gençlerin hobi sahibi olmayışı

"param olduğunda, benim de son derece orijinal biri olduğumu göreceksiniz. paranın en bayağı, en iğrenç yanı insana yetenek bile verebilmesidir."

- fyodor mihayloviç dostoyevski

parasızlıktan ve gelecek kaygısından kaynaklanan durumdur. temel ihtiyaçlar düzgün karşılanmayıp ucu ucuna yetişince hobiye ne vakit, ne para ne de heves kalıyor.

olamayışı* olarak düzeltilmesi gereken başlık. ben bir öğrenci olarak iş bulma garantisine dahi sahip değilken ne hobisi allasen ?

nedenleri: sanatsal, eğlenceli ve düşünsel şeylerin önce ailelerce, sonra da akran ve eğitimcilerce pek itibar görmemesi; sınavdan sınava, ödevden ödeve koşmaktan harcanacak boş zaman olmaması; okullarda yeteneklerin ve hobilerin geliştirilip ilerletilmesi uğruna zerre bir çalışma yapılmaması (zorunlu müzik, beden eğitimi ve resim derslerinin tıpkı matematik, fen ve sosyal dersleri gibi eğitimden uzak olduğu kuşkusuz), ders yoğunluğundan bireyin kendi zevklerini keşfedememesi ve okullarda da bu keşif adına bir şey yapılmaması, gençlerin derslerden kaçış olarak bilgisayar oyunlarına ya da arkadaşlarıyla buluşmaya yönelip becerisel etkinliklerden uzak kalma durumunda olmaları, ailelerin bir şeyleri yapmaya zorlamalarıyla gençlerin bunlardan hepten soğuması (kitap okumak, resim çizmek, ders çalışmak...), ailelerin dershane ve özel ders için yatırdıkları parayı gençlerin istediği yeteneklerini geliştirmelerine yatırmamaları (iyi olanı geliştirmek yerine kötü olanı iyi yapmaya çalışmak), gibi...

zamanla gençlerin umutlarının sönmesi, içinin ölmesi ve parasının bitmesi (ya da hiç varolmaması) sonucu ortaya çıkan elim durumdur.

*olamayışı ya da gençlerin gelecek kaygısından başka hiçbir şeyi düşünemeyişi. şu an okulumdan mezun olmak için motivasyonum bile yok. isterse uzasın umrumda değil.

hobi var para yok.

allah aşkına fırsat mi var ? dersler , okul derken hadi diyelim sınav senesinde değiliz. para mı var ? bir gitar olmuş kaç lira ? sanat malzemeleri pahalı ...

gençlerin para sahibi olmayışı.

kaç yaşına geldim farkında olduğum hiçbir yeteneğim yok sadece arada bir şeyler karalamak dışında hiçbir hobim yok. kendim için bir şeyler yapmaya okuldan zamanım olmuyor zaten. sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyorum(sürekli isteklerimi durumum olduğu zaman gerçekleştirme istediğinden bahsettim). mutlu değilim, istediğim çoğu şeye sahip değilim çünkü bir şeyler yapabilecek imkanım yok şuan bir şekilde yaşamaya çalışıyoruz işte...
hayat değil de bekleme durağı sanki.

varya işte internet. uygulamalardan piyano, gitar bile çalıyorsun daha ne olsun.

hobi hobi diyorlar geçen gün acaba bateri çalmaya mı başlasam diye düşündüm ilgim de var bu konuya zaten ,baktım fiyatlara sonrasında zaten vazgeçtim.

günümüz üşengeçlik hastalığının büyük payı bulunan ve hayatın anlamsız geçtiğini hissettiren durum.

belki imkansızlıktan, belki isteksizlikten, belki de teknolojiden kaynaklı üzücü bir durum. bilgisayar başında ağzı açık bir şekilde video izlemek varken kim neden kalkıp bir hobi edinsin ki? belki de bulduğumuz her boşluğu teknoloji ile doldurduğumuz için hobi edinme ihtiyacı doğmuyordur. bu da başka bir pencere.

alım gücümüzün düşük olmasındandır, kimse bizi yargılamasın bu şartlarda. zaten ülkede en zor modda yaşıyoruz. ben istemez miydim ülke ülke gezmek, piyano öğrenmek, tenisle ilgilenmek. en basitinden bisiklet sürmek istesek bile yolların durumu malum, trafikteki magadanların durumu malum, geriye bir tek kitap okumak kalıyor. kimse bu ülkede biz gençler adına bilmiş bilmiş konuşmasın imkan vardı da ben mi hobi edinmedim sanki. ruh sağlığımızı korumaya çalışıyoruz sadece.

gençleri rahat bırakın artık lütfen.

hobi edinmeye sıra mı geliyor inanın ki...

ne hobisi

olan hobimiz de kayboldu gitti inanın

hobi diyorsun da, sanki babamız sabancı ' ymış gibi.
bir kitap bile 46 lira.!!!
hobi şurda dursun, gençlerin yaşayacak umudu bile yok...

sınav stresi gelecek kaygısı varken nasıl hobi sahibi olabilirim diye isyan ettiğim başlıktır. tam 9 aydır kitap okumuyorum çünkü kitaba ayırdığım süre beni sınav formatında geriye düşürüyor.