hüseyin nihal atsız

vaktiyle bir atsız varmış var olsun.

manasız yere övülen, ırkçı, halk düşmanı, aydınları hedef göstermiş, sözde aydın.

esasen alparslan türkeş ile yeterince ırkçılık düzeyinde anlaşamadıkları için yolları ayrılmıştır. kendisi alparslan türkeş'in davayı islama bulaştırıp sattığı kanaatindedir.

ayrıca bütün liseli küçük kurtların elinde gezdirdiği, ama hiçbirinin aslında okumadığı aslında üç kitaplık bir serinin tek cilt basımı olan bozkurtlar isimli bir de tarihi romanın yazarıdır kendisi.

romanının pek bir edebi değeri olduğunu da düşünmediğimi belirtmek isterim.

hatta romanı bana tutunamayanlar'daki mısra 134: orta asya' daki... isimli kısmı hatırlatır. orada düzgen diye bir orta asyalının günlüğünü ve ulusal güvenlik belgelerini birlikte aktarır oğuz atay. ve baya tiye alır resmi tarihi ve şovenizmin kaynaklık ettiği tarih anlatmalarını.
bozkurtlar da tam böyle bir metindir bence.

ayrıca türk tarihine dair saçma popüler kültür bilgileri de içerir bu roman. mesela kürşad. * öyle ki romanı baya baya kendi kültürünü ve tarihini harika bilen nice türk milliyetçisinin çocuğunun adını kürşad koymasına sebeptir.

fakat aslında doğu köktürklerinin 52 yıl, batı köktürklerinin ise 31 yıl süren çin hakimiyetinde kalma vakasının karşısında ilk bağımsızlık kıvılcımını, 39 arkadaşıyla 639 yılında giriştiği isyanla yakan kişinin ismi kürşad değildir. şehzadenin ismi ci şişuan'dır. yani kürşad diye biri hiç var olmamıştır aslında. ayrıca ci şişuan da derhal yakalanıp öldürülmüştür 639 yılında.

ha ayrıca tek bağımsızlık girişimi de bu değildir. çok donanımlı ve kendi kültürüne hakim türk milliyetçileri bilmezler ama, mesela altay dağlarına binlerce atlısıyla sığınmış ve kağanlığını da ilan etmiş köktürk şehzadesi çebi de vardır mesela.
ama malum cenahın tarih ve kültür bilgisi, alakası, uydurma bir isimden ve onu çocuklarına koymaktan ibaret olduğu için bilmezler...

neyse bozkurtlar diyordum, çok da matah bir tarafı yoktur romanın da.
ama ruh adam mesela öyle değildir. bunu benim atsız'a karşı olan olağan sevgisizliğim tarafsızlığıma gölge düşürmesin diye söyleyeyim, ruh adam atsız külliyatında dikkat çeken ve edebi olarak çok daha başarılı bir romandır.

zira ben edebi metin incelerken yazarından tiksinsem bile metne zulüm etmem. ruh adam pek elde taşıyıp ülkücü olduğunu belli etmekte işe yaramaz ama fena roman değildir.

uzun lafın kısası ne yazar olarak, ne insan olarak, akıl tutulmasına esir olunmadıysa sevilecek bir tarafı olmayan bir şahıstır kendisi.
ayrıca cumhuriyetin büyük aydınları pertev naili boratav'dan sabahattin ali' ye ve hasan ali yücel'e varana pek çok insanı hedef göstermesi ile de ünlüdür kendisi. bu bakımdan türkçenin en önemli kalemlerinden sabahattin ali'nin katledilişinde de dahli vardır kendisinin.

ne diyelim mekanı tamağ* olsun.

bozkurtlar romanıyla tanıdım. iyi ki de tanıdım.

yorumlara baktığımda çoğu kişi sadece kulaktan dolma olarak duyduğu şeyleri yazmış.onlara şunu soruyorum acaba atsız beyin hiçbir makalesini okudular mı,ya da kendisinin islamiyet öncesi türk tarihi ile ilgili bilgilere ulaşmada ne kadar büyük bir rolü olduğunu biliyorlar mı?en basitinden türk kara ordusunun kuruluşu 70'li yıllara kadar yeniçeri ocağının kurulduğu 1363 yılı kabul ediliyordu bu tarih atsız beyin girişimleriyle mete han'ın türk ordusunu kurduğu tarih m.ö 209 olarak değiştirildi.atsız beyin girişimleri ve türk tarihi hakkındaki araştırmaları olmasaydı belki derslerde tarihimizin büyük bir kısmı okutulmayacakti.ister sevin ister sevmeyin lakin kendisi inandığı yolda hiçbir zaman taviz vermemiş bir kişidir.kendisini ölüm yıldönümünde saygıyla anıyorum.

ömrünü türk milletinin saadetine adayan,
dik duruş abidesi,
türk olduğu için,
türkçü olduğu için,
tabutluklarda eziyet gören,
hayatı da tıpkı tabutluk gibi zindan edilen,
yine de fikrinden tek taviz vermeyen,
yolbaşcımız hüseyin nihal atsız bey.
uçmağa varışının 46. yıl dönümünde sevgi ve özlemle anıyoruz.

ve onun dizelerindeki gibi ona sesleniyoruz:

"sen gurbette kalırsan, ben ölürsem ne çıkar?
ruhlarımız buluşur elbet tanrı dağı'nda..."

kürtçüleri ve türkiye düşmanlarını korkutan adam gibi adam. ruhun şad olsun...

nazım hikmet denilen komünistin saçma şiirleri övülürken, bu adamın yazdığı romanların malum kitlelerin korkusundan dolayı adı anılmamaktadır.

neyse var olsun...

ırkçı olduğu için kendisini sevmem. zaten baba tarafından arnavuttur, kraldan çok kralcıdır.

hepimiz belki de şarkıdan biliyoruz onun bu şiirini halbuki şiir olarak daha güzel.

geri gelen mektup

ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.

gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse…

ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
gözler ki birer parçasıdır sende ilahın,
gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!

bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,
bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden…
hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
dinmez! gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
dinmez! ebedi özleyişin bestesidir bu!
hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı.

dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
tek bendeki volkanları söndürse denizler!
hala yaşıyor gizlenerek ruhuma ‘kaabil’
imkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil
sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.

mehtaplı yüzün tanrı’yı kıskandırıyordur.
en hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik

garip bıyıklı avusturyalı ressama gerek kişilik gerekse görünüş olarak epey bir benzeyen yazar, türk milliyetçisi, ırkçı şahsiyet.

ne sağlığında ne de ölümünün ardından hak ettiği değeri görmediğini düşündüğüm, türk edebiyatının dev ismi.
aynı dünya görüşünü paylaşmıyor olabilirsiniz ancak mevz-u bahis türkiyat olduğunda, hiç kimse eline kolay kolay su dökemez. en nihayetinde fuad köprülü'nün talebesidir.

özellikle ruh adam kitabına aşık olduğum, şiir sevmeme rağmen yolların sonunu kitabını ezbere bildiğim yazar. babanız ülkücü ise ismine aşina olursunuz zaten ben 18 yaş doğum günü hediyem bozkurtlar olunca içli dışlı olmaya başladım kendisi ile. iyi ki de olmuşum. siyasi görüşü umrumda değil. cumhuriyet savunucu bir birey olarak atsızın anti cumhuriyet tavırlarına oldukça aşikarım. siyasetine lafım yok o yüzden. edebi dilini severim.

sapkın.

birisi entelektüel olunca sapık olamıyor mu oğlum?
böyle bir kaide mi var.

salvador dali istediği kadar yetenekli olsun.
kendi bokunu yiyen
öldürdüğü hayvanların çürümesini bekleyip onları resmeden bir sapıktı.

bu at hırsızı ise bir defa ispitçi.
sürekli s. ali’yi ispiyonlayan bir tip.

oğluna yazdıkları ise zirve.
yani sapkınca.

haydi yandan yandan

entelektüel birikimi bugün kendisini aşağılayan kürtçü güruhun yekununden daha fazladır.

çok aklı başında bir adam olmadığı kanaatindeyim, oğluna yazdığı mektubu okuyan da zannederim benim gibi düşünecektir fakat adam iyi yazar; sadece deli kurt romanını okudum* gayet başarılı bir eserdi.
edit: bozkurtlar'ı ve yolların sonu'nu okudum. yazarlığı konusundaki fikrim değişmedi, türk edebiyatı'nın en iyi yazarlarından biri. başarılı da bir tarihçi, siyasi fikirleri pek makul değil buna karşılık.

atsız'ın partizanlıktan soyut türk milliyetçiliği ile şekillenen siyasi görüşü kimi zaman ırkçılığa öykünür gibi görünse bile o kendisine yapılan faşist ithamlarını şiddetle reddetmiştir.
bugünün dünyasında yapılan en büyük hata tarihte iz bırakmış yazar, politikacı gibi profilleri dönemlerinin dışına çıkarıp günümüzün politik çerçevesine oturtarak hatalı tümevarımlara ulaşmaktır.
atsız, atatürk'ün ırk kökenine dayanmayan ulus milliyetçiliği anlayışına da zamanında çok sert eleştiriler getirmiş (bkz: dalkavuklar gecesi) fakat menderes'in tarikat ve cemaatleri öncülleyen politik hamlelerinin sonuçlarını görünce atatürk'e olan özlemini her fırsatta dile getirmiştir.

ben ki nihal atsızım atımı çalmış çerkes, sözüyle nam salmıştır. evet.

bir süredir habertürk televizyonu haber spikeri mehmet akif ersoy'un yorumuyla sıkılmadan, tekrar tekrar dinlediğim osman öztunç şarkısı, geri gelen mektup şiirinin şairi.