evlenmemek için nedenler

gülben.

çocuk doğurmamak için evlenilmemeli. kadını her bakımdan inanılmaz derecede yıpratan bir şey.

ahanda budur:

medeni hukuk perspektif olarak evliliği iki şirketin evlenmesi gibi ele alır. en basitinden mal rejimi gibi bir konuda bile siz edinilmiş malların ayrılığı rejimini seçerek evlenmek istiyorum derseniz kadının ilk söyleyeceği söz seninle paran için mi evlendiğimi düşünüyorsun olacaktır.

kendisi zenginse belki bunu demez ama diğer durumlarda ekonomik nedenler evlilik açısından önemlidir.

zaten temelde evlilik çocuğun geleceğini ekonomik olarak garanti altına almaya yönelik hukuki bir sözleşme hükmünde olduğu için siz boşanma ihtimalini düşünerek halk arasında evlilik sözleşmesi olarak bilinen süreci başlatırsanız bu şüphe yaratacaktır.

evlilik süresince edinilen malların ortaklığı rejimi ilk başta demokratik gibi görülebilir ama kadın çalışacak mı çalışmayacak mı, çalışacaksa nerede çalışacak kaç lira alacak, giderlere katılacak mı gibi konuları konuşmak kulağa sevimsiz gelir.

çalışmayan kadın da ben evde hizmet üretiyorum benim de bu edinilen mallarda hakkım yok mu dediğinde mis gibi bir tartışma sizi bekliyor olacaktır.

zengin olmasanız da ki ben değilim, neden ekonomik konuları evlenmeden konuşamayalım merak ediyorum.

altının fiyatı aldı başını gitti diye mi buralar böyle ya.

(bkz: yok yok yok istemem ben tövbeler olsun) *

ahanda bu:

evli olmak.
malum ülkede tek evlilik diye bir kural var.

günümüzde sadakatsizlik, saygısızlık ve güvensizliğin artmış olması.

(bkz: kadın dırdırı)

işim yok işim. hey! aslında seçenek var, somali’ye gitsem korsanlık yapabilirim. ama kız vermezler korsan adama. ne diyeceğim? “korsanım efendim, gemi kaçırıyorum. sigortası falan yok.” mu diyeceğim?

evlenebileceğim biriyle henüz tanışmamış olmam.

güven, saygı, edep. bu zamanda zor bulunan meziyetler. erkek ve kadın için.

sonunda boşanmak gibi bir açık kapısı var. ne olacağını bilemiyoruz ama evlenmek gerçekten yasalar önünde aha ben bu adamla sevişiyorum izni gibi bir şey gibi geliyor bana.

evlenmenin başka getirileri illaki de vardır bir şey demiyorum ama aynı evde yaşamak için illaki evlenmek zorunda kalmak topluma ait olma ihtiyacı vs ne bileyim. coğrafya kader.

evlenip yapabileceğimiz her şeyi evlenmeden de yapabiliyoruz. neden üzerine para verip evlenelim ki?

çevremdeki mutsuz ailelerden birine donusebilecek olma ihtimali

tamamen kendi kafama göre adam bulamamak. zaten aramamak. ben var dilinizi bilmemek.

parasizlik

türkiyede yaşamak istiyorsanız bence mantık evliliği yapmak şart. anca böyle isteklerimizi yapabilir hobilere zaman ve para ayırabiliriz gibi geliyor. yalan mı?
bence evlenin. sözleşme doğrultusunda tabii.
ve allah aşkına nolur çocuk yapmayın lan.
yalvarıyorum üzücük üzücük :(

(bkz: evlenilebilecek herkesin evli olması)

birinci ve en önemli sebep kafamın rahatlığını bozmak istememem. buna sorumluluk almak istememek diyene itiraz etmem, biraz o da var.

ikincisi, birlikte yaşamayı evliliğe tercih ediyorum. zira, evlilik, sevdiğin kişiyle değil, sevdiğin kişinin bütün sülalesiyle yapılan bir şey. ben o kadar insan sevmiyorum.

üçüncüsü, kafama uygun, beni seven, rahatımı bozmaya değecek bir insanla henüz karşılaşmamam. bunlardan biri veya ikisini sağlayan oldu ama üçünü aynı anda sağlayan olmadı.

dördüncüsü, evlenen arkadaşlarımın dertlerine birinci sıradan şahit olmam. çok büyük sevgi, eğlenceli zamanlar var ama bunlarla birlikte gelen bir sürü ekstra dert de var. teraziye koyunca değiyor mu, bayağı hassas terazi lazım ölçmek için.