doğum günü

bugün bana ait olanı. hiçbir beklentim yok! bir daha bu güne erişmemek haricinde.

evet bugün

kutlu olsun, yokmu parti falan,yoksa 5000 karmadan sonrasına mı gitti davetiyeler.*

başlık altında yazılanlara biraz bakınca, hakkında pek çok insanla benzer hissiyatları paylaştığım gün olduğunu farkettim.
25 tanesini arkamda bırakıp 26.ya geldiğimde farkettim ki, doğum günlerimi pek sevmiyorum. doğum günlerimi sevdiğime dair yanılgı da çocukluğumdan kalmış. çocukken iyi kötü doğum günlerimde bi pasta alınır, bir iki akraba eş dost çağrılırdı. biraz daha büyüyünce arkadaşlarım çağrılmaya başlandı. keyifli gibiydi yani.
şimdi yine her doğum günümde özel bi şeyler olacak sanıyorum ama bayıklar bayığı geçiyor. yalnız birisi olduğum yüzüme vuruluyor sanki. haksız yere kızıyorum bi de insanlara. belki de haklı yere bilmiyorum.

saçma sapan bir entry oldu bu da. yarın doğum günüm ve onun sıkıntısı çöktü sanıyorum içime

bir yandan insanlardan bucak bucak kaçma diğer yandan da telefonun hiç susmamasını ve beklediğimiz kişilerin aramasını istediğimiz, bir yaşı geride bırakıp yenisine merhaba dediğimiz buruk gün.

iki kapılı bir handa, gidiyorum gündüz gece..

qhaha bu başlık bilerek mi karşıma çıktı bugün

yaşamak sokaktan geçen amcanın bir lafında, koşup oynayan bir
çocuk bakışında, gözlerimin gördüğü kulaklarımın duyduğu herhangi bir yerde ! yaşamak hem bir an da hemde biranda ... yaşadığım bir an hep seninle hep benimle hep bizimle olsun diye diliyorum. doğum gününde bir çocuğun huzurla dilediği ve ilk hatırladığı dilek gibi , belki de onsekiz yaşına giren bir gencin umutla dilediği gelecek gibi, otuz yaşına basan bir kadının kararlılığıyla, altmış yaşını kutlayan bir insanın deneyimiyle diliyorum her şeyi ; seni, beni tüm sevdiklerimi, tüm hayallerimi , bir an dediklerimden bir ömür oluşturmak istediğim her şeyi tüm kalbimle ne ilk ne de son olmadığını bile bile gözlerimi kapatarak bir kez daha üflüyorum, ciğerlerime ilk aldığım nefesi üfler gibi .

hiç mutlu geçmeyen gündür.

ben istiyorum ki eşim dostum gelsin yemek yapalım yiyelim içelim kimse beni bunaltmasın. daha bir kez şu istediğimi yaşayamadım. pastalar hediyeler bilmem neler.

sağ olsun dostlarım her doğum günümü zehir etmeyi başarır. bu yıl ki sürprizleri kedisi ölüp depresyon havuzlarına gir çık yapmaktan bitap düşmüş bana kedi hediye etmek oldu. evet bugün yaşandı bu. hem de pet shoptan alınmış bir kedicik. görünce ne desem bilemedim kimseyi de bozmadım ama gün sonu söyledim durumu. gittik kediyi iade ettik. pet shopcu mesleği gereği kahpe evladı olduğu için tabi ki sorun çıkardı. neyse bir miktar sokak kedileri için mama aldık öyle iade ettik.

şimdi be***na koyduğumun arkadaşları ben mutlu mu oldum bu gün ? ya kediden hediye mi olur ya ? hadi olur kedisi ölen adama olmaz **k yerinde ya. ananızı ***eyim. vallaha şu arkadaşlarımı silsem kanat takıp uçacağım öyle önüm açık. çok gerildim ya. ****pu çocukları.

27. yılımın ilk günü kutlu olsun
her zaman tanım mı yapalım yani kendimize not bırakmak da hakkımız

az önce ailemle birlikte 20'ncisini kutladığım olay/etkinlik.

aileyle birlikte yaşanıyorsa kişinin bayramı oluyor adeta, ayıptır söylemesi pastalar kekler börekler...

sağ olsun canım anam hepsini uğraşıp yapmış.

yıllardır kendime zehir ettiğim gündür. kim aradı kim mesaj attı kim unuttu hatta mesajların içeriği ve uzunluğuna kadar kendi değerimi başkalarının gözünde değerlendirmeye sokardim. tâki geçen seneye kadar. 30 yaşına girince sı..rım boyle işe osho ne demiş kitabında ormanda yalnız bir çiçek kimse onu görmese de hergün acmaya ve güzel kokmaya devam eder değerli olmasının başkalarının onu görüp beğenmesiyle alakası yoktur (gibi bişey demişti) bende kendimi o çiçeğin yerine koyarım sık sık neyse efendim bende gidip tam istediğim şekilde süslü püskü hani şu bir ara çok moda olan harfli pastalardan yaptırmış, güzel bir akşam yemeği hazırlamış ,saç makyaj kıyafet on numara şekilde eşimle evde mutlu huzurlu kutlamistım.
ama bu yıl kutlamam sanırım 31 yaş nedir adında meymenet yok.

hangi insanlara ne kadar değer vermeniz gerektiğini gösteren bir süzgeçtir aslında. düşündüğünüz zaman 365 günlük bir dilimde sizinle alakalı 1 gün hatırlaması ve size ufak da olsa değerli hissettirmesi gereken insanlar bunu size çok görüyor.
veyahut, hayatınızda en önemli insan olup, yıllarınızı verdiğiniz bir kişi, 6 satırlık bir mesaj ve 15 saniyelik ses kaydına layık görüyor sizi.
düğününde sağdıcı olduğunuz,her ihtiyacında yanında olduğunuz bir insan tek cümlelik mesajla kutluyor.
dile kolay, iki haftada bir görüştüğünüz, 20 senelik arkadaşınız, doğumgününüzü unutuyor.
materyalistik bir şey hiç bir zaman almam doğum günlerinde insanlara. kimseden de beklemem. ancak sevdiğim bir insansa kesinlikle ararım ve onu ne kadar sevdiğimi söylerim. erkekler arasında çok rastlanmayan bir şeydir bu ancak ben çok önem veririm. çok yakın bir dostunu trafik kazasında kaybetmiş biri olarak, ömrün kısa olduğunu ve insanlara sevildiklerini söylemeye her zaman önem gösteririm. hem onlar için hem kendim için.
arkadaşlarımla derin bağlar kurduğumu düşünürdüm yıllarca. tek ebeveyn ile büyümüş tek çocuk olarak herhalde onları bilinçaltımda kardeşim olarak görüyorum, bilmiyorum. ancak bu doğum günümde hayatımda köklü bir değişikliğe gideceğim.
hiç bir zaman kimseden ilgi istemiş biri değilim. aksine naif ve kibar bir insanım. bunu çoğu insandan duyduğum için özgürce söyleyebiliyorum. hani benim kaba ve insanları kıran biri olduğumu, o yüzden bunu tahminen hakettiğimi veya karşı tarafın da haklı sebepleri olduğunu düşünebilirsiniz diye söylüyorum. hayatımda hiç bir arkadaşımla kavga etmedim, kimseyi de kırmadım. üzdüğümü hissettiğim anda özür dileyip sarılan birisiyim. yıllardır böyleyim, bu konuda da değişmeyi düşünmüyorum.
ancak değersizlik hissi, gerçekten başka bir şey. vakit geçirdiğiniz, karşılıklı iyi ya da kötü paylaşımlarda bulunduğunuz, destek olduğunuz insanların sizi 365 günün bir gününde 2 dakikasını ayırıp, bir arayıp doğum günün kutlu olsun demesi bile çok geliyorsa, hayatınızdan çıkarmanın vakti gelmiştir.
3 yıl önce başka bir ülkede 4 ay geçirdiğim ve yıllardır görmediğim bir insan bile arayıp benimle yarım saat bile olsa konuşma nezaketinde bulunuyorken, kendi ülkemde yıllarımı geçirdiğim insanların bunu yapması, hayal kırıklığına uğratıyor.
ben yine insanlara sonsuz sevgimi dağıtmaya devam edeceğim, bu süzgeç günü en azından benim için sadeleştirme olacak.
''masum yalanlar,
ölmeyen bir sevgi,
düştüğümde beni tutacak mısın?
kör etmeyen bir ışık,
tekrar kendim olacağım''.

az önce bitti. o gün bitti ve ben artık 1 sene daha yaşlıyım. ilginç bi gün şu doğduğumuz gün.

son bir kac senedir bok gibi geçen günlerdir. lanetlendiğimi düşünüyorum. arkadaslarimin bencilliği üstüne eklenince mükemmel kombinasyonu olusturuyorsunuz. dert anlatıp ağlayandan tutun, unutanina her türlü arkadaşa sahibim :)

kendi adıma çok önemsemiyorum ama eşimle gün-ay-yıl olarak aynı tarihte doğduğumuz için eşimin doğum gününü asla unutmayacağımdan dolayı burada bir avantaja sahip olduğumu düşünüyorum. gerçi eşimde pek umursamaz doğum günlerini.

yirmi dokuz mart. bugün ailem, sağolsun dışarısı için plan yapmışlar. elimde kitap vardı, pür dikkat okurken plandan haberdar ettiler. dikkatli bir şekilde okuduğum kitap değer verdiğim birisine ait, değeri bilinmez bir pırlanta hatta. imansız olsam muhtemelen edebi zevk için bile okurdum. dün geçicekti elime, bugün geldi kitap. tevafuk oldu.. doğum günüm.. yeni bir nefes almama vesile oldu. tevafuk oldu..

bugün olan.

bugün 30 yaşıma girdim.

kutlayacağım tek bir insan bile olmadığı için iş çıkışı bulursam tek kişilik pasta alıp mum dikmeyi planlıyorum.

24 yaşına ayak bastığım gündür bugün. her ne kadar neşeli bir gün olarak bilinse de bir yaş daha yaşlandığım gerçeğini değiştirmiyor bu :(