35 yaşından sonra meslek değiştirmek

meslek bu kadar bağlamamalı insanı yahu. aslında en sağlamı 85 yaşında gayrimenkul zengini dişsiz bir nine bulup paçayı kurtarmak. yoksa ömür boyu alarm kurar durursunuz köpek gibi.

dubayi lokmacısı açıcam şu faizler düşüp krediler ucuzlasın şöyle 3-4 bankadan birden kredi çekip ondan alıp onu ödeyip birazını da pavyonlarda yiyip falan

35 değilim ama her yaşta çok zor be.
istifa kararına geldiğim anda düşünmüştüm: 'kızım tia, bu kararı gerçekten mesleğini sevmediğin için mi, yoksa etrafındaki moronlardan tiksindiğin için mi veriyorsun?' diye.
moronlardan tiksiniyormuşum.

yine de değişiklik iyidir, yeni bir heyecan katıyor. yeni baştan oturup çalışmak, emek vermek, heyecanla sınav sonucu beklemek bana iyi gelmişti.

olmayacak iş değil. ama zor olacağı da kesin.

eli öpülesi insanlardır. günümüzün mitolojik kahramanlarıdır. hayranlıkla izliyoruz, başaranını da, denediği ile kalanını da

ben de ömür boyu aynı meslek yapılmaz diyenlerdenim. yani bütün karakter yapın her şekilde uygunluk göstetiriyorsa mesleğine ona bir şey demem. ama bazı meslekler sürpriz yumurtadan çıkmış gibi denk geliyor sana önüne gelenle karnını doyuruyorsun, oradan ilerliyorsun. insan zaman gectikçe yeni bir şeyler isteyebilir, işine olan heyecanını kaybedebilir hep böyle mi olacak ve acaba yapabilir miyim dediğin her noktada yeni bir şeyler deneyebilirsin. hayatından memnun değilsen yaptığın mesleğin önemli bir payı olabilir. duymuyor muyuz etrafta yıllardır yöneticilik yapmış beyaz yaka bir adamın bir tarım işletmesine girişmesini mesela. biri bir anda kafada bir patlama yaşıyor ve yolunu değiştirmesi gerektiğini hissettiği anda harkete geçiyor. bence normal bir durum yaşlada alakası yok.

43'ünde de olabiliyor.
sıkıntı yok.

mesleği, düzenli işi olmayanların yoktur böyle dertleri.
(bkz: ne iş olsa yaparım)

kişiden kişiye meslekten mesleğe değişen bir şey. şimdi yıllarca tercümanlık yaptıktan sonra artık sıkılıp öğretmenliğe geçen çok arkadaşım oldu. hani dışarıdan bakınca hallerinden memnun gibiler. bana da 35 yaş civarlarında o meslek değiştirme perileri geldi ama o yaştan sonra okulda çalışmaya başlamak, öğrencisiydi, velisiydi, müdürüydü vs uğraşmak zor geldi açıkçası yemedi desem daha doğru olur.* ben, insanlarla fazla yakın temas etmeden serbest çalışmaya alışmışım, meslek hayatım boyunca cumadan cumaya ödememi almışım, yani maaş olayı hiç hayatıma girmemiş. şimdi durduk yere dertsiz başıma dert açmanın anlamı yoktu ama pandemide öğretmen olmak, iyi bir şey olabilirdi, hani kesin bir gelirin var çünkü o zamanlar bizim tercüme sektörü, inanılmaz bir durgunluk yaşadı. o dönemlerde keşke öğretmen olsaymışım dediğim zamanlar oldu, yalan yok ama şimdi bizim işler gayet iyi gidiyor.* iyi ki de öğretmenliğe geçiş yapmamışım diyorum şuan.*

25 yaşında yolunu çizen insana göre çok daha az destansı ve epik durumsal.

phd dahil 15 sene okuyup yurtdışında yaşamaya başladıktan sonra kafanı kaldırıp bu güne değin halihazırda underpaid olduğunu, cümle kurmayı bilmeyen orta doğuluların taksi şoförlüğü yaparak senden daha fazla para kazanıp daha az stresli yaşadığını farkedince yaptığın eylemdir.

güç
özgüven
tecrübe ister.

baş harflerinde bi subliminal var.

elinde birden fazla altın bilezik bulunduranların yapabileceği şey. bana kalırsa hayatta bir devrimdir. cesaret ister.

30’dan sonra yaptım, bence geç değil. 35’te geç olmaz. bugün bir arkadaşımı gördüm mesela zabıta olmuş. matematik öğretmeniydi. ibrahim tatlıses ile mahmut tuncer gibi gülüştük.

elalem 40 yıllık eşini boşuyor da hayatına devam ediyor, meslek değiştirse ne olacak sanki.

kole olmaktir. evet.

eğer öğrenilmesi gereken bir meslekse, ticaret gibi sadece para al verden ziyade oturup kendinizi geliştirmeniz gerekiyorsa öğrenme konusunda problem yaşayacağınız mesleklerdir. zira belli bir yaştan sonra artık insan bir şeyleri öğrenirken sorun yaşayabiliyor, aynı şeyin üzerinden tekrar tekrar geçmesi gerekebiliyor.

meslek değiştirmenin yaşı mı olur. belki sevmeyerek yapıyor belki kazandırmıyor ya da durtüyorlar alttan. yapana saygı duyulur

siz burada bunu tartışırken insanlar yapıyor. 35'inden sonra pilot olmaya çalışanlar var siz ne diyorsunuz.

"kaybedenler hiçbir zaman denemeyenlerdir."