hiç sevgilisi olmamış kişiyle ilişkiye başlar mıydınız sorunsalı

örümcek bağlamıştır o. tozunu alın kullanmadan önce. benim için farketmiyor, akşamdan kalma çayı da içiyorum.

normalsozluk.com/entry/3704013
troll kabul ediyorum.. o ne çirkin bi ifadedir? insandan bahsediyoruz, tek kullanımlık bi nesneden değil.

geçmiş ilişkiye başlamak için bi kriter değildir. önemli olan bugün size olan tutumu.

ben bu saatten sonra sadece kendi çocuğumu büyütürüm. teşekkür ederim.

insanların birçok sebepten ötürü tercihli bir şekilde sevgili yapmamasının neden kabul edilemediğini hiç anlamıyorum gerçekten.

ister modası geçmiş deyin, ister büyük bir risk almak isterseniz de gereksiz bir odak noktası seçmek deyin. daha önce kimsede tüketmediğim birçok güzel duyguyu ömrümü adayacağım kişiye saklamak istediğim için kendimi psikopat ya da ruh hastası saymayacağım gibi karşı taraf için de öyle düşünmem. hem o tecrübesizliğin bana yansıma ve muhtemel benim karşı tarafa yansıtma şeklim kimi zaman oldukça yorucu olsa da çok tatlı bile olabileceğinin farkındayım.

son olarak katılabileceğim genel bir şey var ki, evet, bazı şeyleri biraz daha zamanında tecrübe etmenin kimi hataları öğrenip tekrarlamama, kişileri daha iyi tanıma gibi etkileri olabileceği aşikar.

ama işte bunlar hep tercih meselesi.

geçen sene böyle diyen biriyle bir 7 ay kadar sevgili olmuştum. hatta "sevgilim olur musun?" diye sorunca manifestçilerin "çıkma teklifi geri gelsin" duaları kabul oldu herhalde diye düşünmüştüm. hoşuma da gitmişti sorunca. ama bir yandan hiç sevgilisi olmamış biri gibi de değildi. meğer hiç sevgilim olmadıdan kasıt, "bir sürü insanla takıldım, hatta uzun süre de takıldım ama kendi içimde adını koymadım" olabiliyormuş. bi tane kız vardı ya "xx yapalım ama sevgili olmayalım" diye şiir okuyan. öyle bir beymiş... * muhtemelen benden sonraki sevgilisine de aynı şekilde beyanlarda bulunacaktır. hayır bir de böyle şeylere ne gerek var ki? insan, "niye yalan söylesin" diye düşünerek sorgulamıyor da. ya da ben biraz salak olduğum için sorgulamamıştım. bak gıcık oldum yine. neys.

hayır.

e mk sevgilisi olanlar anasının karnından öyle mi doğuyor?

sevgiyi bu yüzden hak etmiyorsunuz işte.

bir insanı ona olan sevginizle veya karakteriyle değerlendirmek yerine , geçmişiyle yargılayamayı seçecek kadar kötüsünüz.

ama yine de seviliyorsunuz bir şekilde çünkü dünya kötülerin dünyası.

cevap veren kişinin yaş ve hayat tecrübesine göre cevabı değişkendir.
kendi yaşımı ve hayatımı ele aldığımda, sağlıklı bir ilişki için partnerim olacak kişinin yaş aralığı 35-50 olmasi gerekir. yaş önemli değil saçmalığına girmeyelim hiç, yaş belirli bir yaştan önce ve sonra çok önemli partnerler için.
dolayısı ile bu yaşlardaki insanların da ilk defa romantik bir ilişki yaşıyor olması bir miktar tekinsiz bir durum gibi geliyor bana.
zira ben aşık olmaya ilkokul 1. sınıfta başlamış biriyim. elbette ilişki olarak değerlendirmiyoruz belirli bir yaşa kadar yoklayan kelebekleri ama sağlıklı bir insanın da bunları yaşaması gerekir. en kötü ihtimalle -yeterli değil ama- lisede karışık kaset doldurup, hoşlandığı kızın kapısına bıraktığı cvde olmalı.
çünkü insan iletişimi ve davranışları deneyimlerle gelişir çoğunlukla. bazen iyi bazen de kötü tecrübelerle bir duruş kazanılır ve karakteri belirleyici önemli bir dinamiktir bu da.

ben bu aralar genel olarak pek ilişkiye açık değilim ama başladığım ilişkilerde de çok sorgulayan bir insan olmadım. o yüzden hiç sevgilisi olmadığını öğrenmeden önce ilişkiye zaten başlamış olma ihtimalim yüksek. genelde her işte "kervan yolda düzülür" kafası olan bodozlama bir öküz olduğum için fark etmezdi. ama artık bir ilişkiye başlayabileceğimi sanmıyorum. gerçi ilişkiden kastedilen anlamda, arkadaşlık falan belki. bilmiyorum.

sizinde hic sevgiliniz olmamissa her seyi onunla kesfetme ogrenme romantizmi yapilabilir belki ama aksi durumda zor biraz imkansiz degil ama zor iste. yorulursunuz cefasini siz cekersiniz sefasini surebilir misiniz o da bi bilinmezlik. bir de kaygili baglaniyosa hic sevgilisi olmamis kisi her hareketinizi aciklamak zorunda kalirsiniz. yani birini boyle cok seviyosaniz cekilecek dert gibi. benimse bu sorunsala verecek cevabim yok

böyle saçma sapan bir kritere ancak gülerim. aşık değilsen ayrı tabi, ama seversen böyle zikko zikko gerekçelere bakmazsın bile.

seviyorsan hele bir de karşılık varsa daha ne istiyonuz lan? sonra da yalnızım diye kıvranıp duruyorsunuz.

demek ki süreç hakikaten adil işliyor biz çoğu zaman göremesekte.

hiç sevgilisi olmamış olması onu deneyimsiz yapmayacağı gibi ilişki konularına erkenden başlayan birinin de bu konularda ultra deneyimli olabileceğini düşünmüyorum.

bu tarz şeyler kişiye bağlı daha çok. sevgililik anlayışı farklı bile olabilir ki zaten her tür sevginin adına başka bir şey koyulduğu için çok garip bir durum değil.

yine de ilişkiye başlar mıyım, hayır. sadece başka birisinin böyle biriyle ilişkiye başlamasını yadırgamam ya da olumsuz bir düşüncem olmaz.
ben sadece bu konularla uğraşmak isteyeceğimi düşünmüyorum o kadar. bana en uygun şahısı da getirseniz onunla da uğraşmak istemezdim gerçi .orası ayrı konu.

ay diğer sevdikleriniz çok şeydi de sanki bunu mu yadırgayacaksınız bee amaaan.

nası yaa.. herkes hayata zaten sevgilisiz başlıyor ve eninde sonunda ya ilk sevgili oluyor, ya da ilk sevgilisini buluyor. süreçte böyle işlemiyor mu.?
ilki olmayanları devre dışı bırakırsak süreç tıkanmaz mı. işyerine şoför mü ki bu, kıdem ve tecrübe arıyoruz. :)

evet.
eşimin de daha önce hiç sevgilisi olmamıştı ve ilişkimizi ayakta tutan taraf o oldu diyebilirim. kullandığım binbir ilaçla, dengede olmayan ruh hâlimle elinden geldiğince başa çıktı. kendimi sabırlı sanırdım ancak o benden de sabırlıymış.
her ne kadar bir ilişkinin dinamiklerine yabancı olsa da en nihayetinde tecrübesiz kişiler de bir insan. iş görüşmesi değil ki tecrübe arayalım.

yok en az elli kişi üstünden geçmeli