gençlerin hobi sahibi olmayışı

18 yaşında biri olarak:
doğduğumdan beri babamla maket yapmak, film izlemek, resim yapmak gibi şeyler yaptığım için bende hobi var. ayrıca gitar çalıyor çuö.

bu 100 sene önce de böyleydi. anne baba çocuğa gösterek ki çocuk yapcak. teknolojiyle alakalı değil.

anne babaların suçudur. çocuğunun sıkıntı çekmemesi için ya bilgisayar verir ya da sokağa salar. yıllar geçer ve hobi sahibi olmayan nasıl enerjisini atacağını bilmeyen çocuklar ortaya çıkar. bazı çocuklar da ister bir şeyler yapmayı ama anne baba anlamaz. sonradan da edinilmesi inanılmaz zor bir alışkanlıktır.

gençlerin gelecek kaygısı daha az olsaydı çözülürdü. burada da siyaset, lanet olsun bu ülkede her şeyin sorumlusu siyaset. bi' de onlara oy verenler.

kitap okuyorum ama kitapların fiyatları belli.
dil öğrenmek istiyorum. dil kurslarının fiyat aralıkları belli. (kendi kendine insan bir yere kadar öğrenebilir.)
gezip görmek istiyorum. dışarı her adım para.
bilemiyorum sorun gençlikten dolayı mı?
ayrıca tüm bunların yanında sınav kaygısı, kendine ufak zaman ayırmada kendini kötü hissetme de ekleniyor.

iman varsa imkan vardır mantığı ile hareket edilmesi gereken durumdur.
bende gencim ama hobilerim var.fotoğraf çekiyorum telefonumla, çok ihtiyacım olursa profesyonel bir makine kiralıyorum.resme istidadım yok ama seviyorum, ilkokuldan kalma sulu boyalarımı kullanıyorum.kitap okumayı seviyorum,pdf indiriyorum.

bazı hobiler haricinde sahip olmak çok zor değil. türkiye şartlarında pek çok hobi pahalı ve de bu konuda yönlendirilişimiz olmasa bile yapılmayacak şey değildir.

maddiyatla çok ilgisi olsa da bazen ilgili olmadığı da oluyor. hobiler süreklilik ister, keyif alabilmek için ön yeterliliği sağlama ister. orada sorun yaşıyorlar bazen.

teknolojik aletlerin, telefon uygulamalarının, oyunların, insanlarda keyif/haz bağımlılığı yaptığı bilinen birşey artık, sadece gençlerde değil, benim yaşıtlarımda da (40+) bir araya gelince bile, bir yandan oyun oynayan koca koca insanlar var, video izlemek de öyle, insanı tembelliğe alıştıran birşey, sadece izliyorsun, dinliyorsun, bu çok kolay..
halbuki hem eller hem beyinle, uğraşılan şeyler, insanı daha çok geliştirir, ben çok fazla parayla ilgili olduğunu düşünmüyorum, youtube da çok güzel kaynaklar var, deri ürün yapımı çok ilgimi çekmişti mesela, illa hakiki deri almanıza gerek yok, eski çantaları kesin, ikinci el suni çok eski ceketi alıp kes mesela, aletleride öyle çok pahalı değil, kendi kullandığınız ürünleri yapsanız yine kar...
geçenlerde baya uzun süren bir elektrik kesintisi oldu, beklettiğim o kadar çok iş varmışki, hepsini yapmak zorunda kaldım, radyo bile yoktu ses olarak, insanı oyalayan gereksiz şeyler olmayınca, o kadar üretken olunuyorki inanamazsınız..
yani gözümüzü şu ekranlardan bir alsak, oturup düşünsek, hobi de bulunur, parasıda halledilir, ama almışız zehiri bir kere, maalesef...

paralarının olmamasından kaynaklanan durumdur.

oyun oynamak istersin,; bilgisayarlar araba fiyatına,
resim yapmak istersin; malzemeler pahalı,
seyahat etmek istersin; vize işlemleri işkence, biletler pahalı, alım gücü düşük,
evcil hayvan beslemek istersin, yerli mamaların fiyatlarını bile kurla yükseliyor,
profesyonel fotoğrafçılık, motor sporları vs zaten söylemeye bile gerek yok....

kitap okumak yazan olmuş ki bu bir hobi değildir; o bile pahalı.

n'apalm, ölelim mi biz? anlamadım ki :(

gençlerin karnı doymuyor karnı, hobiyi bedava versen ne fayda.

şahsım adına çok üzüldüğüm bir durumdur.

çocukluktan beri müziğe ilgim var fakat bir ukulele bile alamadım şu hayatta. gerçekten üzülüyorum ya. piyano virtüözü olacağımdan değil ama ilgi alanıma bile para yüzünden ulaşamamak insanı kahrediyor.

paramız olmadığı için hobimiz de olmuyor dolayısıyla gidip siyaset yapıyoruz redditte, sözlükte, orda burda. hayal kuruyoruz ya da belki bu ülkeden gideriz de bizim de güzel bir düzenimiz, hayatımız olur diye. bir hobiyle meşgul olsam ne işim olur saçma sapan insanı gram geliştirmeyen, ilkokul muhabbeti seviyesinde gündem konularıyla. çaresiziz. mecbur kaldık.

ergenliğinin son safhalarında olan biri olarak katılmadığım başlıktır. ayrıca buzdağının üst kısmındakilere bakılarak genelleme yapılmaması gerektiği taraftarıyım.

olmayışı değilde olamayışıdır bence.yaşam standartları ne yazık ki buna izin vermemektedir.bu konuda çok üzülüyorum.

ruhsuzluğumuzdan, odunluğumuzdan değil kardeşim.
daha millet temel ihtiyaçlarını karşılayamıyor ne hobisi?

(bkz: bir türkiye gerçeği)

birkac sebebi olabilir.
-gencler degil, o genclerin anne babasinin hobisi olmadigindan dolayidir.
-kitap okumak, yuruyuslere cikmak da bir hobidir ama insanlar bunun farkinda olmayip, hobisi yok zannediyordur.
-cocugun/gencin ugrasmak istedigi bir sey icin maddi olarak imkani yoktur.
-resim, muzik, spor alanlarinda ugrasmasini anne babasi “ileride meslegi olur” diye korktugundan engelliyordur.

(bkz: satranç)
(bkz: briç)

hey yavrum hey ne hobisinden bahsediyorsunuz acaba siz. gençlerin cebinde bir yere oturup çay, kahve içecek para yok. içlerinde yarına dair bir umut kalmamış siz hobiden bahsediyorsunuz.

hobisi değil parası olmadığı için olabilir mi acaba?

paramız yok çünkü. elde olan imkanlarla da anca bu kadar oluyor. #364975.

gençleri bilmem ama, bana kalacak olursa asıl bizi doğuran nesilin hiçbir hobisi yok. artık hemen hemen herkesin çocuğu en azından bir piyano, gitar, yüzme, futbol vs. gibi bir şeyin kursuna gidiyor, malum günümüz imkanları daha müsait iken.

genç olmayanların hangi hobiye sahip olması?