az bilinen görgü kuralları

az biliniyorsa muhtemelen bilmiyorumdur. bı ülkedeki hiçbir insan az bilinen/çok bilinen nezaketi hak etmiyor.

sabah 10 dan önce akşam 10 dan sonra mümkünse kimse aranmaz.

özür dilemek, sokakta yürürken gidiliyorsa sağdan dönülüyorsa soldan yürümek, toplu taşıma araçlarında çantayı sırtta değil elde taşımak, başka bir yöne değil önüne bakarak yürümek ve dahası

erkek refakatçiler, merdiven inerken kadınların arkasından, merdiven çıkarken önlerinden yürürler.

dinci çomarlar nereden bilsin. köylülük paçalardan sızıyor. bir de kalça dikizlemek varken, kim takar görgü kurallarını, adab-ı muaşereti: - önden buyurun bağyan

birini aramak için müsait misin diye sorun saçma gelebilir ama birine bir şey almak isterseniz sana alayım mı demeyin alın geçin. o kişiyi zan altında bırakmayın.

birinin hayatı hakkında ona sormadan karar vermek, "iyiliği" için olsa bile

beraber çekilmiş olsanız bile,kimsenin fotoğrafını internet ortamında paylaşmayın.karşı tarafa bir sorun "paylaşabilir miyim?" diye.
habersiz şekilde fotoğraf paylaşırsanız atalarınızın kulakları çınlayabilir.
bu aslında çağımızda az bilinen bir görgü kuralı değil, bunu düşünmek ancak ince insanların işidir bence.

misafirin gelirken getirdiği yiyecek içecek türü şeyler yine kendilerine ikram edilir. depocu gibi gömmeyin.

insandan çok uzak kaldığım için aşağılama yapmak için pek vaktim olmuyor. en önemli görgü kurallarından birisi, k karşı tarafın utanacağı bir şey gerçekleştiğinde(çok geniş bir yelpaze bu örneğe gerek yok) o durum gerçekleşmemiş gibi davranmaktır. bunu bilen insan sayısı t.c sınırları içerisinde yüzde 0.5'lik bir kesime denk gelir. bizim ahlak normlarımızda birlik ve beraberlik adı altında çok yılışık bir kültür oturduğu için kimin eli kimin cebinde belli değil. yılışıklık, laubalilik bizde olması gereken şeyler haline geldikleri için ve canayakınlık adı altında güzellemesi yapılan lanet bir şeye dönüştüğü için utanılacak bir şeyler olduğunda bunları karşı tarafa isteyerek(çoğunlukla) ya da istemeyerek hissettiriyoruz. bireylerden birisinin herhangi bir konuda bir eksikliği olduğunda karşı karşıya bulunulduğunda bu durumun varlığı bile hissettirilmez.

bu görgü kuralı el sıkmaktan da, yemek yerken ağız şapırdatmasından da daha temel bir kuraldır. fakat t.c sınırları içerisinde pek işe yaramaz. her işimiz poz, her işimiz reklam, üstünlük olduğu için böyle bir yazısız kural toplumun yüksek kalite yetişmiş bireyleri dışında oturmaz.

bir eve gidildiğinde, kapıyı çaldıktan sonra bir adım geri gidilir ve mümkünse yan tarafta durulur; kapının ağzında durulup evin içine kafa uzatılmaz.

geri durun az.

yemek yerken ağız şapırdatılmaz, homurtu çıkarılmaz.
dolmuşta, otobüste, midibüste, vapurda, feribotta, fünikülerde, tramvayda, metroda, metrobüste, otomobilde, troleybüste, teleferikte, balonda ayakkabı çıkarılmaz.
yiyecek kesileceği zaman bıçak sağ elle tutulur, çatal sol elle. sağ el işaret parmağı düz biçimde bıçağın üzerine uzatılır. yemek, küçük lokmalarla, es verilerek yenir.
çatal, sol elle tutulur yine sol el işaret parmağı çatalın üstüne uzatılır fakat uç kısma değmemelidir.
dirsekler masaya konmaz.
yemek bitmediyse bitmediği belli olsun diye çatal ve bıçak tabağa çapraz konur.
şarap kadehi ekseriyetle sap kısmından tutulur. çünkü elinizin ısısı şarabın tadına etki edebilir ve yukarıdan tutarsanız parmaklarınızın izi bardak üzerinde hoş olmayan bir görüntü yaratabilir.
kadehler, şarap seçimine göre belirlenir.
masada erkek ve kadın varsa, getirilen şarabı evvela erkek tadar.
sofrada geğirilmez.
takım elbise giyildiğinde çorap olabildiğince yukarı çekilir, bacak bacak üstüne atıldığında teninizin görünmemesi gerekir. rahat bir oturuş için oturulurken pantolon sağdan ve soldan hafifçe çekiştirilir.
çoğunluk çıkarmadığı müddetçe ceket çıkarılmaz, kravat çözülmez.
kapı önüne, paspasın üstüne veya kapı önündeki ayakkabılığa ayakkabı konmaz.
katılacağınız davette dress code göz önünde bulundurulur.
yürürken birine çarptıysanız özür dilenir.
yürüyen merdivene binildiğinde sağ tarafta durulur.

güzel ülkemin güzel insanları. burada yaşıyorsanız ve medeniyet nasıl gelişecek sorusunu soruyorsanız evvela bir toplu taşımaya binmenizi, bağırarak konuşanlarla, son ses müzik dinleyenlerle, görüntülü arama yapanlarla beraber yolculuk yapabilirsiniz. bu ilkel ve taş çağından kalma insanlar kulaklık gibi bir icattan henüz haberdar değil. tecrübeyle biliyorum birinin dayanamayıp sinirle kafasına fırlattığımda ne olduğunu sormuştu. o yüzden editi 'az bilinen görgü kuralları' değil 'hiç bilinmeyen' olarak değiştirmek daha lüzumludur.

açık girdiğin kapıyı açık, kapalı girdiğin kapıyı kapalı tut.
senden bir şey beklenmiyorsa yapma nefes bile alma.

teknik olarak yukaridaki kurali herkes birbirine bakarak uygulayacagindan, kimse ceket cikartmayacak, kravat gevsetmeyecektir. kimse ilk olmak istemez. ha, evsahibi ya da davet sahibi cikartirsa, bu bir sinyaldir.

sozun kisasi bu kural tuzak gibi geliyor bana biraz.

kaldırımda iki kişiden fazla yanyana yürümemek.

iban isteyince fotoğraf değil kopyala yapıştır yapmaya müsait şekilde göndermek.

üzgün olan birinin yanında çok mutlu olunmaz.

mutlu olan birinin yanında üzgün olunmaz.

hem mutlu hem üzgün olunmaz

sigara yakarken önce karşındakine sorulur, böyle bi dal uzatılır