahil. misalen söylüyorum; lisede istediğin markanın ayakkabılarını, istediğin model teknolojik ürünleri cartı curtu hep vitrinden izleyip de alamadın ya, orada alamadığın zaman bitti o iş artık geçmiş olsun. 30 yaşında kazandığın parayla aldığın playstation senin için sadece bir intikam artık. playstationdan keyif alacağın zaman dilimini geçtin, hevesin eski heves değil artık. o çok istediğin oyun bilgiyasarını topladın dimi süper, gece 1 saat oynarsın 2 saat oynayamazsın. o bilgisayarı 14 yaşında birilerinin sana alması lazımdı. almadılarsa bitti o iş. hayal ettiğin arabaya 20lerinde binemedin mi? geçmiş olsun. 55'te voleyi vursan bile o istediğin spor araba artık bi işine yaramayacak. alır güle güle kullanırsın ama bu artık sadece bir role playdir. konfor katar o kadar.

tarsus ilçesine bağlı bir mahalle.

guzellik bir butun asla olamaz sadece dis gorunum

tarsus’a bağlı bir mahalle.

hobi demeyelim de iş çıkışı yorgunluğunu atma diyelim.

iyileştirdiğiniz herkes birgün sizi hasta edecek.

küskün balıklar gibi akvaryumun dibindeki kayaların arasına gizlenmiş sinsice izliyorum hayatı. öyle kaypak bir ruh hali ki ben bile hayret ediyorum olanlara.

hayal kırklığına uğramış sözlük yazarları diye okumladım ben. *

bir iki dekorasyon dergisi karıştırıp çok rahat kavrayabileceğiniz meslek
yıllarca dirsek çürütmeye gerek yok

masamı ele geçirmesini beklediğim çiçeğim, bir yazar arkadaşım sağ olsun. benim çiçeğin adı osman. özür dilerim osman, sigarayı azaltacağım.

çok merak etmeyip, edilmesini de önermiyorum.
zira 95 yaşında altınıza sıçan biri olmaktansa 80'lerde inşallah haysiyetli bir şekilde hakk teala'nın emri vuku bulur

kelimeler, kelimeler, kelimeler. boğazıma diziliyor. işten gelmişim yorgunum. ya da çok düşünmüşüm. ya da çok az uyumuşum. yorgunum. susun, susun dedim işte! sizin kelimelerinizi mi dinleyeceğim her gün her saniye! yer açın benim kelimelerime de! yalnızca bir ahır sıcaklığı dilemiştim evlerinizden evreninizden. hatırlayın, bazı şeyler evet yanlıştır, ama yine de olur, olana çare yok, ama durup durup yanlıştan söz etmek neden. üstünü örtelim demedim. örtmeyelim de demedim. şu öfkeyi, şu nefreti susturmak istedim. evet çoğunlukla ahır sıcaklığı gibi olmalıdır kelimeler. dinleyeni sarmalıdır. aksi takdirde susmalı, evet yalnızca susmalıdır

ah, yalan söylüyorum biliyorum
sevgim acıyor
sevdam ağlıyor
ıssız kalbime
hiçbir bitki örtüsü yetişmiyor
zorumdan böyle konuşuyorum

prens ve gassal 3. sezon
bolca kar ve yağmur
sözlükten 2 hanımla ayrı ayrı gorusmek.

bir istek. benim değil.
bu nasıl başlık arkadaş. politika ve mimarlık üzerine düşünürken denk geldim. baya baya hadi yazalım gençler tadında bir ilk tanım.
ama isteğe de uymak istiyorum bir yandan.
çok kararsız kaldım.

" kimsenin cebinde resmimin olmaması
ne tuhaf... "

1991 doğumlu türk şair ceren biber imzalı eser; bu kitabı ise yaşar nabi nayır şiir ödülü'ne değer görülmüş ve kitap 2020 yılında yayınlanmıştır.

kitabın arka kapağında yer alan bilgilere göre ise, kendisi salt şair değil, aynı zamanda yıldız teknik üniversitesi istatistik bölümü mezunu ve ayrıca bir süre hosteslik de yaptığı bilinmektedir.

şairin adını ilk kez duyuyorum, dolayısıyla kendisinden okuduğum ilk kitap bu oldu.
şimdi ise kitabımıza geçelim;

hış " içi çürük, boş " anlamlarına gelir iken, kitaptaki şiirler de sanki şairin içini boşaltmak adına yazdığı şiirler gibiydi,
fiziksel veya ruhsal açıdan derdest olunan günleri yansıtır nitelikte şiirlerdi.

kazmak, varmak, dağılmak, sevdiklerinin ölümüne ve ölecek olmaları fikrine alışamamış olmak, kimsenin nezdinde o kadar da değerli biri olamamak, şimdi ölsen toprak tarafından yadırganmayacak kadar canından bezmiş olmak, bazı şiirlerin hissettirdiği duygulardandı.

şairin bomboş ve kıpkırık hissetme durumunu kendine özgü bir şiir tarzıyla yansıtma biçimi bence iyiydi, beklenmedik dizelerin azımsanamayacak ölçüde olması mutlu ediciydi.

seçtiğim bazı dizeleri bırakarak burada bir son veriyorum.

mesleklerin çoğu evrilecek, tanımları değişecek, sosyal yapısıda değişecek dolayısıyla.

artık kimse güvende değil.
uygun techizatla kombi tamir eder, saç keser, musluk damlamasını bitirebilir sadece 1 ya da 2 yılımız var bunları gormek için.