doğum gününde kendine hediye almak

ben param varsa mutlaka her özel günde kendime bir şey alırım. çünkü hak ediyorum niye almayım yani. mis gibi canım kendim. millete yedireceğime kendime alırım sonum mutlu olur.

(bkz: sana gitar alacam)

çok mantıklı.
başkasının almasını mı bekleyeceğiz?
canım kendim, iyi ki doğmuşum. *

ayna aldım kendime. her gün bakıp “vay be, analar neler doğuruyor!” diyorum.*

günümün güzel ve özel geçemeyeceğini anladıysam kendimi mutlu etmek için yaptığım eylem...

yapılacak en güzel şey. kimse bence ne istediğini neyi beğendiğini bilmez. epey de zevksizler. kendini kendin mutlu et. başkasından beklersen hayal kırıklığı oluyor veya zahmet etmiş lütufta bulunmuş oluyor.

yalnızlık göstergesidir

kendi doğum günümü hatırlarsam, neden olmasın?..

kişinin kendine karşı yapmış olduğu bir zalimliktir. ruh halini çorba yapar. bipolara sürükler.

insan bu kadar kendisiyle olmamalı bence. tabii ki kişinin kendisi için güzel bir şey bu mutlu oluyorsa eğer ama hiçbir insanın çevresi bu kadar düşüncesiz olmamalı gibi.

bir çeşit kendini mutlu etme hareketi.

bir şeyler almayı sevmiyorum. alışveriş yaparken hep başka görüşlere ihtiyaç duyarım. kendime hediye almak gibi bir fikir aklımın ucundan bile geçmez. doğum günü hediyesi almamayı geçtim, kutlanmayabilir bile. bu işler hep karşılıklı işliyor çünkü, ben de bu tarihlerin peşinde koşmuyorum.

bir başkası tarafından ufak tefek düşünülmek aslında mevzu. şizofrene bağlamayın değmez ya.

kendime hayranlığımın nişanesi diyelim. benden başka kimse beni iyi tanıyamaz, sevemez eee bunu da iyi kutlamak lazım. yapın mutlu olun... bir daha gelmeyecek o yaşlar.

3 yıl oluyor yapalı...kendime saat almıştım...asgari ücretle 20 binlik saat... deliceydi...çok güzel ama...iyi ki yapmışım...

açılın bu konunun hakimi feriştahı tillahı falan hep benim.
ben normalde de kendime hediye alıyorum ama doğum günümde işi biraz şova dönüştürüyorum.
30. yaş günümde kendime 8 adet hediye almış ve onları eve gelip güzelce paketlemiştim. akşam pasta kesildikten sonra sanki o hediyeleri alan ben değilmişim gibi her paketin içinden çıkan şeye şaşırıp sevinmiştim.

bu yıl kendime hiç kimsenin veremeyeceği bir hediye vereceğim.

valla alınır mı? bilmiyorum ama geçen sene doğum günümde kelimesi çıkmıştı ağzımdan. özel hayatımdan iki kişi haricinde herkes unuttu. en son bir kişi dümenden aradıktan sonra hediyeyi de ben alayım kendime ...... koyayım dedim. harekete geçilmese bile ufak bir sitem ettirdi.

ablam iki gün sonra kusura bakmalı bir kutlama yaparak verdi ufaktan bir hediye. aslan ablam benim. hiç sevmem kendisini ama düşünmüş.

kutlayan yok ki ne hediyesi?

hediye almaktansa kendi pastamı kendim yapmıştım en son, yaparken fazlasıyla eğlendiğim için o da hediye yerine geçmişti benim için.
zaten uzun zamandır yapmak istediğim bir pastaydı, hayal gibi bir şeydi benim için. reklamlarda gördüğüm andan beri o pasta benim olmalıydı ve sonunda oldu da.
hatta o muhteşem korkunçluktaki pastayı burada da paylaşmıştım. her ne kadar pastanın üzerindeki çilekler örümcek adama ve deadpool'a benzetilse de siz ne anlarsınız zaten...
#3098238
sonra da depresif müzikler eşliğinde odanın en köşesinde karanlığın ortasında pastayı yedim ve her doğum günümde olduğu gibi zırlayarak o güne son vermiş oldum.

yine de güzel bir hediyeydi.
emeği geçen kendime ve pasta kremasıyla cebelleşen kedime teşekkürlerimi sunarım.

hediye önemli, doğum günü de önemli. doğum gününde hediye çok daha önemli. hediyenin anlamı; seni tanıyorum, neyi önemsediğinin farkındayım, seni mutlu kılan küçük detayları aklımda tutuyorum minvalinde olmalı bence. insan önce kendini tanımalı diye de boşa konuşmadığımıza göre insanın kendine doğum günü hediyesi alması kadar normal bir şey yok. ben bu sene uzun zamandır isteyip de alamadığım saati aldım kendime, oh canım kendim. severek kullanıyorum, saati. *

muhatap olmuyorum hiç.