ilk maaşla alınan şeyler

garip bir şekilde kendimdense sevdiklerime bir şey almak daha mutlu ediyor beni. işe girdiğimde ilk maaşımı komple aile üyelerine hediye alarak değerlendireceğim sanırım.

15 yaşındaydım. eve dondurma almıştım ve taksi ile gitmiştim eve.

kardeşime çok pahalı bir cüzdan almıştım. o dönem işsizdi. ironik buldu, dalga geçti falan. üzerinden yıllar geçti, hâlâ o cüzdanı kullanır. benden de çok fazla kazanıyor şu an. hediyem şans getirmiş olmalı. her şey benim sayemde olmuş yani.

tam bir maaş değil daha çok haftalık ama annemi yemeğe götürmüştüm.

normalde sevdiklerine küçük hediyeler veya ailenle yaşıyorsan tatlı alınır. ancak ben o mevzuyu biraz abartmış olacağım ki ilk maaşımı henüz almadan kredi kartından tüm aile bireylerime pahalı hediyeler alıp yollamıştım, 3 ay boyunca taksitlerini ödedim.
kesinlikle pişmanlığım yok, yine olsun yine yaparım?

beni bir ara devamlı annemleri ciğerciye götürüyordum. daha doğrusu ciğerciye gitmeye sarmıştık bir ara, hesabı hep ben ödüyordum.

baklava, anneme elektrikçi çaycı ve yeni elektrikli süpürge. ama bol bol çok çok baklava.

hyundai i20 o zamanlar alım gücü iyiydi hemen otomobil kredisi çekmiştim.

tatlı ve kitap.

yalan yok bir kasa tombul efes ve uc dört kilo et alıp çamlığa gidip sabaha kadar çekelemiştik.
ormanı yakmadığımıza şükrediyorum. sene 2008. aylardan temmuz.

ne aldığımı hatırlamıyorum ama "amk ben bu kadar parayla ne yapacağım!" dediğimi hatırlıyorum. sene 2007 maaş 890 tl, dolar 1'li rakamlarda, geleceğe dair umut ve planlar var. şimdi ne umut kaldı ne de plan!

söylemesi ayıp taksitle yeni bi cep telefonu almıştım.

eve giderken koca bir kutu tatlı yaptırmıştım aileme.

böyle de ince düşünceliyimdir.

annemin şeker hastası olması dışında sıkıntı yok.

hem çalışıp hem de tüm evin yükünü üstüne alan, evi her temizlediğinde hasta olan anam robot süpürgeleri görünce çok özenmişti. "maaş alınca al bi tane" demişti. yok anne iyi temizlemez bunlar deyince de "en azından kabasını alır bana yardımcı olur" demişti.
ilk işe başladığım zamanlarda işim gereği indirimden erken haberim oldu. yarı fiyata düşmüştü. hemen siparişi verip aldığımı çaktırmadan sadece fiyatının nereden nereye düştüğünü gösterdim. "ay dragoniteee, al nolur parasını ben vereyim sana" demişti. yetişemedim bitmiş hepsi, bir daha indirim olursa alırım dedim.
"canın sağ olsun senin düşünmen yeter ben yaparım temizliği harcama sen paranı. hem de ilk maaşın daha lazım olur" dedi. gözlerim doldu.
kargo eve geldiğinde ben işteydim. aradı

+"dragonite bir şey geldi eve kocaman, yanlış gelmiş olmasın oğlum"
- bilmiyorum ki aç bak bakalım neymiş
+ süpürge diyo, başkasına gelmiştir değil mi?
- sana aldım annem :)
+ ama hani...

bu tür aletlere evde isim koymayı çok severiz. genelde de babam koyar. mükemmel espritüelliği ile ismini "döndü" koydu.*

telefon aldım.
o zamanlar 300 tl idi.

terlik almıştım. gayet şık bir sarı terlik. ılk maaş için kâfi.

yov ne mayişı yov? kurranima heftalık aliyurdum.

sanıyorum ki, 2-3 haftalığımdan biraz biraz arttırarak, kendi paramla ilk dexter navigator'ıma sahip olmuştum. * ana baba değil de, senin aldığın ayrı lezzetli oluyor böyle şeyleri.

yııııl, 06-07.

tabii o zaman para artıyordu, şişe şişe biralar da içsen, kontörlerini, kişisel bakım ürünlerini de alsan, kızla buluşup yemek + sinema da yapsan, cebinde iyi kötü para kalıyordu.

hey gidi ülkenin tam *ikilmediği yıllar hey...

120 liraya iki tane saat almıştım, kısa sürede pilleri bitti. sonra maaş almaya devam ettikçe güzel bir casio aldım, bir sene oldu hala gıcır gıcır.

kusana kadar içmiştim.

kaymaklı kadayıf. * neden unutmuyorum çünkü günlük bir işe girmiştim ve 100 lira alıyordum kadayıfta 70 liraydı agdjsjdjsjd ama söz vermiştim ve en sevdiğim şey olduğu için de çok da şey yapmadım. bir daha olsa yine alırım ahdjsjsj. *