gençlerin hobi sahibi olmayışı

telefonla mesgul olmaktan hobi sahibi olamıyorlar. ıyiki zamanında biz birseylerle mesgul olmanın hazzını almışız.

gençler dediğiniz yaş grubundayım ve bu konuya şunu eklemek isterim.
hobi bulduklarında da mutlaka meslekleri yapmak istiyorlar bunu. yarınını hiç düşünmeden hem de.
yani bir arkadaşım mesela oyun oynamaktan keyif alıyor olsun, hemen ilk düşündüğü bundan nasıl para kazanırım.
kaykay kaymaya başlıyor; nasıl sosyal medyada ünlü olurum öyle paraya dönüştürürüm.

özetle normalde işe yaramaz olduğumuz için yaptığımız hobiler işe yarar gözükecek şekilde justify etmeye çalışıyoruz çoğu zaman.

niye lan tiktok hesapları var, yetmez mi? *

çünkü her şey çok pahalı. kaç kişi operaya gitti mesela? okulların tek yaptığı aktivite hayvanat bahçesine götürmek. (kaliteli aktivite yapan okullara lafım yok ama özel okul dışında pek aktivite yapan okul yok.) kültür merkezi adı altında devletin bedava verdiği kurslar da pek eğitici değil. çoğu başlangıç aşamasında. özel ders almak istesen malûm kimsede para yok. ee hâl böyle olunca da millet youtube'dan öğrenmeye çalışıyor. sonra ordan da canı sıkılıp sosyal medyalarda zaman geçiriyor. önceden ne güzel hiçbir şey yapmasak bile sıcak çekirdek alıp kapı önünde çitlerdik. sonra yeşil nohut yer çöpümüzü toplar eve giderdik. (bu da benim için bir hobi (u: ???) ) heeyytt bee insanda heves de bırakmadılar ki hobimiz olsun.

gençlerin iş sahibi olmayışını konuşalım.

iş vermediğimiz insandan da hobi beklemeyelim mümkünse.
herkes sabancı doğmuyor.

şu ekonomik ortamda bırakın hobiyi gençler barınma doyma gibi en temel ihtiyaçlarını zor karşılıyor.
bunu 30'ların sonlarından bir abiniz olarak yazıyorum.

no money no hobby

resim çizmeye sardım. hamur silgisiydi, boyasıydı,kalemiydi, eskiz defteriydi derken bir böbreğimi bırakmadım. fotoğrafçılıkla uğraşmak istiyorum ama makine fiyatları malum. örgü örmek istedim yünler pahalı. piyano çalmayı öğrenmek istiyordum kurs fiyatları beni geceleri duvara uzun uzun baktırdı.
zamanında keman almıştım şimdi aynı keman ne kadar olmuştur kim bilir. kendi kendime hallediyorum onu. defterler bile pahalı. kitap okumak istediğim zaman ya kütüphaneden ya da sahaflardan bir şekilde hallediyorum onu. satrança merak saldıysanız iyi bir satranç takımı istiyorsanız o da biraz tuzlu olur.
bir şey öğrenmek istiyorsam onun için didinmem gerekiyor. uzun süredir kendi ihtiyaçlarımdan kısarak bir şeyler alıyorum. ekonominin hali budur. gençlerin halini ise hiç sormayın.

para mı var a**

çocuk ruh sağlığı dersi alıyorum. çocuk psikiyatrisi uzmanı doktor hocamız derste sordu kimlerin hobisi olduğunu.

kimse çıkıp benim hobim var ve şu demedi. benim hobilerim var ama daha önce yüz yüze eğitimde sorulduğunda söylemiştim ve pek kimsenin hoşuna gitmedi.

bu başlıkta zaten gençler diyor benimle ilgisi yok o yüzden hayır var diyemiyorum.

bence her şey para olması olması ile ilgili de değil. her hobi için paraya da gerek yok.

doğada zaman geçirmek için paraya gerek yok. kamp yapacaksanız o elbette başka bir konu ama gençler starbucksta oturmaya ve 50 liraya kahve içip çekin yapmayı daha verimli buluyor.

benim var. düzenli olmasada voleybol oynarım , bol bol tuval yapmayı ve kanaviçe işlemeyi severim elimden geldiğince zaman ayırırım

beni çıkarıp göstermek zorunda bırakıyorsunuz.

taklitlerinden sakın sakın sakınınız.

yaşamak bile parasız olmazken hobilerin bedava olduğunu sanan başlık.

onlar için en iyi hobi sexting. vücutlarını pazarlıyorlar. eee her malın bir alıcısı vardır.

birçoğu gold diggerlığı tercih ediyor. bundan daha büyük hobileri yok.

hobi sahibi olmak için ilk önce iyi bir çevrede olmanız gerekiyor, olmazsanız zaten sadece hobi için değil yaşamak için olan enerjiniz de çekiliyor. ve özellikle küçük yaşlardaysanız ailenizin desteği gerekli. destek yoksa ip kopuyor zaten büyüdükçe hobi edinmek de sorumluluklar vesairedir zor oluyor.

çok fazla hobim var açıkçası ama destek ve güç bulmak zor oluyor ve çok fazla olduğu için hiçbirinde iyi değilim yani her hobimde ortalama bir insanım. yeterli gelmiyor tabii ama nasıl geliştirebilirim onu da bilmiyorum, sayıklıyorum öyle yerimde ''haaa ben de yaparım/severim'' oluyor. hal böyle olunca hiç hobim yokmuş gibi geliyor.

gençlerin bir aygır gibi hayata koşulmasından dolayı olabilir.

ekmek tahtası büyüklüğünde telefonları var
o telefondan ayrılmayan bir çift gözleri
poşetten çıkmamış taze beyinleri
boş mide ve boş cepleri var.
nasil hobi edinsinler.

genç denilen organizmaların beyinleri, herhangi bir şeye sahip olmamakla beraber, "anket takibi" konusunda gelişkindir. ben akışkanlar mekaniği bilen adamımdır demesi ayıp ama, "ankette duruma göre şekil almak" hususunda zayıfım. "anket görünce birden anketteki konunun uzmanı olmak" gibi ekşi sığırı eylemlerinde başarı oranım düşük. ekşici hard z dostlarımdan ders alıyorum bu konuda gelişmek için.



bir z'nin beyninin nasıl çalıştığını anlamak için, önce z'leri tanımamız lazım. sugarbaby müessesesi sayesinde bunu başarmış özverili eski bir daddy olarak, z'lerin beyin kimyasına hakimim. örnek anketimiz şu olsun:

--sözlük yazarlarının gustoları--

hayatında hobi olarak bir klasöre 5 adet film bile atmamış olan default moron bir z, burada öncelikle "gusto" kelimesine adapte olarak anketin ilk sayfasını (kısa mesajları) okur ve kelimenin cool durduğu kanısına varır.

*gusto.....cool ve avrupa bir kelime...en az 25 fav getirir*

z'den o an bir düşünce balonu çıkarsak, yukarıdaki cümleler dökülür ağzından. bundan sonrası ise çok basittir z için. karar vermiş, ankete katılacaktır seher yıldızı boxer'ı ile çekirdek çitleyerek.

z kişisi, chatgpt'yi açar ve "bana gusto yaz" der. teşekkür de eder yapay zekaya. gerisini chatgpt halleder. biz okuyucular ise, bu kısımlardan habersiz olduğumuz için, z'nin o başlığa scuba diving yazdığını görürüz. allah allah deriz içimizden. hemen altındaki z de aynısını yazar. (z-copy prensibi) . hemen altındaki z, analog fotoğrafçılık yazmıştır gustosuna. onun ardından ankete katılan z, vintage koleksiyonculuk ve origami demiştir, ardından gelen, güneş gözlüklü profil fotosu ile farkını ortaya koyan, z'lik ve 30'luk arasında gidip gelen bey, plak koleksiyonu ve ebru sanatı uzmanıdır. hemen ardından gelen z, 13 yıldır extreme sporlar ile ilgili olduğunu yazar. siz bu anda artık acemi bir sözlükçüyseniz sinirlenmiş, "lan hepiniz mi allahsınız" demişsinizdir içinizden. oysa gerçek, seher yıldızı ve kabak çekirdeğidir.

işte bu toplu sallama haline, ekşicilik diyoruz. ekşicilik ve z olmak, birbiri ile hem ayrı, hem bağıntılı şeyler. ben bunları kanzukizm felsefesi adı altında toparladım. ileride bunun derinliklerine ineceğiz hep birlikte. selam ve z ile..

bir sürü hobim var. bunlara yatıracak param var mı?
dandik bir örgü ipi olmuş 70 lira, bir metre kumaş poplin o da metresi en kötüsü 100 lira, hadi fimo hamuru ile takı yapayım desem 24'lü set 4400 lira, seramik hamuru 150 lira(daha bunun boyası falan var), nakış yapayım desem dandik bir kanaviçe ipinin 10 tanesi 250 lira, etsy'de bir shire nakış örneği 260 lirabak.
koleksiyon yapayım desem lego ve yap-boz fiyatları uçmuş. eskiden dolma kalem alırdım artık d&r bile sadece üç marka dolma kalem satıyor.
kala kala bir tek kitap ve spor kaldı. onda da param yetip de her yayınevinin kitaplarını alamıyorum. dişe dokunur kitaplar kağıt kapak olduğu halde en az 150 lira bandında. şömizli sert kapak kitaplar artık hayal bile değil. iş bankası bile çok fazla fark istiyor.
spor salonları çok pahalı. evde dumbell ve kettlebell alıp yapıyorum. daha farklı şeyler almak istesem spor aletleri de uçmuş gitmiş.

milletin genci boş kaldıkça tiktok'a veya instagram'a girip saçma sapan şeyler yapıyor. sürekli o ona kaçıyor. yok bir şeylere bağımlı oluyor. sanki bile isteye bir proje olarak bu denli eli ve zihni boş bırakılıyorlar.