hayat nasıl yaşanmalı sorunsalı

akışına bıraktığın her şey çok güzel oluyor.
hiçbir zaman plan program yapmayın. aksın yani hayat. sadece işte uzun dönemli planlar olabilir, ciddi planlar; para, meslek, cart curt.
takılın..

ataol behramoğlu şiirinde anlatmış:

buradan

"gel düşünme binelim arabaya
delirip delirip gidelim oraya
sevişe sevişe hadi bi daha de
varalım sahildeki yerimize.."

her zaman planlı programlı yaşanmalı. hayatınızı kendiniz planlamalısınız ve planınızı uygulamalısınız.
bunu ne kadar başarabilirseniz o kadar huzurlu olursunuz. çünkü hayatta karşılaşılan her sürpriz iyi olmuyor, büyük çoğunluğu olumsuz oluyor.

kendi sürprizlerinizi kendiniz yaratabildiğiniz sürece kadere galip gelirsiniz.

ileride dönüp bakınca kendine bir hayat borçlu olmadığını düşünücek şekilde yaşanmalı.

fethiye taraftarındayım..
az önce italyan bir kızla tanıştım, italya’dan köpeğiyle birlikte ve bisikletle buraya gelmiş. hedefi hindistan, nepal’e gitmekmiş. bazı yerlerde durup çalışıyor ve para kazanıyormuş. bir sonraki durağının antalya kaş olduğunu söyledi.
ne zamandır yolda olduğunu sorduğumda temmuz ayında başladığını söyledi. yolun iki yıl sürmesini hedefliyormuş.
italya’dan bisikletle nepal’e gidiyor.
köpeğinin de bugün doğum günüymüş, biraz et verdim ona. 13 yaşına girmiş, ispanyol tazısı olduğunu düşünüyorum.
gerçekten beni derin düşüncelere sürükleyen bir tanışma oldu.

minimum farkındalıkla

nedenini bulduktan sonra nasılı kolay.

silgin olmadığını bilerek resim yapar gibi.

geçmişinle barışıp, olabı kabul ederek. kendinden mesuliyet bilip, beklentisiz olmayı öğrenerek. her gördüğünüzün gerçek, her gerçeğin mutlu olmadığını anlayarak. hayatın bir kere bahşedildiğine inanarak.

iyi ama; hayat, öyle sanıldığı gibi 'nasıl yaşanacağı' konusunu size sormuyor gibi sanki.. hatta çoğu kez seçenek bile sunmuyor size.. neredeyse size dayatılan, o haliyle yaşamaya zorlandığınız bir hayat gerçeği var. bu yüzdendir ki insanlar 'hayatlarını değiştirme' çabası içindeler..

ahanda beyle.

kim demiş unuttum; hayat ileri doğru yaşanır, geriye doğru anlaşılır.

bi de hayat dar alanda trajedi, geniş alanda komedidir'i charlie chaplin demiş onu hatırladım.

insanca, pek insanca olabilir. en azından denenebilir.

açık denizde kıyıdan kıyıdan, uçsuz bucaksız yeryüzünde kalabalıkların uzağından bir rota seçmeli.

zaman zaman rotadan da şaşmalı, kaptana güvenmemeli, kalabalıktan medet ummamalı.
fazla açılmamalı ancak karaya da vurmamalı.
hiçlikte boğulmamalı ancak herkes gibi de olmamalı.

dümen çevirmeyi bilmeli, hiç dümene geçmeyecek olsan bile. yalnızlığını beslemeli, hiç yalnız kalmasan bile.
bir gün hepsini yaşama ihtimalinin olduğunu bilmeli, yarın son günün olsa bile.

formül aramamalı hayata, formül bulmalı.
formülün kar getirmiyorsa, değiştirmeli, değiştirmeli, değiştirmeli... ta ki doğru formülün bulunamayacağını, her hayatın başka ve hatta kendi hayatının dahi her anının bambaşka olacağını anlamalı, bilmeli, kabullenmeli. o nedenle formül bul, uygula, değiştir ve yeniden uygula. bu seni yormamalı ya da yormalı. başka çaren var mı? yaşamak zorundasın son ana kadar.

nasıl? diye sormamalı bu hayata.
çünkü diye devam etmeli.
çünkü devam etmeli bu hayata.
neden? diye sorabilirsin ama. formül bulmana yardımcı olur. cevap gelmedi mi soruna?
formülünün miadı dolmuş demektir.

değiştir, değiştir, değiştir...

ben klasik müfredatta yetişmedim kardeş. şıklar neler? diye karşı soru ile cevap verebileceğim sorunsaldır.

doğuştaki o muhteşem güzellik bile
nereden gözlersen gözle
dolu dolu gözyaşı ile
kan ile terle değil mi
ömrüm

"insan" gibi yaşamalı.