doğum günü

bugün doğum günüm , arkadaşlarım 00:00 itibariyle kimi mesaj attı, kimi aradı, kimisi mektup yazıp fotoğrafını atmış. yeni bir yaş, ömürden eksilen sayfalar. umarım gelecek yıllar geçmişten daha güzeldir de, yaşadığıma değer.

bu yaşım güzel olsun istiyorum. hep istediğim dileklerim gerçekleşsin ve biraz daha az üzüldüğüm bir yaş olsun. buraya yazıyorum çünkü dileklerimi, hayallerimi ve hedeflerimi unutmak istemiyorum. bunca sene hiç kutlamadım ama bu yıl hediyem olsun kendime *

benim için bugün. iyi ki doğdum.

fazla anlam yüklendiğini düşündüğüm gün. yani doğmamız için mucizeler gerekmediğinden bu düşüncem sanırım, neyini kutlayayım?

bugün kutlayanlarda;
bal yerine reçel yapan arı
köylü yazardan ironiler
kutlayıverin gariiiiii

matmazel noraliya adli yazarımızın 30 nisan tarihi itibariyle gun sonuna kadar yaşadığı mutlulukumsu şeyin genel adi. kutlu olsun o halde.

belli yaşa kadar kutlanması güzel olup, belli yaştan sonra ise eziyet olan gün.

kutlu olasıca gündür. en son ne zaman coşkuyla kutladığımı hatırlamasam bile iyidir hoştur.

hic kimseyi sevemezsin sandigim zamanlar
dalgakiransiz bir cocuk, butun limanlar
kahramansiz bir film gibi solar romanlar
figuranlar beni oynar dogum gunumde

bir an varki unutulmaz derdi kederi
bir an var ki unutturmaz derdi kederi
goclere tok bir kent gibi mağrur durursun
istanbul’a benziyorsun dogum gunumde

basladigi yerde biter tum yolculuklar
bir selami eksik etme dogum gunumde
gozlerimde sensizlikten gayri nem kaldi
mahsuni’den bir türkü çal dogum gunumde

bir an varki unutulmaz derdi kederi
bir an var ki unutturmaz derdi kederi
basladigi yerde biter tum yolculuklar
bir selami eksik etme dogum gunumde

doğum günümde de bunu buraya bırakmış olayım..

bugün doğum günüm ve hatırlayan bir allah'ın kulu bile yok, ben bile sabah banka bildiriminde fark ettim. rehberimde 300 kişi ne işe yarıyor diye sorguladığım bir gün oldu. kendi ailem hatırlamazken, arkadaşlarımın hatırlamasını beklemek biraz saçma oldu, tabii farkındayım ama insan ne kadar yalnız da olsa hatırlanmak istiyormuş, yaş ilerledikçe fark ediyormuş hani diyor ya şair pastada mum sayısı çoğaldıkça etrafınızdakiler azalacak diye doğru söylüyormuş. geldim size yanıyorum derdimi ey sözlük ahalisi ben şimdi ne edeceğim ?

yukarıda birinin yazdığı gibi, çok yakın görmediklerime doğum günümü hiç söylemem. hatta zamanında öğrencilerimin bitmeyen ısrarlarına rağmen bile gününü söylememiştim. genel olarak insanların hatırlaması pek mühim değilken, sevdiklerinin hatırlaması bile mutlu etmeye yetiyor.

bugün de benim doğum günümdü. ve hiç ama hiç aklımda yokken, birsürü nahif ve tatlı jestlerle karşılaştım ve çok mutlu oldum. her ne kadar etrafımda beni çok seven insanların olduğunu bilsem de, bugün yaşadıklarım beni ayrı mutlu etti. öyle ya da böyle, sevildiğini bilmek ve hatırlanmak güzel şey! iyi ki doğmuş muyum bilemeyeceğim ama * , iyi ki benimlesiniz! dediğim insanlarla olduğum bir gündü bugün.

kutlamayı sevmediğim; bu sebeple hem kendimin hem de başkasının doğum gününü zorla kutladığım günün takvimsel adıdır. şahsıma göre pek bir mana içermeyen ilginç bir gündür. sünnete, düğüne ve doğum gününe çok fazla anlam yükleyen bir milletiz. toplumun her yaptığı şey doğru değildir. alışkanlıklar bazen gelenek gibi olur. zorla benimsersiniz.

bir kaç gün sonra doğum günüm olduğundan partilere açığım .d

insanların varoluşlarını daha anlamlı hale getirmek için kutladıkları gün.

10 dakika sonra gelen garip gün. ınsan belirli bir müddet sonra umursamıyormuş galiba bunu farkettim. yaş sadece bir sayı sonuçta. yolumuza neler çıkacak daha kim bilir.

bugün 00:00 itibariyle benim için olan gündür. geçen seneye kadar 2-3 gün öncesinden bugün için heyecanlanır, saat 00 olmadan elime telefonu alır mesaj beklerdim. o da max 3-4 kişiden gelen mesajdı. bu sene bugüne dair gram hevesim yok nedense. telefonu bile az önce sözlüğe yazmak için elime aldım. bi yerden sonra doğum günü kutlamak mantıksız geliyor sanırım e bi de artık kimse hatırlamamaya başlıyor. böyle konuştuğuma da bakmayın 22 oldum ha ben daha. neyse, en azından yazması kolay bir sayı.

insanların pastaya dikilmiş mumları dilek tutarak üflediği bir gün, ee bugün de benim doğum günüm.

bülent ersoy'un güzel bir parçasıdır.

ben çok önemsiyorum doğum günlerini. yani klişeyse klişe. ne var yani bir yaş yaşlanıyorum diye düşünüyorsanız ok ne diyeyim, olabilir. ben önemsiyorum. sevdiğim insanların varlıklarını onurlandırmayı, bunu kutsamayı, iyi ki demeyi, doğdukları günün üzerinden geçen her 365. günde bunu kutlamayı çok seviyorum. başka herhangi bir günden daha farklı, daha özel, daha özenli bir hazırlığı hak ettiğine inanıyorum doğum günlerinin. dünyaya geldin bilmem kaç yıl önce tam da bu gün ve ben bundan dolayı çok ama çok mutluyum diyebileceğiniz her insan için spesifik olarak tek bir gün var. evet bu o insanın önemini, özelliğini dile getirebileceğiniz yegane gün değil. ama kalan 364 günden de daha başka, daha anlamlı bana kalırsa.

hakkıyla, içimden geldiği gibi kutlayamadığım doğum günleri oldu sevdiklerimin. kafamdakilerin tamamını hayata geçirebildiğim, karşımdakini çok mutlu edebildiğim kutlamalar da organize edebildim. durumlara, insanlara, bazen bana bazen de benden bağımsız değişkenlere bağlı olarak bir sürü doğum günü kutlaması yaptım ya da yapamadım. ama her biri için tek bir ortak nokta var; doğum günlerini hep büyük yaşadım, yaşatmaya çalıştım. sanırım bu bir kişilik özelliği. babamdan aldığımı tahmin ediyorum bunu da. daha önce bahsetmiştim, özel günleri (sadece doğum günüyle de sınırlı değil, yeter ki bir özel gün olsun) hep çok büyük yaşattı bize ömrü boyunca. "e ama kızım bugün ............ günü" dediği o kadar çok gün deneyimledim ki farklı şeyler yaptığımız sanırım şöyle bir bakış açısı geliştirdim; mutlu olmak için bahanelere ihtiyacımız var.

hayat çok boktan arkadaşlar. hayat çok zor. mutluluk yegane amaç değil/olmamalı belki ama mutlu olmaya çalışmak, mutlu etmeye çalışmak, hele ki mutlu ederek mutlu olmaya çalışmak bu boktanlıklardan bir nebze de olsa uzaklaştırıyor bizi. birisi için bir bahane ile özel bir hazırlık sürecine girmek, tüm stresine, tüm meşakkatine rağmen, durup mutlu edilmeyi beklemekten daha uzun soluklu bir mutluluk kaynağı yaratıyor. gerekirse dünyayı sağdan sola çevirmeye uğraşırken siz birini mutlu etmek uğruna, hayatınızın dertlerinden, sıkıntılarından, sıradanlıklarından uzaklaşıyorsunuz. bunu da alelade bir gün için değil bir "bahaneniz" olduğu bir gün için yaptığınızda motivasyonunuzu kesinlikle yitirmiyorsunuz.

yine günün sonunda kendinize iyilik yapmış oluyorsunuz yani. bencillik ömür boyuuuu... hadi bakalım.

bugün an itibarıyla 00:10 olduğundan dogum gunum benim. az önce yaşadığım küçük ama beni mutlu eden bir şeyi paylaşmak istiyorum. biri hikayesinde "doğum gününüz nedir?" diye bir soru anketi açmıştı. bende yarın yazmıştım. az önce dogum günümü kutladı gerçekten çok mutlu oldum. bundan bile. unutmuş gitmiştim onu yazdığımı. bir yandan da koyan şey ise; benim arkadaşlarımın dogum günlerini tam 00 da kutlamaya özen gösterirken, onların kutlamayıp, bir yabancının kutlaması... neyse sanırım biraz fazla anlam yukluyorum. tabii zorunda değiller onları suçlamıyorum, sadece verdiğim değeri geri alamamak uzuyor.