annenin en iyi olduğu konu

her şeyi bilmek, olmuşu, olacak olanı...

bunu her söylediğimde sanki tek görevi yemek yapmaktan ibaret diye görüyormuşum gibi hissediyorum, üzülüyorum ama yemek yapmak.

biz hep "keşke eğitim alsaydı" diye düşünmüşüzdür bu yeteneğiyle ilgili. damak tadı inanılmaz gelişmiş. neredeyse hiç birinden tarif istediğini hatırlamıyorum. biraz tadınca nasıl piştiğini, hangi malzemelerin kullanıldığını anlayabiliyor ve mutlaka daha iyisini yapıyor. televizyonda gördüğü kısacık bir görüntü bile yetiyor lan çok ilginç. tüm arkadaşlarım annemin yemekleri için kurşun atıp kurşun yiyebilir. şimdi dört gözle annemin bana gelmesini bekliyorlar.

anneannemi tanımadım ama annem onun da böyle olduğunu söyler. daha küçücük yaşlarda bile annemi mutfaktan uzak tutmamış, güvenmiş. ıııı ben mi? şey ben biraz geç atıldım bu mevzulara. yaklaşık 25 yıl kadar. olsun ama en iyisi değilsem de birçok kişiden iyiyimdir. genetik olum bizde!

geleceğmmi görmesi

cuma öğleden sonra dayakları idi. güzel yerdim. her cuma ya her cuma öğleden sonra. *

bir bu değil tabii, yeryüzü meleğiydi onu da eklemem lazım.

soğunkanlılığının gamsızlık derecesinde olması. normal ötesi hareketli bir çocuktum. kirletmediğim, kırıp dökmediğim şey yok gibiydi. başka konular da dahil, bir kere bile bana kızdığını ya da surat yaptığını hatırlamam. hadi bunları yapmadın, biraz içerler insan bari, o da yok.
annemin başka bir belleği var. mutlu olduğu anlardan, mesela babasından bahsetmeyi çok sever. herhangi bir konuyu, evirip çevirip bir şekilde oraya getirir. erken dönemlerimde, sıkıla sıkıla dinliyormuş gibi yapardım. fark ettim ki kadın, dinlenilip dinlenilmediğini bile umursamıyor. mimikleriyle, tavrıyla konuştukça o anları yeniden yaşıyor ve onun için aslolan bu.
geçen misafiriydim, sabaha kadar dedemle ilgili bir şeyleri, milyonuncu baskıyla anlattı yine. bu defa ilgiyle dinlemeye özen gösterdim. saatlerce oturma pozisyonunu değiştirmedi, uyku muyku mümkün değil, sonra su istedi, getirdim. bardak saatlerce önünde bekledi, suyu içmeyi unuttu, bir ara mutluluktan ağladı. hayretler içinde izledim kadını, on yıllar öncesine ait detay hakimiyetini. bambaşka bir gerçeklik ve derinlik algısı var. orada olmaktan da çok mutlu. evet, annem mutlu bir kadın ve bu konuda çok iyi.

6. his mükemmel bir önsezisi var

duyarlı olması.

zira annelik içgüdüleri taşıdığı için erkeklere nazaran empati yetenekleri belli bir süre tavan yapar. bu da çocuklarına inanılmaz duyarlı, düşünceli yaklaşmasını sağlar. tabi elbette bu da geçicidir. her hayvanda olduğu gibi belli bir noktaya kadar sahip çıkıp, koruyup, kollayacak ve duyar beslemeye devam edecek. sonra ise gerek çocuk yeteri kadar geliştiği için, gerek de aynı işlemleri sürekli yaptığı için bir süre sonra annenin yüksek duyarı seyrelmeye başlayacak, zamanla ise metalaşıp yok olacaktır.

şuan peki kazık kadar evlatları olmasına rağmen, neden halen çocuklarına ilgililer? derseniz, tamamen "alışkanlık" cevabını verirdim. geçen ki girdiğim (bkz: aşk yoktur) başlığında ki tanımımda söylediğim gibi, bu durumda da benzer bir hormon kokteyli oluşup yine annenin çocuklarına yüksek oranda bağımlı olması sonuçlanır. ama sadece bağımlılık yeterli olmadığı için, anne zannımca en iyi taşıdığı ve en başarılı özelliği olan "duyarlı olma"yı kaybetmiş olacaktır.

biliyorum gereksiz uzattım ama, bunları insanlık bilmeli artık.

(bkz: dedikodu)

kalpten seven dünyadaki tek kişi olması.

her şey

ruhsal olgunlaşm'a sağlamas'ı

beni deli etmek. bu konuda kedisinin üzerine tanımam.

peki bu konularda kim daha iyi biliyor musun?

çok konuşmak.

yazar burada "anne with an e" ile kasıtlı karıştırmıştır.

(bkz: anne with an e)

sosyal becerileri inanılmaz + dünyanın en iyi kuru dolmasını yapan kişi olur kendileri. queen

hayatı sevmek ve mutlu olmak. tanıdığım en pozitif, kendini mutlu etmeyi en iyi bilen insan kendisi. örnek aldığım insan. her şey yokuş aşağı giderken bile bardağın dolu tarafını görebilir ve seni güldürebilir. hayranım ona. aynı zamanda en güzel seven insan. benim kendimden nefret ettiğim anlarda bile o beni çok seviyor.

yeni bir kıyafet aldığımda kırk kere söylenmesi ve trip atması.
peki sebep ; çok kıyafet aldığım için dolapta koyacak yer kalmıyormuş. trip atmakla sonuna kadar haklı*

anneler her şeyde iyidir, bu nasıl sual bre kafirler!

göz kararı konusunda annelerin eline su dökülemez. anneme bir yaptığı şeyi öğrenmek için tarif sorsak asla tam ölçü vermiyor, hep bir göz kararı var ortada arkadaş ne gözmüş.

önsezi.

birinden bahsediyorum, "gözüm tutmadı" ya da "içime sinmedi" diyor.
aradan yıllar geçse de o dediği çıkıyor.
annenizin sözünü dinleyin, geleceği görüyorlar.