annelerin erkek çocuklarına ev işi yaptırmaması

erkek kardeşinize yaptırmıyor ama size yaptırıyorsa bilin ki çomaristan vatandaşısınız. bir arkadaşım var, üni yıllarında sevgilisi buna kesinlikle ev işi yaptırmazdı. arkadaşım ise tam modern, her b.ktan anlayan, yemek yapan, ev silen bir eleman. "böyle yaptığın zaman gözümdeki değerin/otoriten azalıyor" dermiş kendisine. çünkü ailesinden öyle görmüş. ev işi yapan erkeği ılık/gey/sünepe olarak kodlamış kalıplarına.

modern bir ailedeyseniz eşek gibi ev işi yaparsınız. ev işi kadın işidir gibi bir cümle kursanız şepeşille yiyeceğiniz bir evde büyüdüm. pişman değilim yine olsa yine o evde büyürüm.

gerçekten imdat yani. şu yıllarda bile bunu yapan ailerler var birebir şahidim. kadınların kendi katilini yetiştirmesi ne tuhaf bu arada.

1 tane erkek kardeşim var. antepliyiz. ne zaman duysalar ailenin kıymetlisi erkek kardeşim zannederler.
ne annem ne babam. hiçbirimizi böyle yetiştirmedi. erkek üzerinden de baz almıyorum bak, özellikle babam (çünkü annem bebişlerine kıyamazdı) fazla otoriter olduğundan hepimiz de eşşek gibi her işi yaptık.
ve hatta erkek kardeşim yemek konusunda benden daha yetenekli. ikimiz evde tek olduğumuzda ben sofrayı kurarım ona yardım ederim o da yemeği yapar. çünkü eli lezzetli.

birey yetiştiremeyen annelerdir. bakın şimdi olayı abartıp aman bu erkekler katil olurda bilmem ne de demiyorum, sadece yalnız kaldığında tökezler bu adam. ilk evine çıktığında, aileden ayrıldığında ve hatta askerde yatak topladığında tökezler.

insan olmak, kendi işini görmek, kendine yetebilmek demek bana göre. yanisi, çok konuştum. beyninize tüküreyim.

ayrıca kız çocuğu olmayan anneler napıyor lan? kime boşalttırıyorlar o bulaşık makinesini? kendi canınıza acımanız yok mu teyzee??

bu konuda şikayet eden kadınların çoğu oğlu olduğunda aynı şeyi yapıyor.
kimse kimseye zorla bir şey öğretemez. insanın içinde varsa ne yapar eder öğrenir.

gerçekten böyle aileler var maalesef. özellikle kız çocukları varken sadece ona ev iş yaptırıp erkek çocuklarını "şahlandırdığı" için mi demeliyim, bilmiyorum ama bu ailelerin erkek çocukları ilerde kendilerini çok değerli, el üstünde tutulamayan birey zannedip hayatın her alanında sorun çıkartabiliyorlar. en azından benim gözlemim bu şekilde. benim ailemde erkek çocuk yok ama olsaydı anlattığım gibi mi olurdu diye düşünüyorum çoğu zaman. çünkü benden küçük kız kardeşime bile küçük olduğu bahanesiyle senelerdir ev işi yaptırılmıyor. cinsiyet, yaş fark etmeksizin bir evde yaşayan tüm bireyler ev işlerine yardımcı olmalı bence. bir engel olmadığı sürece herkes her şeyi yapabilir sonuçta.

annesinin k*ç*k o*o*p*su olan erkektir...

elinde sarı bezle dolaşıp çocuklara direktif veren bir anne gelmesin aklınıza...
öyle bir anneye ben de muhalif olurum.
bizim anlatmak istediğimiz anne modeli çocuk kayıran, çocuk şımartan anne modelidir.
çocuk yetiştirmeyi bilmeyen, bilinçsiz, bilgisiz, cahil annelerdir...

bu çocuk yemek yapmayı öğrenmeli mi? evet öğrenmeli.. kim için? kendisi için.
bu çocuk odasını toplamayı öğrenmeli mi? evet evet evet. kendisi için.
en başta bu soruların cevabına ben hep kendisi için derim.
elbette iş yükünü paylaşmanın güzellikleri filan falan diyebiliriz ama,
biraz bencilce de gelebilir bu size, ama önce kendisi için.

insan, yarın annesiz de, hanımsız da, ablasız da kalabileceğini düşünmeli.
annesi öğretmiyorsa bile bir yerden sonra, isterse 20 yaşına gelmiş olsun kendisi mesuliyet alarak.
mutfağa girmeli, hiç değilse odasını silmeli süpürmeli, düzenlemeli..
hiç değilse yarına bir ön hazırlık olması bakımından.

annem bişeuler öğretmemiş olsaydı iki tane köfteye aşık falan olur, kula kulluk ederdik. canım annem döve döve öğretti

bazı anneler yaptırmıyor. sonrasında o erkekler anneden uzağa gittiğinde far görmüş tavşan gibi kalakalıyor. anne olmadan hiçbir şey yapamıyorlar. ardından güç bela evlendirilebilirse o adamlar, evlilik yürütme konusunda da kalakalıyor. çünkü artık bir evin geçimi erkeğin kazancıyla dönmüyor. bu nedenle kadın da çalışmak zorunda ve ev işlerinin tamamlanabilmesi için erkeğin gücüne ihtiyaç var. yeri geliyor bir süpürge tutmak ya da çamaşır asmak sorun oluyor. eğer bir erkek en azından destek olacak kadar bilgiye sahipse işler inanılmaz kolaylaşıyor.

bir de ne yalan söyleyeyim artık kadınlar olarak ev işlerini paylaşabileceğimiz adamlar arıyor, onlarla evlenmeyi tercih ediyoruz. devir değişti, hayatı kolaylaştırmak gerek her alanda.

anneden anneye fark var. ben koca bir evi silip supurdugumu bilirim. annem bana şuradan kalk şuraya otur demez ama ben otururken onun kalkıp evi temizlemesi beni oldukça rahatsız eder. bu yaz kaç halı yikadim sayamadim bile. oyyy gurban oluruuummm.

bir erkek çocuk olarak karşı çıktığım durum
çocuk yaştan itibaren cinsiyet fark etmeksizin basit ev işleri verilmesini savunuyorum bu çocukların geleceği için daha anlayışlı ve yardımsever olmasını sağlayabilir

kıymetli erkek çocukları(!).
ama nankör, düşüncesiz, anlayışsız ve bencil.
bunlarda niye çünkü ekmek elden su gölden büyütülüyor. hep almaya alışınca büyüdüğünde de sömürücü tiplere dönüşüyorlar. hani bu sadist veya narsist dediğimiz tiplere.
empati yoksunu, anlayış yoksunu, mücadele verme yok armut piş ağzıma düş olacak, kolunu uzatmaktan aciz; yanındaki kumandayı birini başka odalardan çağırıp isteyecek, o kadar iş yapılırken o kıymetli g.tunu bir wc ye gitmek için, iki de uyumaya gitmek için kaldıracak.

böyle annelerden de nefret ederim böyle heriflerden de. ayrıca bu anneler mümkünse veletlerini kundağa sarsın ölene dek baksın, evlendirmesin tamam mı? iğrenç...

annem abimlere temizlik yaptırıyordu. hatta bir abim gerçekten temizlik yapmayı sever, toz almak en sevdiği ev işlerinden biri olabilir. ütü yapmayı da seviyordu evdeki ütü işlerini genelde abime yaptırırdı annem.
babam da emekli olduğundan beri tüm ev işlerinde anneme yardım ediyor. annemin kendini savunması da şu; ‘hep ben mi yapıcam herkes her şeyi yapsın tabi’ der. canım anam tabuları yıkan anam…

öyle erkeği gerçek hayatta üzerler, benden söylemesi.
annesinin paşasının içinden geçerler de, haberi olmaz*

eğer bir toplumda erkek güç göstergesi olarak dayatılmışsa anne ebeveyni olan kişiler oğlan anasıyım imasıyla gezerler ve erkeklik olgusu yüceltildiğinden onlar ev işi yapmaz. bu tür ataerkil toplumlarda toplumsal rollerden temizlik ,yemek gibi şeyler genelde kadın cinsiyetine dayatıldığından geleneksel aile kültürüne sahip kadınlar da oğullarına bir şey yaptırmazlar..

sorun ev işi yaptırıp yaptırmamak değil, erkek çocuğa birlikte yaşamda paylaşımı, cinse özgü biçimde algılamama kültürü verilmesinde. çünkü temizlik erkeğin yalnız yaşadığı dönemde de ihtiyaç duyacağı bir durum.