doğum günü

her sene arayanların “ aaa sen ne çabuk konuşmaya başaladın “ espirisine maruz kalma dönemi .

dalgınlıktan mı yoksa umursamadığım için mi bilemiyorum ama ben doğum günü etkinliklerini pek sevmiyorum.

kendi doğum günümü unuttuğum çok olmuştur. kimsenin hatırlatmadığı günler de çok olmuştur ama bence hiç bir sorun yok.

insanın özel olduğunu hissetmek istediği günün takvimdeki karşılığı ve benim için bugün olandır. kendinizi bir yıl önceki halinizden ne kadar da farklı olduğunuzu anladığınız günlerden biridir.

insanın dünyaya geldiği gündür . herkes önemsemem dese de önemser aslında doğum günleri çok değerlidir hiç tanımadığın bir insandan aldığın mesaj bile seni mutlu edebilir her doğum gününde aklıma değme felek şarkısının altındaki yorum gelir.

bugün değildir nisan ayının ikinci haftasıdır.

önemsenmesi gereken özel günlerdir.

bir yıl boyunca iple çektiğim, her seferinde hayal kırıklığına uğradığım ama yine de yılın en sevdiğim günüdür.

hiç kimse kutlamasa bile, içten içe anne/babadan kutlama beklenen gündür. asıl onları mı kutlamak lazımdır diye düşündürür.

bu sene ruh hastası gibi davrandığım bi haftaya denk geldi ve herkesin doğum günümü kutlamasını isteyip, herkesten kabak kemane veya ut istedim

senede bir defa olsa bile, değer verilen insanlar tarafından, görmek istenilen önemsenme günüdür. tabii bazı kişiler tarafından karşı tarafı test etmek için de kullanılabilir.

biyolojik olarak inanın bir şey ifade etmiyor. yeniden doğdum demeli insan. yeniden yeniden doğduğu anlar yaşamalı. kendi seçebilmeli bu günü. özel diyorsak böyle özeldir bana göre.

beklenti içinde olmak ve umursamamak arasında git gellerin yaşandığı, kutlayanlara mutlu olup kutlamayanlara 24 saatçik kin beslenildiği, gün boyu ne hediye aldılar acaba diye düşünüp tepkilerin ay ne gerek vardı ya olarak dışa vurulduğu, pastanın üstündeki süslü şeker hamurunun doğum günü çocuğu olma şerefiyle sizin tabağınıza konulduğu, yılın en gergin ve kimilerine göre en özel günü. şahsen olmasa daha güzel olur dediğim ama o gün gelince de çocuksu bir heyecana kapıldığım gün.

doğum günümün kutlanması beni çok mutlu etmiyor hatta utandırıyor. uzun yıllarca o insanlarla berabersin ama bazıları seni sadece doğum günün de hatırlıyor garip doğrusu.

herkes için önemli bir gün, hatırlanmasını ve kutlanmasını ister ne söylerse söylesin.

her 7 kasımda önemsemediğim,kutlamadığımdır.

üniversitedeyken çeşitli arkadaş gruplarım tarafından organize edilen fakat mezun olduğum ilk doğum günüm yani bugün sadece iki kişi tarafından hatırlanan aslında kutlanmasını önemsemiyor gereksiz bir şey olarak düşündüğüm gündü kendisi. hatırlanmayınca bugünü önemsediğimi fark ettim.

kendim bile unuturum o günün doğum günüm olduğunu, o kadar alakam yok.

her sene neşeden ziyade son derece buruk geçen gün.

bir melek mosso şarkısıdır.
sözlerinden bir kuple;

"olsun gecemi gün ettin, adını bal eğledim ömrüme
varsın görmesin beni gözlerin dengi dengine
cansın taş batmasın, ayağına acıtmasın asla
doğum günün kutlu olsun hep sen ol yanımda... "*

buradan buyrunuz

hatırlattığımda annemin bisküvili pasta yaptığı, akşamleyin babam işten eve geldiğinde yer sofrasında yenilen yemeğin ardından çayın yanında sözde islam dinine aykırı denilerek kutlamama havasında geçirdiğim; ailem dışında tanıdığım hiç kimse tarafından kutlandığını hatırlamadığım ve dolayısıyla ne doğum günü pastası üflediğim ne doğum günü hediyesi aldığım bir gündür. esasında pasta ve hediye, bu iyi günde o doğum günü çocuğunun yalnız olmadığını göstermek için bir temsildir. yine de insan o ortamı yaşamak istiyor. bundan dolayıdır içimde kalan bir ukde olsa gerek, kişileri rehbere kaydederken doğum günü kısmını da bir şekilde doldurup o gün geldiğinde o kişinin o gününü kutlayıp iyi dileklerimi diliyorum. mesela bugün de öyle yaptım. dershaneden karşılıklı merhabalaşmaktan öteye gitmediğim bir kişiyi kurulan bir whatsapp grubu sayesinde rehbere eklemiş, facebook’ta gezinirken hakkında kısmından bu detayı öğrenmiş, bu gün gelince de ilk kez bu şekilde ona -kutuplaştırıcı ve gergin ortamda sapık damgası yemeyi göze alarak- mesaj attım. şansıma anlayışlı çıktı da kendine göre bu ince hareketim için teşekkür etti. o teşekkürün bir nebze beni mutlu ettiğini itiraf edeyim.