fazla düşünme sorunu olan insanların ortak yanları

fazla zeki ve duyarlı olmalarıdır. bir de muhtemelen ilerleyen zamanlarda depresyonla tanışacaklardır.

hayatı ıskalamak.

kararsızlık, unutkanlık, odak problemi, sık sık düşüncelere dalıp gitmek...

çalan müziğe/okunulan kitaba odaklanamama, düşündüğü şeyi rüyasında görme, çevresindeki insanların hayırdır uzaklara dalmışsın demesi.

fibromiyalji ve anksiyete .. % 89 u ise bu hastalıklara sahip olduğunu da bilmez...

söyleneni duymama duysa anlamama
kafanın içinde öküz taşıyormuş hissi
iç sıkıntıları
ne yapacağını nereye gideceğini bilememe
gitse yapsa nerde olduğunu bilmeme bilse zevk almama
sıra uzar gideeerrrr

çevrelerindeki insanları germeleri. ne yapsam yanlış olacak hissine giriyoruz sayelerinde.

baş dönmesi, mide ağrısı.
günlerdir muzdarip olduğum, hastanelik olduğum.

bütün kontrolün kendilerinde olduğu yanılgısına sahip olmak. her şeyi kontrol etmeye çalışmaktan yorgun düşmek olarak ortaya çıkan durumu, fazla düşünme sorunu olarak somutlayabiliriz.

masum bir *elma soyutlamasından yola çıkıp fazla düşünme yoluyla o mayhoş güzelim elmayı galaksileri yok eden bir yaratığa dönüştürme becerisine sahiptirler. ne demiş şair, "düşünme kaybolursun"

zeki ve vicdanlı olmaları.

ilk başta akıllarına gelen şeyi yapmazlar daha sonra şaçmalarlar.

uyuyabilmek için danimarkalı meşrubat markasına başvururlar.

fazla düşünmek bağımlılık yapar, sabah öğlen akşam sürekli olarak trilyonlarca şeyi düşünüp durursun. ben şahsen hayatın anlamını sürekli sorgularım, tabii bunu sürekli yapmam evde dalgın dalgın gezmeme sebep oluyor (buradan dediği şeyleri sürekli unuttuğum anneme sesleniyorum: valla benim suçum değil düşünmek bağımlılık yapıyor)

fazla düşünürler.

kanser olacak olmalarıdır.

kendileriyle savaş içerisindedirler.

şimdi yazacağım bu yazıyı aslında buraya mı yazsam yoksa "ben hariç herkes geri zekalı" diye bir yan başlığa mı yazsam bilemedim ama yazımın varacağı sonuç itibariyle sanırım burası gayet makul gibi.

her zaman içine kapanık bir kişiliğim oldu benim. belki de bu kişiliğimin verdiği süper güç sayesinde insanları iyi analiz edebilen, insanı gözünden tanıyabilen biriyim. bu kişiliğim ve gücüm sayesinde de bu doğrultuda bir meslek seçimi yaptım. insanları daha iyi gözlemlediğim, onları anlamaya çalıştığım, dertleriyle dertlenip birlikte çözüm aradığım bir mesleğim var.

hayatımı, mesleğimi seviyorum ama bu aralar garip bir süreç geçiriyorum sanki. bana gelen insanlar, dışarıda hareketlerini gözlemlediğim insanlar sanki bana bu dünyaya ait olamama hissini aşılıyorlar.

bu his gittikçe içimde başta belirttiğim gibi bana "ben hariç herkes geri zekalı" fikrini empoze ediyor. kibirlenmeyi sevmem kendimi üstün görmeyi sevmem ve bunları asla yapmam çünkü bu dünyada benden üstün olan insanları bildiğim gibi kendi kapasitemin sınırlarını da biliyorum ama fazla düşününce bir şeyler size çok anlamsız geliyor.

ben bu insanlar arasında ne yapıyorum, gerçekten buna mı layığım gibi gibi. insanları tanıdıkça, dinledikçe, anladıkça kendimi daha çok keşfettim.

bir şeylerin farkında olmanın verdiği rahatsızlık beni her geçen gün tüketiyor. aileme, arkadaşlarıma, diğer insanlara yalan söylemeye utanıyorum yüzlerine bakmaya utanıyorum, sıkılıyorum.

sonuç itibariyle daha fazla uzatmayacağım. fazla düşünen insanın en büyük ortak yanı ve de en büyük problemi farkında olduğun bu anlamsızlığı başkalarına anlatamıyor oluşun veya anlatsan bile kimsenin seni anlamıyor oluşunun verdiği ızdıraptan başka bir şey değil.

fazla düşünenler olarak topluma göre fazla mı zekiyiz, biz normaliz de toplum mu daha düşük bilmiyorum veya biz düşük isek bu halimizle bu kadar fazla düşünebilirken diğerleri neden bu kadar düşüncesiz olabiliyor? bu garip paradoks içinde sıkışıp kalıyoruz. hepimiz yalnız öleceğiz tam da korktuğumuz ama olmasını istediğimiz gibi.

sabahlamak.

ikili ilişkilerde sıkıntı yaşaması, her hareketin ardında mutlaka kötü bir şey olduğunu düşünmek.

şöyle mi olsaydı? böyle mi deseydim? böyle dedim de beni yanlış mı anladı? bu hareketim mi ona ters geldi?

bazen kafada fazlaca kurduruyor insana. tabi değer verdiğini düşündüğü insanlara karşı.