boşluğa düşmek

boşlukta, tutunabileceğiniz, boşlukta duran bir çok şey vardır.

bir yaprağın hikayesi size çok şey anlatabilir. bahar sonlanınca yaprak, ağacın dallarından kopar ve rüzgarın önünde istemsizce savrulur, güneş kavurur, kurutup çürütür yaprağı, toz toprak olana dek devam eder bu yolculuk. yeniden varolabilmesi, bir ağacın dalını süslemesi için geçmesi gereken yol budur.

boşlukta salınan her ruh, arınmadan, tutunacak bir dal bulamaz. her boşluk, boşlukta durabilen ve boşlukla savaşacak bir usta yetiştirmek içindir. yetenekli bir sanatçı, boşlukta tutunacak bir şey aramaz. hatta ıçindeki boşluğa daha çok yer açar, boşluktayken boşlukta duran bir şeylere tutunmaya çalışmak boşluk hissiyle baş edemeyenlerin işidir. bunlara boş insan denir. boşlukta, bir yerlere tutunmadan durabilince ancak boşluktan sıyrılmış olur insan.

buna, boşluğu dolduracak kadar dolmak denir. düşmekten korkmayın.

bir yaprak çürüdüğünde toprağa karışır ve asla aynı ağacın dalında yeni bir yaprak olamaz. fakat ağacı ya da diğer canlıları besleyebilir.

paraşütler nerede? kim aldı lan paraşütümü? ha pardon, bazen kendim unutuyorum. uçurumun kenarındayım. hatta yamaç paraşütü yapmaya hazırlanıyorum. sonra bir hafiflik sırtımda. unutmuşum ama çok geç koşmaya başlamışım. sonrası düşüş... oysa efendi gibi bisiklete binsem. düz yolda. etrafa bakına bakına, kulağımda sevdiğim bir müzik. neden boşluğa düşer ki insan? zıplamaya kalktığında mı olur? durduğum yerde zeminin çekilmesi benim hayal gücümse, öyle hayal gücünü derhal defedeyim.

düştüğüm boşlukça boşluğa düşüyorum.

dibe battıkça yeni dipler keşfediyor insan.

uyumadan birkaç saniye önce yaşanan his. onun dışında zaten hep boşluktayım, düşmek söz konusu değil.

(bkz: katta durmayan asansöre binmek)

hayalimdeki adsız kadın, sanki ağzımda tadın
eminim ki sen de hep kendini aradın
evimin yolu beni unutmuş otellerin soğukluğunda
tüm bu garip duygular bir tür iç kanama
dibe vurduysan ya da hâlâ düşüyorsan
bir yaz günü, bir yaz günü
hiç bu kadar üşüdün mü?
rüzgâr gülü, rüzgâr gülü
hiç ölümü düşündün mü?
hiç ölümü düşündün mü?

ay kafamda çok şey olmasına rağmen her defasında uyumak ister mi ya?

git film, dizi izle oyun oyna yok!
uykum var sözlük ama sıcakta da uyunmuyor.
boşluğa düştüm, sürünüyorum.

bugün mecburiyetten ötürü bir süredir terasta baktığım civcivin (aslında palaz) başına gelen hadise. 5. kattan aşağı düştü, intihar girişimi de denilebilir bilmiyorum, belki mermerde yürürken rüzgar fırlatmıştır. kafasını anlayamadım. baktım komşu arıyor sizin civciv sokakta diye gittim aldım. hayatta ve sapasağlam.

üniveriste hayatım isimli dizimin 3. sezonunu çekmek için yurda giriş yağtığım an içinde bulunduğum durum.

anlamsizlasma, hayatin anlam, amacini yitirme durumu. yillardir icerisinde bulundugum, anlamlandiramadigim, tuhaf durum.

kalk yürü basit.

insanın rutin akışında büyük değişimler olduğunda içine düşebileceği durumdur.

sık sık tekrarlanmadığında ya da rutine dönüşmedigi sürece; beynim ve vücudun kendini korumaya aldığını, bu yüzden de uzatmamak koşulu ile bir nevi faydalı bulduğum süreçtir kendi adıma.
yeni rutin için değişim süreci olarak da değerlendirilebilir kişiye göre.

(bkz: çorba karıştırırken hayatı sorgulamak) )