benden bir halt olmaz farkındalığı

beyni yanlis kodlama ornegi.

ne sekilde dusunursek hayatimiz o yonde sekilleniyor. benden bir halt olmaz deyince olacagi varsa da olmamasini garanti etmis oluyoruz.

aslinda bu bir kacis, caba gostermemek icin bir bahane arayisi. herkesten bir halt olabilir. arastirmalar bir konuda herkesin gipta edecegi uzmanlik seviyesine gelmek icin 5000 saat harcamanin yeterli oldugunu ortaya koymus. mesela bir enstrumani cok iyi calip konserler verebilmek, bir programlama dilini ogrenip dunya capinda uzman seviyesinde yazilim gelistirmek icin harcamaniz gereken maximum zaman bu. yetenekliyseniz daha az.
tabi 5000 saat az degil. cok ciddi bir sure. ama dogustan varlikli degilseniz bu hayatta kolay olan ne var ki.

bu psikolojiye giriyorsan eğer acilen kendin için bir şeyler yapmalısın bu insanın kendini aşağılamasıdır -ki bu benim hassas noktam- insanın çok isteyip de yapamayacağı hiçbir şey yok sıradan motivasyon konuşmacısı ya da yaşam koçu değilim elbet ama inandığım tek şey 21 yaşıma kadar isteyip de elde edemediğim tek şeyin iphoneların son çıkan telefonları olması ki bu da maddiyatla alakalı. geri kalan her şeyi başardım, daha iyisini başarmak için de hala çalışmaya yetecek azmim ve gücüm var. o yüzden ayağa kalk ki yıkılmaya da bir o kadar hevesliyiz. istemek başarmanın yarısı değildir bu bir masal. çalışmakta ve çok çok çok çalışmak başarmanın yarısıdır. uykudan uyanmıyorsan sonsuza kadar uyumaya mahkumsun

kısmi uzman görüşü olarak belirtmeliyim ki burada tavsiye vermek, şunu bunu yap demenin hiçbir halta dermanı olmayacak, olamaz da. acilen profesyonel psikolojik destek alması gerekli kişidir.

vahim durumu akla getiren başlık.

son birkaç aydır derinlemesine hissettiğim bir durum. yaş 25 olacak, ne bir mesleğim var ne de malım mülküm. üniversiteye de kalacak yer bulamadığım için ara vermek zorunda kaldım, bitiremiyorum. 5 sene sonra çöp konteynerinin yanında uyanacak bir evsiz olmaktan çok korkuyorum.

bir halt nasıl olunur. yani tam olarak ne yapar yada nasıl olursak bir halt oluruz. onu bir bilsem, benden bir halt olur mu onu da bilirdim.

bizden her şey olurda bizim hevesimiz kalmamış.

kişinin insan olduğunu fark etmesiyle aynı ana denk gelen farkındalık. insansın yani işte, insan bu kadar... ayrıca "bir halt olmak" da ne ki? kime göre, neye göre? bak ben sizin için söylüyorum. yoksa ben, bir beygir gücünde bir atım, bana fark etmez. *

sonrasında genellikle yerini “amaan neyse zaten kaç kişiden bir halt olmuş ki” düşüncesine bırakır bende

(bkz: senden bi halt olmaz)'ı kişinin icsellestirmesidir. kişiyi hareketsizliğe, çabasizliga iter. onun yerine benden bi halt olur en azından cacık olur demek daha iyidir.

hayat akışkanlığının öylesine hızlı olduğu dönemlerdeyiz ki, misal ben seneye pasaportumu paylaşıp 'simülasyonu tamamladım' da diyebilirim, ekonomi için protesto da yapabilirim veyahut adsız alkoliklerde yazı da paylaşabilirim. ya da her şey bize bağlı.

depresyon ve anksiyete arasına sıkışıp kalmış insan kişisidir. yargılamayın sevin onları.

saçmadır. bunu size hissettiren veya soyleyenlere sorun: senden ne oldu birader?.

bu dusunce bir farkindalik degildir. sadece kirilamayan zincirlerin, belki de konforun kabullenilmesidir. ya da henuz kendini kesfedememesinden oturu kisinin yasadigi bir yanilgidir. herkesten aslinda bir sey olur. biraz biraz idrak edebilenler bunu bilir. cesareti olanlar sınırlarını zorlamayi goze alir. akilli olanlar ise ne yapar ne eder imkansizliklari imkana cevirir yine de gidecegi yolu bulur.
yani bu cumledeki ana mesele bir halt olmaz farkindaligi degil. ki dedim ya bu bir farkindalik unsuru olamaz. bu, olsa olsa ne olunabilecege dair farkindasizlik olur-du.
bu arada einstein konuyla alakali bakin ne demiş;
"aslında herkes dahidir. ama siz kalkıp bir balığı ağaca tırmanma yeteneğine göre yargılarsanız, tüm hayatını aptal olduğuna inanarak geçirecektir".

bazende bunu sevdiğiniz insanda hissedersiniz.sizin ona yetemediğinizi, ona his olarak geçemediğinizi, söylediklerinizi tesirinin olmadığını hissedersiniz...

farkındalıkların en güzelidir . bakın mesela benden bir halt olmaz ve bunun farkındayım . bunu bilmek beni mutlu ediyor ya da mutsuz da ediyor olabilir aman neyse.*

abi bunu bende dahil kimse yaşamasın. kimse bu kadar üzülmesin yaaa

insanlar her şeye ne kadar çok önem veriyor, ne kadar çok hevesleri var. mala, eşyaya, özel günlere, elbiselere, yeni bir hayata. benim hiç yok. aşırı aykırı ve uyumsuzum. bir de aşırı hevessiz. o yüzden benden bir şey olmaz.

30-33 yaşlarından önce gelirse telafi edilir, üstü örtülür.
ama bu yaşlardan sonra gelirse sıkıntı olabilir.

bu farkındalık genelde babamla konuştuktan sonra geliyor. bir fikrimi, hayalimi söylüyorum sonra babam bir şey söylüyor. diyorum ki "ulan adam haklı galiba" . işte ondan 7-8 saniye sonra abi benden de bir şey olmayacak galiba diye düşünürken napacam ben çaresizlik modunu açıyorum efendim. bu gidişat çok kötü gidişat. babamla konuşunca benim hayallerim nanay.