gençlerde işsizlik diye bir kaygının bulunmaması

aylardır iş arayıp bir türlü bulamadım. dağ gibi olam kredi kartı borcumu ödeyememek bir yana, temel ihtiyaçlarımı bile karşılayamayacak kadar fakirleşen bir üniversite öğrencisiyim. bunu bana gerçek hayatta diyeni allah'ına kavuştururum hiç şakam yok. insan utanır böyle salakça bir başlık açarken

sanmıyorum, şükür ortalamanın üstünde 2 işim var, benim bile acaba yarın nasıl olacak diye ufak tefek kaygılarım var.
çok mantıksız bir başlık anasını satayım, böyle düşünene de şöyle koyayım.

evet, tamamiyle doğru. norveç'ten bildiriyorum. hicbir sıkıntımız yok. zaten bugun f-35'ler ses çıkarıyor diye norveç hukumetine dava açtık...

evet kaygımız yok, o yüzden saçımıza ak düşüyor 23 yaşında!

diploması olmadan koltuk sahibi olanlar diploması olanları eleştiriyor...
(bkz: hey gidi dünya...!)

(bkz: ben aslında yoğum)

rüya mı görüyorsunuz?

kaygı olmaktan çıktı ki o. apaçık bir gerçek artık işsizlik. ilkokulundan üniversite mezununa kadar

türkiyede yaşayan türk olmayan gençlerdir

en son 1998'de bir genç ile tanışmış yazar beyanıdır.
işsizlik artık kaygı olmaktan çıktı, kabus gibi bir şey oldu. her gece uyuduklarında karabasan gibi üzerlerine çöküyor.
şakaysa komik değil.
öğretmenlik okuyan kuzenimin kızı ki kendisi 20 yaşında, okulu bitirmesine 2 yıl varken, kpss kitapları almaya başladı. bu yazı boş geçirmek istemiyormuş.
branşı merak edenler için söyleyeyim, matematik.

aslında var ama ne kadar takarsa insan o kadar gözüne batmaya başlar kafaya takmamaları daha mantıklı.

mezun olmadan iş derdine düşmek welcome to turkey.

(bkz: yani o, onun olasılığı uzayın içinde yok sana öyle söyleyim, onu unut)

norveç’teki gençlerden bahşediyor herhalde.

kesinlikle katılmadığım önerme. bu başlığı açan kişi hangi dünyada yaşıyor acaba.

z kuşağı müdür olmak istiyor yhaa. ceo olacaklar abisi.

hayatında 1 simit alacak kadar parayı kazanmamış adamlar iş dünyasını altına üstüne getirecekler. beyin göçü yapıp cezalandıracaklar memleketi. çünküm bir değeri kaybetti ülke. acayip katma değer çocukları yitirdik. kata kata gittiler.

ben inanıyorum bu çocuklara. yürekten.

p.nisimde bilinç olsa bunlardan daha çok fikri olurdu galiba ama çok akıllılar cidden. bayılıyom hepsine.

iyi arasınlar. arayan bulur cep telefonunda. bence tiktok.

ne güzel kafanıza göre yorumluyorsunuz.
denizin içi sıcak gelir ama çıkınca üşürsün sizinki de o hesap neyin ne olduğundan haberiniz yok

doğru olan bir genellemedir. eskiden insanlar bir işe gireyim. çalışayım evimi arabamı alayım evleneyim yuvamı kurayım mantığıyla iş arıyorlardı. artık çalısanlar için de ev, araba almak ya da binlerce lira borcun altına girip evlenip yuva kurmak hayal olduğu için gençler iş arama zahmetine bile girmiyor. çalışma hevesi mi bıraktılar insanlarda.

sorun değil çünkü iş'te yok. eskaza her hangi bir maaş/kadro bulunursa da aktarılacaklar listesi belli. kimsenin kaygılanması için bir durum yok ki..

bu yıl itibariyle türkiye’de 4 milyon ev genci bulunuyor. dünyadaki rakamlar da hiç azımsanacak miktarda değil.
bunun bir sürü nedeni olmakla birlikte bireysel bir umursamazlık değil, toplumsal dönüşümlerin bir sonucudur.
tüketim kültürü ve bireysel tatmin arayışı işin kimlik üzerindeki etkisini zayıflatıp sistemin sunduğu sınırlı fırsatlar ve adaletsizlik algısı çalışmaya yönelik motivasyonu düşürüyor. eğitim sisteminin yetersizliği ve düşük ücretler de bu tabloyu destekliyor.

ayrıca aşırı korumacı aile tutumları ve gençlerin her şeye kolayca ulaşabilmesi, çaba gösterme gerekliliğini ortadan kaldırıyor. sorumluluk bilinci azalıyor, iş aramayı veya çalışma hayatına atılmayı cazip olmaktan çıkarıyor. böyle bir ortamda gençler hem toplumsal beklentilerden hem de ekonomik gerçeklikten kopuk bir şekilde yaşamayı sürdürebiliyor.

yok çünkü adamlar hayatları boyunca çalışsalar bile hiçbir şeye sahip olmayacaklarını biliyorlar. bu saatten sonra ne ev ne de araba alabilirler. başlık 3 sene önce açılmış artık durumlar daha kötü.