hayat nasıl yaşanmalı sorunsalı

hala çözümünü bulamadığım sorunsaldır. şu an için olduğu gibi yaşıyorum. ama yarın için çizebildiğim bir resim yok. tüm sırrı bundadır belki de, öngörülemez olmasındandır. şöyle ya da böyle yaşanmalı diye belirtmek onu bir kalıba sıkıştırmak yaşamın bu denli tarafsız oluşunun karşısında ona ihanet ederek durmak olmaz mı? ben yinede bir cevap vereceğim "iyi" yaşanmalı diyorum ve bu "iyi" yi de karl marx'ın iyisi olarak savunuyorum.

hayat iz bırakarak yaşanmalı.

bi modeli yok özgün olmalı insana özgü olmalı kalıplardan sıyrılmış onun bunun dediği gibi değil içinden geldiği gibi yaşanmalı en önemlisi kırmadan dökmeden yaşanmalı çünkü hayat hem kısa hem uzun iki nokta arası belirsizlik bence o yüzden içinden geldiği gibi yaşamalı insan

bu konuda beylik laflar edebilen ve hayattan ne istediğini bilen insanlara hayranım. ben hiç bu kadar net olamadım hayata karşı, bunun farkına vardım.

şimdi daha yırtıcı ve etken konuma geçtim gerçi, artık karar vermek için hayatın bana sunduğu yol ayrımlarından çok kendi kavşaklarımı yaratmaya çalışıyorum.

gece bitkilerinden korkuyorum,
hayır, geceleri bitkilerden!
gizlenirken vurulmuş ulaklara ağıttır
bana açtığın her telefon.
iki kalp arasında en kısa yol:
birbirine uzanmış ve zaman zaman
ancak parmak uçlarıyla değebilen
iki kol.
an ki fıskiyesi sonsuzluğun
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
cemal süreya

herşeyden önce güzel ve sakin yaşanmalı.

hissederek

hayat cesurca yaşanmalı. ideallerimizin peşinden koşmalıyız. idealimiz balıkçı kasabasında ölene dek huzurlu yaşamak bile olsa bunu elde edebilmek için tüm imkanlarımızı kullanmalıyız. başka bir hayat yok.

istenildiği gibi yaşanması makbuldür fakat mümkün değildir.

nasıl yaşarsak yaşayalım hep bir şeyler yarım kalacaktır.

cevabı elemden kaçmak, eğer kendine ve çevreye zararı yoksa tamamen istediğin gibi yaşamak olan sorunsaldır. gereklilikleri bir kenara bırakın. yok çalışmakmış, yok dil öğrenmekmiş, yok gezmekmiş böyle gereklilikler yok. bunları isteyenler yapabilir. istemeyense divana uzanıp çayını yudumlayıp sevgiliyle sohbet edebilir. tabii bunu da istemesi gerek. hayatınızı gereklilikler, idealler, sizlere dayatılanlar uğrunda harcamayın. ne istediğinize bakıp gereğini yapın hepsi bundan ibaret.

anı yaşayarak.

dolu dolu, keyif alarak. olmuyorsa bile öyleymiş gibi yapın. beyniniz belki inanır.

gülebildiğimiz kadar gülerek.
gülecek sebep bulamayanlara cem yılmaz'dan komik video.
twitter.com/ElmasNermin/sta...

detaylara dikkat ederek tam bir uyanıklık haliyle şimdide yaşanmalı.

herkes istediği gibi yaşamalı. elalem ne der diye düşünmeden, içinden geldiği gibi. keşkelerin yerini iyikilerin aldığı bir hayatınız olmalı. eğer bir gün pişman olacaksak bu yaptığımız bir şey için olsun, yap(a)madıklarımızdan dolayı pişman olmak içimizde bir burukluk bırakıyor.

püf noktası yok, ölüye sormak lazım.

kısaca pek yaşanılası tarafı yok.

aslında istenilen, sevilen ve insanı mutlu eden şeyler yapılarak yaşanmalı hayat ancak yüzyıllardır halkı kontrol altına almak için türlü sistemler düzmüş kişiler yüzünden ne yazık ki özgür değiliz. en kötüsü de kendimizi özgür ve bağımsız sanıyoruz oysa kapitalizm, din, politika ve toplum gibi kavramlar bizi olmak istediğimizden çok olmamızı istedikleri kişilere çeviriyor. nitekim eğitim, iş ve barınma gibi etmenler bizi sisteme bağladığından onlara boyun eğmek durumunda kalıyoruz ki toplum içerisinde var olan bireylerden olalım. sonuç olarak anca bu gibi kavramlardan sıyrılıp özgür olduğumuzda, neyle mutlu olduğumuzu düşünüp anladığımızda ve her şeyi sorgulama cesareti gösterdiğimizde istediğimiz gibi yaşayabileceğiz.

bu ara bunu çok düşünüyorum böyle olmaması gerektiği aşikar. insan sevdikleriyle yanyana yaşamalı, en çok kendi için yaşamalı. bazen çok yoruluyorum hep bir şeyleri birilerini düşünerek adım atıyor olmaktan. ve bazen artık içimde hevesi kalmıyor başka adımların. işte böyle olmamalı bir tek bunu biliyorum.