cinayet

bazılarınca sanat olarak sayılabilen insanın yaşamını sonlandıran eylem.

her ne kadar toplum henüz buna açık değilse de... toplumun her konuya kapalı olduğu gibi. nitekim nitelikli zihinler çok azdır. olsalar bile koltuklarına gömülmüşlerdir.

evet, doğru duydunuz. sanat. nitekim diyalektik bir süreç içerisindeyseniz ve doğru anda, doğru mekanda cinayet işleyebilirseniz, bazıları buna sanat der.

lakin günümüz portesin içinde böyle bir şeyin sanat olarak görülemeyeceğini biliyoruz... öbür yandan günümüz portesi dışında da sanat olarak görülmeyeceği kanaatindeyim. anlam arayan insanın gösteriş merakını andırır bu durum, bu soyutlama.

(bkz: güzel sanatların bir dalı olarak cinayet)
(bkz: thomas de quincey)

yaşamın tam da merkezinde, güçlünün istediği gibi uygulayabildiği bir gerçeklik. bakmayın siz romantiklere. doğada cinayet nefes almak kadar doğaldır. biçimlendirdiğimiz ahlaki değerlere göre yorumlayacak olursak dünya kocaman bir mezarlıktan ibaret, yaratılış faciası, aşağılık bir kötülük yuvasıdır. böylesine bir doğal düzeni merhametli bir tanrının tam aksine herkesin acı çekmesinden keyif alan bir iblis yaratmış olabilir.

başkasının yaşamına son vermektir. büyük bir suçtur ama ülkemizde suç değil de daha çok kabahatmiş gibi görülür.

hakkında şuan paragraflarca yazılar yazılabilecek bir başlık. tanımı bir kişinin hayatına başka birinin son vermesi olayıdır. bana göre kimsenin bunu yapmaya hakkı yok. herkes yaşamayı hakediyor, kişi ne kadar kötü olsada ölmeyi haketmez. hiçbir şeyin cezası ölüm olmamalı. bazen haberleri izlerken toplum tarafından onaylanmayan işler yapan kişilerin öldürüldüğünü görüyoruz. ve bazen ben de dahil çoğu insanın ağzından "oh iyi olmuş, daha beter olsun..." gibi cümleler kaçabiliyor. aslında düşününce çok yanlış. tamam o kötü işlere bulaştı ama cezasını vermek bize mi kaldı?

benim cinayet olayına farklı bir bakış açım var. birini öldürmek için illa onun hayati fonksiyonlarının sonlanması gerekmiyor zannımca. bir insanı kendi içinizde sessizce öldürebilirsiniz ve katili de siz olursunuz. ama bu cinayet masumdur, suçsuzdur.
“biliyor musun, insanları öldürüyorum portuga.”
“bunu nasıl yapıyorsun zeze?”
“onları unutarak.”
– şeker portakalı / josé mauro de vasconcelos.

etimolojik olarak bölersek işin içinde aramice-süryanice -gny köküne inen ama oradan arapça ve türkçe'ye geçmiş bir kök olarak bizde en netice cin terimine dönüşmüş ve bahsedilen ifadelere bürünmüştür.
ortalama olarak "bilinmeyen" bir manaya işaret eden kök, tabi kaynak vermiyorum, dilimizdeki diğer ifadeleriyle birlikte düşünüldüğünde genel çerçevesi daha iyi anlaşılır. yani biri ortadan kalkıyor ama aslında "yok" olmuyor çünkü mana "yok etmek"le vs... ilişkili değil.
netice olarak idam kökünün adem'le ilişkilendirilerek "adem'e göndermek" şeklinde yorumlandığı düşünülürse, burada olan şey daha çok "zorla mekan değiştir(t)mek" gibi bir alt anlama kavuşur. çünkü can denen latife kontrolümüz altında değildir, alır ama veremeyiz. karşılık olarak denk tek ceza bu sebeple adem'e yollamak yani yani yani "senin hesabını baban görsün, bizde uygun karşılık yok" denmiştir. buradan başkan efendiye bağlamak istemiyorum öyle olursa ab'den çıkmamız gerekir.
böyle felsefi bir bakış olabiliyor, işte nereden nereye.

başka birinin yaşama hakkını elinden almaktır.

yol geçen hanına dönüşen ülkemizde çekirdek çitler gibi işlenen eylemdir. nasılsa hakim serbest bırakacak öldür gitsin.

benzersiz bir ifade.
cin+ayet
ayet nedir? belirti, işaret, delil gibim bir şey.
yani insani bir eylem olmadığına işaret edilen bir fiilden bahsediyor.
kelime kendi başına bir uyarı niteliğinde, bok yeme diyor, adam ol.
olmazsan aynı kültürden gelen idam terimi, adem'den gelir, anlamı adem'e göndermektir.
cin kısmı derin, kültürümüzdeki diğer cinli deyimlerle birlikte farklı anlamlar çıkarılabilir.

insanların genellikle zevk olsun diye bir insanın canına ve ruhuna zarar vermektir. bedeni öldürmek her ne kadar cinayet olsa da bir insanın ruhunu öldürmekte cinayettir.

türkiye'de cinayetten yırtmak isteyen katillere artık gün doğdu. adam mı öldürücen? karısının kız arkadaşının yanında yap bunu! cebindeki 30 cm'lik rambo bıçağını sok adamıcağızın kalbine, karısını kız arkadaşını dövüyordu, kadını kurtardım de! kadın yahu ne şiddeti sadece ağız dalaşı yapıyorduk desin, darp raporu bile tertemiz çıksın nafile! sosyal medyadaki feminist gazıyla salınırsın! mafyalara, katillere, arsızlara, hırsızlara gün doğdu cinayet denilen pisliği rahat rahat işlemeleri için!
eğer bir nebze karma denilen şeyi biliyorsam bu ülkenin gözüne çok fena gözükecekler var bak demedi demeyin! ölen öldüğü ile kaldı, eli kanlı katil dışarıda geziyor...
kadir şeker erkeği darp ediyordu diye kadını öldürseydi şu an serbest kalır mıydı mesela? babayı kalırdı! cinsiyetçiler sizi! erkek düşmanları!

"bir devrimci gibi kızdım aleme de bir burjuva gibi kaçtım sonra."

ustaca yapıldığı takdirde sanat gibidir. kusursuz yapılabilmesi için de zeki olmak şarttır.

her duyduğumda kanımı donduran, tüylerimi ürperten bir kelime. maalesef sayısı çok fazla olduğu için günümüzde normalleşmeye başladı, cinayet haberleri görünce üzülsek de etkilensek de şaşırmıyoruz bence eskisi gibi. tabi yakında olunca durum tam olarak öyle olmuyor. bir hafta önce eşinin komşumuzun kızını boğduğunu ve kızın o bir hafta boyunca hastanede nasıl ölüm kalım savaşı verdiğini öğrendiğimden beri gözüme uyku girmiyor doğru düzgün. herkes olayın dedikodu boyutunu konuşup katil için çok iyi bir adamdı diyor, eşini tam boğmayıp ambulansı aradığı için cezasının hafifletileceği de söyleniyor allah korusun. giden bir can, öksüz kalan iki evlat.. cinnet gibi istisnai bir durum haricinde canın gittiği yerde cezada hafifletme falan olmaz, olmamalı. can bu kadar değersiz değil..

bir insanın bedenini öldürmek ruhunu, hayallerini, hedeflerini, mutluluğunu öldürmekten daha az suç sayılır bence. beden ölünce geride kalanlar acıyı katil ise varsa eğer vicdan azabını çeker. ancak ruh, hayaller, hedefler, mutluluklar ölürse bedenimizün yaşamasının ne anlamı var ayakta duran bir bedende ölü birisi oluruz. ben yaşayan ölü olma yolunda istemesemde emin adımlarla yürüyorum.

suc. biz cinayete aliskiniz aga. evet.