geceye çocukluktan kalan bir ukde bırak

ilkokuldayken bir tiyatro gösterisine gitmek için bilet satılıyordu. sadece 1.5 liraydı neredeyse tüm arkadaşlarım gidiyordu ama ben annem gile söylemeye çekinmiştim. neden bilmiyorum belki paramız yoktu diye belki de gitmemi istemezler diye düşündüm hatırlamıyorum ama arkadaşlarım gelip çok güzeldi falan diye anlattıklarında üzülmüştüm bayağı. başlığı görünce aklıma ilk gelen bu oldu. sizin de düşündükçe ukdelerinizin sayısı artıyor mu?

tam evimizin karşısı büyük bir araziydi mahallece oyunlarımızı orda oynardık.kucuk biryerdi herkes birbirini tanır ailelerimizde tanırdı.kizli erkekli futbol bile oynamisligimiz vardı ben hep kaleci olurdum severdim de çokta iyi kaleciydim ama ne güzel günlerdi bee çok özledim çok .

dönerek buz pateni yapmak tıpki çizgi filmlerdeki gibi.

bisiklet sürmeyi bilmem ben. ama o kadar çok istedim ki. çocukken hep istedim. çok cadde içinde olduğumuz yerlerde oldu mahalle arasına oturduğumuz yerlerde. kuzenim eski bisikletini verdiler bana. süremedim. safa vardı babası öğretirken izlerdim. benim babam bana hiç öğretmedi. her gün evden çıkarken söylerdim. baba bak şu dükkanın önünden geçerken gördüm. çok istiyorum ne zaman alacağız? hiçbir zaman o pembe gidonunda parıltılı teller olan bisiklete sahip olamadım. ve öğrenemedim de. arkadaşımın vardı mesela mahallede sürerdi. bir tur ver derdim arkasında tekerler vardı. azıcık sürerdim. onu sürebilirdim. kuzenimin eski bisikletinin arka tekerleri bile yoktu. dengede duramadım bir türlü. babamda tutmadı arkamdan düşmeyim diye. sonra kardeşlerim oldu. onların bisikleti oldu. babam onlara öğretti. sürdüler. pembe hemde bisikletleri, sepeti var önünde.

rahat kafayla bir güzel pertim çıkana kadar oyun oynamak.

bulutların üstünde yaşamak.

çocukluğum.*

balerin olmak.
beni sevmeyen ama benim aşık olduğum çocuğa çimdik atmak.
lambada da dans etmemiş olmak.
patenlerimle yokuş aşağı salıp kendimi, dizlerimi parçalamamak. yok lan çok eğlenceliydi bu değil.

hep bir bisikletim olsun istemişimdir.caddeye yakin oturuyoruz diye bisiklet almamışlardı. neymiş, arabanın altına girermişim de ölürmüşüm. (ah keşke keşkee).

bir de hep oyuncak ayım olsun isterdim. onun yerine gidip akülü araba,uzaktan kumandalı araba alırlardı. kız çocuğu olmam dışında bir sorun yok tabi.

t: içimde hep ukdedir diye başlayan ukdeler silsilesi.

araba şeklinde büyük bir yurutecim olduğunu ve birinin onu kırdığını hatırlıyorum ama annem benim öyle bir yurutecim olmadığını söylüyor

olduysa ve biri kirdiysa icimde ukde kaldı
olmadiysa hem ukde kaldı hem sizofrenim

kolumun ve bacağımın kırılmasını merak ederdim, bir arkadaşım ayda bir kez ağaçtan düşer ve okula alçıyla gelirdi.
hep merak ederdim. ama hiç kolum ve bacağım kırılmadı...

ilkokulda halkoyunları grubuna katılmıştım.bir aydan fazla bir süre derslere girdim 23 nisanda gösteri yapacaktık.son gün annelerimizi çağırdılar para toplayıp kıyafet alınacaktı.annem yok bizimparamız dedi.ahanda o 23 nisan içimde ukdedir.arkadaşlar çıkmıştı bense törene bile katılmamıştım.

kaçırılırım diye bayramlarda şeker toplayamamak

tatilya’ya gitmek. ha gittim, ha gideceğim, ha gidiyorum derken sen kapanmasın mı, ben şok. tekrar açılacak olsa apple kuyruğuna girenler gibi açılışa bir gün kala kamp kurar en önden girerim.

çok istediğim orta boya mavi halka küpeleri alması için babama neredeyse yalvarmış olmam ve onun almaması.

film şeridi gibi geçti gözümün önünden.

komple cocuklugumu birakmak isterdim

çok güzel bir kar küresi almıştı ablam bana. şimdikiler gibi zır zır kafa ütülemeyen, sessiz sedasız, ışıklı bir küre. bir sokak lambasının altında korkunç olmayanından, hatta sevimli denebilecek bir palyaço figürü yanlamasına uzanıyordu. ampulü sokak lambasının içine yerleştirmişlerdi. harika bir şeydi.

ne olduysa palyaço yerinden oynadı, kürenin içerisinde oraya buraya savrulmaya başladı. saçma sapan bir şey olunca attım. yıllardır hâlâ benzeri bir şey ararım ama bulamam.

edit: kar benzeri beyaz zımbırtılar yerine yanar döner şeffaf yıldızlar koymuşlardı içine.

ah be!

ilk okul 1. sınıfta sevdiğim kızı dudağından öpmüştüm
aileler kavga etmişlerdi onlar kavga ederken biz ikimizde köşede yan yana onları izlemiştik:)

akülü araba.
çok isterdim ama hiç olmadı. her akülü araba gördüğümde aklıma çocukluğum gelir.
aynı şeyleri hissetmesin diye küçük kardeşim için çabalıyorum şimdi.

paten