90'lı yıllara dair akılda kalanlar

mıknatıslı kalem kutuları.

dileyen arkadaşlar üzerine alınabilir.

90'ların sonlarında otobüslerde 'abs' sistemini bozabileceği gerekçesiyle cep telefonları kapattırılırdı, kapatmayanlara ters ters bakılır ve kınanırdı.

türkçe poptur.

halı desenleri ve cicikleyen plastik oyuncaklar...

rahatça sokakta oynamak. mahalleliler hangi binanın çocuğu olduğunu bilirlerdi.

90'lı yıllarda yaşamamış biri olarak 90'lı yıllar denilince aklıma ilk yüksek bel pantolonlar ve şarkılar geliyor niyeyse

portakalda vitamindim.

tabiiki de çokça yağan kar mevsimi mevsimde yaşayabilmek.
hatırlıyorum çokça kar yağardı kat kat giyer hasta olana kadar kayar kardan adamlar yapardık. özlenen günler..

futbolcu kartları vardı. üzerinde numaralar olurdu, mahallede oynarlardı. kartın üzerindeki son numara aynı ise altta kalan bütün kağıtları alırdı son kartı atan, bir yerde pişti gibiydi. ben haram diye oynamaz, hep bakkaldan alırdım kartları*. bir gün çocukluk işte oynadım ve yendim, karşımdaki çocuğun kartlarını aldım ama sonra geri vermiştim.
bir de gazoz kapaklarını dizer ve mermer parçalarını yerden kaydırıp vurmaya çalışırdık. mermer parçalarının yere gelecek kısmını iyi kaysın diye sabunlar sonra sıralanmış kapakların en başındakini vurmaya çalışırdık. tabi ben gene kimsenin kapağını almazdım*. saftirik ve güzel zamanlardı.
bilye oynardık, toprağa minnak çukurcuklar kazıp sonra da kuyudan çıkarmaya filan çalışırdık. ve gene ütülmesine oynamazdım.
hala daha o çocuksu yanım mevcut*.

900'lü telefonların çığ gibi büyüdüğü, seks hatlarından yemek tariflerine, fallardan ünlülerle sohbete kadar çılgınlıklar ortaya çıkmıştı.

altın günlerinde gıybetin dibine vururken birden kasetçalara konan mezdeke ile kıvırmaya başlayan orta yaşlı teyzeler. evet çocukluk tramvamdır. çok gün gördüm, çok maruz kaldım. ama kısırın böreğin patates salatasının hatırına hepsini sineye çektim.

(bkz: anadolu'dan görünüm)

devlet televizyonu trt kanalında, merhum güntaç aktan isminde devlet gibi sunucusu olan programdı. bu programda daha çok doğu ve güneydoğu anadolu'dan terör operasyonlarını ve yan yana dizilmiş pkk'lı cesetlerini seyreder, yayın esnasında bölgeden yükselen otomatik silah seslerini duyardık. bu da bizim çocukluk travmamızdır.

çocukluğum atari salonlarım,parlemen sinama klubü, bizimkiler, şifresiz maçlar. peh .bir de şov tvde çin çin vardı..

hangi birini yazalım ki?

hafta sonları eko tv top 10 listeleri.
cemali, kargo, şebnem ferah, ünlü, cenk eroğlu, ah canım ahmet, tuğçe san, deniz arcak ve diğerleri.
haftalık tv rehberi dergileri
biriktirilen gazete kuponları.
parlament sinema klubü filmleri.
misket, mahalle futbol ligi, bilyalı yarışları ( bunu karadenizliler bilir. level atlamış hali formulaz olur)
hayaller, umutlar ve şu an aramızda olmayan aile büyükleri

(bkz: saadet zincirleri)
(bkz: 900lü hatlar)
(bkz: 99 depremi)

gameboy ve açılmayan oyunları

dünyaya göz açmam

bez ve biberon. o yıllarda bebektim de kusura bakmayın..