bir ailenin çocuğuna yapacağı en büyük kötülük

onun her dediğini yapmak, bulutlarda gezinmesini sağlamak. ve sonra da pat diye bırakmak.

onu bunu bilmem, bence oğlan çocuğunu baba yetiştirmelidir.

her şeye şıp diye emek ve zorluk göstermeden vermesi, sahiplendirmesi.

(her şeye zorluk göstermeden sahip oldum, zorluk nedir bilmiyorum ve hâlâ böyle devam ediyor. emek vererek zorluk çeken insanları da pek anlamıyorum.)

+ üstteki yazarından dediği gibi erkek çocuklarını babaları yetiştirmelidir.

hiçbir şey yaptırmamak.

hiçbir karar vermesine izin vermeyip hayatlarını kısıtlamak.

hiçbir şey yapmasına izin vermemek ya da izin alana kadar çocuğu sorduğuna soracağına pişman etmek. bu tip şeyler hem çocuğun özgüvensiz yetişmesini sağlıyor -çok fazla ortam görme, kendini gösterme fırsatı bulamadığı için - hem de nasıl olsa izin vermez deyip birçok şeyi izin almadan zihninde zaten olmayacak deyip silmesine yol açıyor ki bu da kişinin cesaretini kıran önemli bir unsur. ileride sıradan bir insana bir şey sorarken kalbi ağzında atan, içine kapanık bir tipe dönüştürür kişiyi. hiçbir zaman tek başına bir şey yapmaya cesaret edemez, her zaman bir cesaret veren, kendisine güç verecek birine ihtiyaç duyar. en önemlisi bu olayın ters tepmesidir ki bunun sonu genelde hoş yerlere gitmez. o da; çocuğun artık her şeyi sormadan, gizli gizli yapmaya başlaması, a'ya gidiyorum deyip z'den çıkması. ve bu yalanlar bir defa başladı mı sonu gelmiyor. en iyisi makul şeylerde hemen ters tepki vermek yerine çocuğa yeri geldiğinde şans vermek, kendine güvenen bir birey olmasını sağlamak.

birbirini sevmeyen ebeveynler olmak, sevgisizlik her türlü kötülüğün başlangıcıdır. sevgisiz ailelerde kıskançlık, kıyaslama, hor görme... vb gibi duyguları beraberinde getirir. bir ailenin çocuğuna en büyük kötülüğü, birbirini sevmeyen anne baba olmalarıdır.

onu dünyaya getirmek.

prens ve prenses olarak yetiştirmeleri ve büyümelerine izin vermemeleri.
sonra o çocuk büyüyüp evden ayrılınca hayatın ortasında pat diye kalıp bocalaması, zorlanması.
yazıktır yapmayın.

çalışmadan da okumadan da üretmeden de rahat ve huzur içinde yaşayabileceğini hissettirmeleridir.kocaman bir ormana beslenme çantasıyla çocuk yollanmaz.beslenme çantasına tomarla para koymanız kalabileceği bir bungalov yapmanız sonucu değiştirmez.ormanın çocuğa bir borcu olmadığını öğretin lütfen.

doğurmak yazmayın çünkü doğurmamış diye cevap yazan çıkabilir yapmayın insanlara bu fırsatı vermeyin..

hiç ilgilenmemek. sonra benim gibi it kopuk kaşar oluyor bazı çocuklar.

kendi aralarındaki kavgaları çocukların yanında yapmak. çok büyük travma çok!

onu ayrı bir birey olarak kabul etmeyip,şaheseri olarak görüp kendi fikir ve zevklerine sahip olmasını beklemesi.

annenin görevi sadece doğurmak, babalığın görevi ise sadece doyurmak değildir.

tv ya da telefon karşısında youtube izletmek. evet, ben de yapıyorum ama elimizden geldiğince yapmamaya çalışıyoruz.

orta doğu'da doğurmak.

şüphesiz her dediğini yapmak.

onu sevgisiz bırakmaktır.

şefkat-merhamet denklemini kuramamayı geçtim, hiç göstermemek. devamında psikolojik şiddet.