beni neden sevmedin sorusu

bu seni hiç alakadar etmez.

şu şarkıda da sorulmuş ama cevabı olmayan bir soru.

müslümün “küskünüm” adlı parçasını dinledikten sonra insanın kendisine sorduğu soru. ya da “küskünüm” şarkısı dinleyene kendi kendine “beni neden sevmedin” diye sordurtan şarkıdır.

yok birini sevmişsin, yok ona sormuşsun, yok cevabı önemsizmiş falan hikaye bunlar. soruyu kendine sordurtacak bir hayatın varsa işte o zaman problem büyük demektir. sevgili mevgili hikaye…

bu soruyu kendimize yöneltmeliyiz sevmenin ne demek olduğunu bilmediğimiz insanları neden hayatımıza dahil etme çabasına giriyoruz.

bu soruyu soranlar bana çok aglak ve ezik geliyor. bir insan sizi istemedikten sonra bunun sebebinin ne önemi kalır ki? bu gibi sorularla vs kafa yormak tamamen zaman kaybı. dramatize etmeden, eğip bükmeden insanın hemen yoluna bakması gerekiyor.

insanı çaresiz bırakan soru. sorana da zor, cevaplayana da zor.

daha fenası beni sevdin. ve beni sevmene rağmen yaptın ne yaptıysan.

en trajediği bu soruyu öz babana soracak durumda olman(

manuş babanın bir şarkısında geçen çok sevdiğim ve sürekli sorduğum cümledir .

yaviz hırsızın, eylül'e sorduğu soru.

cevabi (bkz: hiç sevmedim seni)'de verilen soru.

sevgi yoksa nedeninin kime ne yararı olur. (nedenin doğru veya yanlışlığı önemli değildir çünkü. sevmeye yetmediği kesin olan neden, doğru olsa ne yazar, yanlış olsa kaç yazar.)

hüznün tanımı. mevsimine denk geldiğin insanın bahçesinde açacak bir çiçek olmadığını anladığında, neden sevilmediğini de anlayacaksın.

sevmek tanımlanabilir bir nedene dayanmaz ki, sevmemenin nedeni olabilsin. (seversiniz ya da sevmezsiniz. arasanız da tam bir neden bulamazsınız.) ne diyor du şarkı:
"nedensiz de sevilir..
bazen bir an için ömür bile verilir.."

sorulmaz olm boşverin. cevabı bilinmezde kaldığı zaman daha az acıtacak nadir sorulardan birisi. kendi kendine sıraladığın sebeplerden daha farklı bir sebep duyunca kaldırması ağır oluyor.

beynimizi tırmalayan en anlamlı sorulardan biridir.

buse : beni neden sevmedin?
π : kapitalistsin.

nurgül : beni neden sevmedin?
π : zengin çocuğusun.

pınar : beni neden sevmedin?
π : popon çok büyük.

zeynep : beni neden sevmedin?
π : memen yok.

deniz : beni neden sevmedin?
π : kaba saba, stalincisin.

burak : beni neden sevmedin?
π : troçkici bir hainsin + erkeksin.

serap : beni neden sevmedin?
π : ulusolcusun, atatürkçü gibi bir şeysin + çok güzelsin, gerçek misin belli değil..

nicole : beni neden sevmedin?
π : kutsal evlilik militanısın.

katya : beni neden sevmedin?
π : teröristsin, telefonun çekmiyor.

finfin : beni neden sevmedin?
π : uzaylısın.

tuna : beni neden sevmedin?
π : bana aşıksın + eşcinselsin + ben paralarını harcayacağım zengin kadınlar arayan bir sahtekarım.. *

(bkz: tanrıya sorulmak istenen sorular)

bu soruyu sormaya ilk annemden başlamam gerekiyor. ondan sonra sıradakiler elbette haklı olacaktır. çünkü sevilmeye layık olmak için sevgiyi görmek, öğrenmek gerekmiş.
bazıları bu dünyaya gelir ama hep bir tarafları eksiktir, soğuk hep oradan gelir, üşütür.

anne, baba bu dünyaya gelmemiz için birer aracıdır.
onların ne kadar yaşamaya hakkı var ise bizim de aynı şiddette vardır. onların bizi sevip sevmemesi bizim değerimizle ilgili değil, kendi değerlerinin noksanlığındandır. silkelenmek gerek.

sevmeyi sevginin yokluğunda öğrenmek güç olsa da böylesi yoklukta onunla bir kez tanışan belki de varlık içinde olandan çok daha iyi kavrayacak ve sevginin kıymetini bilecektir diye yorumlarım.
bununla tanışmak için önce doğayı ve hayvanları sevmekle başlayabilir sevmeyi bilmiyorum diyenler çünkü orada saf sevgi vardır. sonrasında insanlarla bunu deneyimleyebilir ancak kötü insanların varlığı kişiyi yıldırmamalıdır.

sevgiyi hak eden bir başkasının suçu değildir size kötülük yapanların acımasızlıkları. bu gerçek sevgiyi hak edenlere karşı yapılacak en büyük haksızlık olur ama önce kendi için sevmeli insan. sevmeyi öğrenmekten ve uygulamaktan yılmamalı. karşılık beklemeli elbet beklememeli demek gerçek dışı olur ancak karşılığını alamaz ise uzaklaşmayı bilmeli sevgiye küsmeden.

yanlış olan verdiğimiz sevgi değildir yanlış olan karşımızdaki kişidir bunu ayırt etmeli ve sevmenin bizden bir şey eksiltmeyeceğini, kimsenin de bunu bize bahşetmeyeceğini, kendi içimizde olan bir güç olduğunu hep hatırlamalıyız, unutmamalıyız.

beni dünyaya getiren ebeveynlerim...

iyi ki sevmediniz...

sizin gibi insan olmaya layık bile olmayacak mahlukatlatın sevgisini kazansaydım; kesinlikle bir halt olmayan, paraya tapan, her türlü kazanç için en boktan kötülükleri yapacak bir insan olurdum...

şükür ki öldürmeyen acı güçlendirdi ve çizgisini bozmadı...

bu soruyu hep kendime sormuştum ama şimdi, eh... saldım çayıra mevlam kayıra...

canım kendim, seni seviyorum...