boza

daha bir kere içmiş olmama rağmen tadı damağımda kalan, sarı leblebiyle yenilmesi gereken içecek.

zamanında bir prezervatif reklamında kullanılmasıyla her duyuşumda bende seksüel çağrışımlar uyandırın içecek.

sokakta booozaaaaa diye bağıran amca hatırlattı şimdi. tadını hiç sevmediğim besin.

tadı çok kötü olan içecektir.

bunu seven kesim +30'dur.

kış aylarının geleneksel içeceği.

tok tutma özelliğinden dolayı eski ramazan aylarında, sahurların en gözde içeceği olmuş, tabi bu zamanla ramazan dışına çıkarak başka aylarda da satılmış. akşamdan hazırlanıp gece vakti de sokakta satışa sunulurmuş. ismi, farsça'da darı anlamını karşılayan buze sözcüğünden gelmedir. boza içeceği de , su ve şeker takviyesi ile darı irmiği kullanılarak yapılan bir içecek. bunlar dışında mısır, çavdar, yulaf, buğdaydan yapılan türleri de vardır. yüksek vitamin, karbonhidrat, yağ içerikli bir içecek. yoğun ve keskin bir aromaya sahiptir. bunu içen insan da bu içeceği çok sever, bu içeceğe bağlanır ya da hiç sevmez, bir daha da ağzına değdirmez. sıcak bir kış içeceği olarak öğretilmiştir fakat esasında soğuk içilen bir içecektir. içilecek bardağın geniş olması gerekir ki kokusu rahatça hissedilsin. ilave olarak yüzeyine tarçın ve leblebi eklendiği de olur. bu içecek, istanbul'un vefa isimli semtiyle özdeşleşmiştir. semt ismi duyulunca zihinde doğrudan bu içecek ismi canlanır. yaşı epey ilerlemiş olan, çocukluğu istanbul'da geçen ve hayatta olan insanların kulaklarında , gece vakti tok ve korkutucu bir şekilde " bozaaaa!" diye bağıran sokak satıcısının sesi hâlâ yankılanıyordur.

yenmez, içilir.

gece gece canım çekti, çok güzel! tadı harika.
boza insanı bozmaz, kardeşim. çilekli süt gibi değildir. bozayı sevenler gurmedir.

aramadığım ama her içtiğimde "ya bunu niye sık sık içmiyoruz?" diye ortama sorduğum şey.

hic icmedim. evet.

kış aylarında vazgeçilmezim olan çok sevdiğim içecek.bunu özellikle vefa'dan da içmenizi tavsiye ederim.

bunu özgür iradesi ile seven ve içebilen insanları anlamakta zorlanıyorum. kendisinin mayhoşluğu yetmiyor gibi, bir de kuruyemiş dünyasının en gariban karakteri leblebiyi tutup üzerine atıyorlar.

hayatımda tattığım en manasız içecekler listesinde tepeye oynar. hele bir de vefa'ya gidip sıra bekleyenler yok mu...

-boooozaaaa!

annem 1965 ıstanbul doğumlu olup, genç kızlığını da orada geçirdiği için, boza konu olunca, "-aa, boza çok güzel olur..." der.

meşrutiyet'e kadar bozayı arnavutlardan başka yapan ve satan olmaz, gündüzleri ortada görünmez, yatsı ezanından sonra mahallelerde seyyar satarlarmış.

boza, hem şekerli, hem pekmezli, bir de yüksek alkol ihtiva eden mırmırık boza olarak 3 farklı şekilde satılırmış. mırmırık bozaya, bekrî harcı" derlermiş, ancak sarhoş adamı paklar yani, yıllanmış şarap kadar keskin-sert olurmuş.

* * *

sizin bozanız hankısı?