21.
ben hayattan büyük paradoks görmedim. gerçi paradoks demem öznel bir tanimlama; ama ben de hayata kendi penceremden bakıyorum, olsun o kadar da. eskiden hep derdim, karakter önemli, idealistlik önemli, ilkeli olmak önemli diye ama yok bunların yanında eksik kalan çok şey var. para, yetenek mesela. yetenek dediğim şey de, güçlü yönlerin var illa ki tamam; ama hangi yönün zayifsa zaten bu hayatta hep o zayıf yönüne atıf yapan görevler çıkar karşına. sen de kalırsın öyle. daha fazla yazmayayım. bir de yorgunluk paradoksu var...
devamını gör...
22.
bir aptalın çok akıllıca ve çok yerinde birşey söyleyip peşinden afedersin düşünmeden konuştum, niyetim bu değildi demesi.
devamını gör...
23.
damağımızın sağlığa yararlı olanı değil tadı güzel olanı tercih etmesi.
devamını gör...
24.
varlık kavramının algılanabilir olması için yokluk kavramına ihtiyaç duyması, var olduğumuzu iddia etmek için yok olduğumuzu da kabullenmek.
devamını gör...
25.
bir kişinin ikili iletişimde veya çok kişili ortamda çok konuşup kafanızı açması ve daha sonra "çok konuştum gene kusura bakmayın." demesi.
devamını gör...
26.
terketttiğin insanın terkedildiğinden haberi olmaması.
devamını gör...
27.
ulaşılmak istenen zor bir hedefe varıldığında "bu muymuş lan" demek.
devamını gör...
28.
şu aralar en büyük paradoksu iş yerimde yaşıyorum. asgari ücrete gelen zam ile birlikte maaşıma yapılan iyileştirmeye razı değilim. 4 senemi verdiğim iş yerimde hak ettiğim ücreti almadığıma inanıyorum. asgari ücretin bir tık üstü. iş yerine kattıklarım özverili çalışmalarım bölümler arasında sürekli yardıma ihtiyacı olanlara yardıma koşmam vs. vs. hepsi yok sayılmış gibi hissediyorum.
bu şartlarda emeğim sömürülüyor gibi hissettiğim için işten ayrılmam gerektiğini düşünüyorum ancak ayrılırsam bu piyasada yeni bir iş bulabilir miyim bulamazsam ne kadar dayanabilirim bilmiyorum.
bu şartlarda emeğim sömürülüyor gibi hissettiğim için işten ayrılmam gerektiğini düşünüyorum ancak ayrılırsam bu piyasada yeni bir iş bulabilir miyim bulamazsam ne kadar dayanabilirim bilmiyorum.
devamını gör...
29.
taylan,berkan,şikaldao
devamını gör...
30.
güçten nefret eden bir yoksul,
güçlendiğinde yoksullardan nefret etmeye başlar.
alıntı.
güçlendiğinde yoksullardan nefret etmeye başlar.
alıntı.
devamını gör...
31.
ben giritliyim ve tüm giritliler yalancıdır.
devamını gör...
32.
devamını gör...
33.
yokluk var mı?
devamını gör...
34.
devamını gör...
35.
tümevarım niye kesin bilgi verir çünkü doğa düzenlidir doğanın düzenli olduğunu nereden biliyorum tümevarımla biliyorum allah da belanı versin o zaman senin köpek..
devamını gör...
36.
akışın azizliği:
devamını gör...
37.
her zaman bir şekilde başladığım yere dönmek.
devamını gör...
38.
gemi paradoksu(theseus'un gemisi);
sağlam bir ahşap gemi düşünün bu gemi zamanla yıprandığı için tek tek parçaları değiştiriliyor, bütün parçalar değiştiğinde o gemi hala sizin eski geminiz mi olur yoksa bambaşka farklı bir gemi sahibi mi olmuş olursunuz?
sağlam bir ahşap gemi düşünün bu gemi zamanla yıprandığı için tek tek parçaları değiştiriliyor, bütün parçalar değiştiğinde o gemi hala sizin eski geminiz mi olur yoksa bambaşka farklı bir gemi sahibi mi olmuş olursunuz?
devamını gör...
39.
banyo yapmış bir birey düşünelim. banyadon çıkıyor ve aynaya bakıyor. bir de ne görsün! kulakları sabun içinde! sonra kendi kendine diyor ki: "artık buna salaklık demeyen de salaktır!" kendine salak diyince salak olmuyor ama oluyor da... demeyince de salak oluyor ama deyince de. tuhaf. ortada salak olmayan bir salak var.*** bir de iki tane geceye bir paradoks bırak diye baslik var. karakterlerinin hepsi ayni. cok tuhaf.
devamını gör...
40.
avrupalı bilim adamlarının gerçekleştirdiği araştırmaya göre mutsuzluk beyni küçültüyormuş.
e şimdi biz herhangi bir sebepten mutsuz oluyoruz, sonra mutsuzluktan beynimiz küçülüyor, sonra beynimiz küçüldü diye mutsuz oluyoruz, beynimiz küçüldü diye mutsuz olunca beynimiz yine küçülüyor, sonra yine mutsuz oluyoruz. garip bir paradoks ve döngü bu azizim. garip...
e şimdi biz herhangi bir sebepten mutsuz oluyoruz, sonra mutsuzluktan beynimiz küçülüyor, sonra beynimiz küçüldü diye mutsuz oluyoruz, beynimiz küçüldü diye mutsuz olunca beynimiz yine küçülüyor, sonra yine mutsuz oluyoruz. garip bir paradoks ve döngü bu azizim. garip...
devamını gör...