afyonu patlamayan insan

genellikle saat 11'den önce hiç kimseyle konuşmam. zaten genel itibariyle insanlardan nefret ediyorum.

sevdiğim bu kendine gelemiyor uyandığında.

güzel deyim afyonu patlamamak, mahmurluğu, ayması uzun sürenler için. öyle kalkar kalkmaz dünden nerede kalmıştık diyemezler, rutin faaliyetlerine bile pat diye başlayamazlar. önce gözleri, sonra idrak kanalları yavaş yavaş açılır.

deyimin osmanlı'ya dayanan bir hikayesi var. osmanlı'da ramazan ayında, gündüz esrara tutkun ve fakat oruç olmaları sebebiyle yoksunluk çeken zatı muhteremler, sahurda bir kapsül içine yerleştirdikleri esrarı yutarak, 2-3 saat sonra çözülmesini beklerlermiş. kapsül mide asidiyle ve vücut ısısyla açılır yani patlar ve beklenen mutluluk gelirmiş. deyim, sabah asabiyetini/mutsuzluğunu anlatmak için o günlerden bugüne kullanılagelmiş.

bir de not bırakalım: afyonu patlamamış olmak osmanlı'da, hükümlerde bir hafifletici sebep olarak kullanılırmış.