hayatı fazla ciddiye almak

aynen ya. sen kim köpeksin hayat.

hayatı fazla ciddiye almayı çok ciddiye almayın.

fazla ciddiye almak ve hiç ciddiye almamak arasındaki o çizgiyi tutturamıyorum. geceleri uyuyamazsam mesela net fazla ciddiye alırım her şeyi. sönen sokak lambasının duyarını yaparım. diğer zamanlarda da hiçbir şeyi ciddiye alamam, mal gibi kıkırdar dururum her şeye. ikisi de sıkıntılı. çünkü ikisinin de ayarını tutturamıyorum.
ama fazla ciddiye almak daha sıkıntılı gibi. o durumda çevreni de kötü etkilersin.

önemli olan dozunu ayarlamakta bence.

üşenirim.

rezalet… giden gençliğim, bozulan psikolojim ve geri gelmeyecek günler. hayat ciddiye alınmayacak kadar saçma.

erken ölüme götürür. gerektiği kadar gerektiği yerde ciddiye almalı ,sonrasında akışa bırakmalı .

mahlasın ''faz'' olacak mesela, radyo programı yapacaksın...

ülke gündeminde yaşanan günlük olayları, kendi tarzında yorumlayacaksın...
komik ve ilgi çekici olacak... dinleyici için özellikle, müthiş eğlenceli.

programın mottosu ise şu olacak;
''hayatı faz'la ciddiye al.!''

''merhaba faz, sana bir derdimi anlatmak istiyorum, uygun mudur?''
''anlat dostum, dinleyelim..''

hayat o kadar anlamsız ki! nesini ciddiye alacaksın? tam sen ciddiyetini kavradiginda hoop tahtalı köye. boşver arkadaş delirip de ne yapacaksın, normal ol ötekiler gibi.

düşeceğini bile bile nehirde kürek çekmek gibi.

ey kör bu yer bu gök bu yıldızlar boştur boş
onu bunu bırak da gönlünü hoş tut hoş
şu durmadan dağılıp giden evrende
bir nefestir alacağımız
o da boştur boş..

hayyam

bu birkaç yıl önceye kadar yaptığım bir şeydi ama zamanla sevdiklerin hayata veda edince yaşamın o kadar da bi numarası olmadığını hissediyorsun

keyfiniz bilir ben de sizi ciddiye almıyorum defolun gidin..

yanında uykusuzluk ve erken beyazlayan saç hediye geliyor. büyük boy farkla çeşitli hastalıklara da sahip olabilirsiniz.

koy götüne rahvan gitsin.

hayatı ciddiye almanın bir oranı mı var? yoksa ben mi sürekli son hızda yapıyorum bunu?

yaşadığınız hayatı boşveremezsiniz.
-amaaan ben ellemiyorum bişeye şekerim anı yaşıyorum biliyomusun...
halinde ki insanların en büyük şikayeti hiçbir şey olmamasıdır. olmuyordur çünkü yapmıyorsundur. armut piş, ağzıma düş kafası pek de öyle rahat bir hayat sunmaz insana o sebepten. olan biten bir çok şeye tepkisiz kalmak zamanla sizi uzaklaşılması gereken insan sıfatına da sokar ayrıca.
bu kişilerin tam tersi olan kontrol bağımlısı insanların hayatları ise, yukarıda bahsettiğim modellerden bir tık daha zordur. bir dünya şey olurken etrafınızda herşeyin kontrolünü elinizde tutmayı istemek, hakim olmak arzusu ve kendinizi
paralamak sureti ile, hayatlarınız yukarıda ki kişilerden daha yaşanmaz hale gelmektedir. ciddi psikolojik rahatsızlıklar zamanla fiziki rahatsızlıklara da dönüşür. çok yakınımda olan bir insandan biliyorum.
o sebepten çok kanırtmamak gerek muhterem.
ölçülü, kararlı ve istikrarlı olmak, dengeli olmak her daim iyidir zannımca.

bakın bu başlık çok canımı sıktı açık açık söyleyin ne söyleyeceksiniz bırakın bu oyunları..

hayatı ciddiye almaz iseniz, o sizle top gibi oynar.
t:hayatın kıymetini bilmeyen bir yazarın açtığı başlık.

böyle insanların big fish filmini izlemesi gerekir.

hayat monoton, acı verici ve sıkıcıdır ama onu süsleyip çekilir hale getirmek de senin elindedir.

hiç ciddiye alamam 85'li birine göre çok kırışığım var zaten.
alanları hiç anlamam.